The goal of
this study is to shed light on the field of ecocriticism, which studies the
relationship between literature and the environment, and to emphasize its
importance for contemporary Turkish literature. First, we will discuss how
ecocriticism emerged as a field in the 1990s and explain the different areas of
study it includes. We will then elaborate on the similarities and differences
between econarratives and nature writing in order to underscore the scope and
the purpose of the ecocritical approach. In the final two parts of our essay,
we will particularly focus on ecopoetry and the tradition of ecopoetics, and
offer a reading of the contemporary poet Elif Sofya’s work, Dik Âlâ, from an ecopoetic perspective. We will
conclude the article by stressing the increasing importance of ecocriticism
around the world and calling attention to the need for ecological readings of
Turkish literature.
Bu
çalışmanın amacı edebiyat ve çevre ilişkisini öne çıkaran ekoeleştiri alanına
ışık tutmak ve bu alanın çağdaş Türk edebiyatı için önemini irdelemektir.
Öncelikle ekoeleştiri alanının 1990’lı yıllarda akademide nasıl ortaya
çıktığına ve ne tür çalışmaları kapsadığına değinilecek. Daha sonra bu çalışma
alanının amacını ve kapsamını vurgulamak için eleştirel bir gözle yazılan
ekoyazın ile doğa yazını arasındaki benzerlikler ve farklılıklar incelenecek.
Çalışmanın son iki bölümünde ekopoetika geleneğinden ve ona bağlı ortaya çıkan
yeni ekoşiir örneklerinden bahsedilerek, çağdaş şair Elif Sofya’nın Dik Âlâ
başlıklı eserinin bu mercekten bir okuması sunulacak. Makale bu alanın
ülkemizde ve dünyada artmakta olan önemini vurgulayarak ve Türk edebiyatında
ekolojik okumalara duyulan ihtiyaca dikkat çekerek sonuçlandırılacak.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 23, 2016 |
Submission Date | October 27, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Issue: 36 |
Selcuk University Journal of Faculty of Letters will start accepting articles for 2025 issues on Dergipark as of September 15, 2024.