The aim of this study is to
investigate the light verb constructions in German and Turkish within the
framework of contrastive linguistics. These constructions are obtained by
combining a noun and verb and regarded as a grammatical category in German. On
the other hand, it is seen that these constructions have not been investigated
adequately in Turkish. The determiner criteria in German were applied for
Turkish and it was determined that the light verb (noun-verb) constructions
discussed in compound verbs fit into this category. It was also determined that
noun-verb compounds have common morphological, syntactic and semantic
characteristics in both languages. The noun-verb compounds in press language of
both German and Turkish were investigated in the practical part of this study
as these constructions are used especially in written language. As a result of
the study, it was determined that these constructions are frequently used in
both languages and share similar characteristics, the noun sections are
generally derived from a verb, the prepositions are more frequently used in
German, the accusative cases are more frequently used in Turkish and these
structures may have passive meanings.
Bu çalışmanın amacı, Almancada ve Türkçede anlamca kaynaşmış birleşik
eylemleri karşıtsal dilbilim çerçevesinde incelemektir. Bir ad ve bir eylemin
birleşmesiyle oluşan bu yapılar Almancada bir dilbilgisi kategorisi olarak ele
alınmaktadır. Buna karşın, bu yapıların Türkçede henüz yeterince
araştırılmadığı görülmektedir. Almancada kullanılan belirleyici ölçütler Türkçe
için de uygulanmış ve birleşik eylemler içinde ele alınan anlamca kaynaşmış
ad-eylem yapılarının bu kategoriye uyduğu tespit edilmiştir. Ad-eylem
birleşmelerinin her iki dilde morfolojik, sözdizimsel ve anlamsal ortak
özellikler taşıdığı belirlenmiştir. İncelenen bu yapıların özellikle yazı
dilinde sık kullanılması nedeniyle çalışmanın uygulama bölümünde Almanca ve
Türkçe basın dilindeki ad-eylem birleşmeleri araştırılmıştır. Araştırma
sonucunda yapının her iki dilde sık kullanıldığı ve benzer özellikler
gösterdiği, ad bölümünün genellikle bir fiilden türediği, Almancada ilgeçli
yapıların daha sık kullanıldığı, Türkçede ise belirtme durumdaki yapıların daha
çok kullanım bulduğu ve yapının edilgen anlam taşıyabildiği tespit edilmiştir.
Der vorliegende Artikel beschäftigt
sich mit der Untersuchung von Funktionsverbgefügen (FVG) in deutschen und
türkischen Zeitungstexten im Rahmen der kontrastiven Linguistik. Die FVG,
welche aus einem Funktionsverb und einem Substantiv bestehen, werden im
Deutschen als eine grammatische Kategorie abgehandelt. Die für deutsche Sprache
entwickelten Kriterien werden ins Türkische adaptiert. Es wurde festgestellt,
dass FVG bzw. die Substantiv-Verb Verbindungen in beiden Sprachen hinsichtlich
der morphologischen, syntaktischen und semantischen Kriterien über gemeinsame
Merkmale verfügen. Da diese Strukturen meistens in der Schriftsprache verwendet
werden, werden sie in dieser Arbeit in Zeitungstexten untersucht. Am Ende
dieser Untersuchung wurde festgestellt, dass die betreffende Struktur in beiden
Sprachen Anwendung findet und ähnliche Merkmale hat. Auch stellte sich heraus,
dass die präpositionalen Strukturen im Deutschen mehr Anwendung finden, während
im Türkischen Substantiv im Akkusativ mehr gebraucht wird.
Primary Language | German |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 18, 2017 |
Submission Date | September 25, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |
Selcuk University Journal of Faculty of Letters will start accepting articles for 2025 issues on Dergipark as of September 15, 2024.