Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İşyerlerinde ve İşletmelerde İş Sağlığı ve Güvenliği Hiyerarşisi

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 9 - 32, 20.12.2017

Öz


  1. Türkiye’de faaliyet gösteren hemen her işletme ve işyerlerinde, iş dağılımını organizeye etmeye
    yönelik bir hiyerarşik yapı olduğu gözlenmektedir. Ancak söz konusu yapı, üretime yönelik
    olduğundan, görev dağılımı da bu amaca matuf olarak yapılmaktadır. İş sağlığı ve güvenliği alanında,
    çalışanların ve işverenin görev dağılımını ayrıntılı olarak ortaya koyabilen bir sistemi görebilmek ise
    neredeyse imkânsızdır. Bu durum, işyerlerinde gerçekleşen bir iş kazası sonrası açılan davalarda,
    gerçek sorumlunun belirlenmesini güçleştirmektedir. İşyerlerinde kimin hangi konudan ve nereye
    kadar sorumlu olduğunu belirleyen ve bunu yaparken de işçinin eğitim ve yeteneklerini dikkate alan
    bir sisteme rastlayabilmek mümkün olamamaktadır. O sebeple olayın yargıya intikali sonrasında,
    işyerindeki görev, yetki ve sorumlulukların tespitinde, ister istemez, o işyerinde üretime yönelik
    hazırlanmış hiyerarşik yapı dikkate alınmakta ve gerçek sorumlunun tespitinde ya da bu
    sorumluluğun kapsamında hatalar yapılabilmektedir. Bu çalışmada, işyerlerinde iş sağlığı ve
    güvenliği alanındaki görev, yetki ve sorumlulukların farklı bir anlayışla dağıtılması gerektiği ve
    bunun da iş sağlığı ve güvenliği hiyerarşisi olarak tanımlanabileceği ortaya konulmaya
    çalışılmaktadır.  

Kaynakça

  • Akın, Levent (2009), İSG Açısından İşveren ve Vekillerinin Hukuki, İdari ve Cezai Sorumlulukları, Çimento Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Sempozyumu, Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası, Ankara, 65-114. (Sorumluluklar)
  • Akın, Levent (2001), İş Kazasından Doğan Maddi Tazminat, Ankara .
  • Akın, Levent (2013), İş Sağlığı ve Güvenliği ve Alt İşverenlik, Ankara. (Alt İşverenlik)
  • Başbuğ, Aydın (1992), Sosyal Sigortalar Kurumunun İşverene ve Üçüncü Kişiye Rücuu, Ankara.
  • Eren, Fikret (1974), Borçlar Hukuku ve İş Hukuku Açısından İşverenin İş Kazası ve Meslek Hastalığından Doğan Sorumluluğu, Ankara.
  • Güzel, Ali; Okur, Ali Rıza, Nurşen Canikliğlu (2014), Sosyal Güvenlik Hukuku, İstanbul.
  • Centel, Nur; Zafer, Hamide, Özlem Çakmak (2006), Türk Ceza Hukukuna Giriş, İstanbul.
  • Süzek, Sarper (2017), İş Hukuku, Ankara. Tandoğan, Haluk (1961), Türk Mes’uliyet Hukuku, Ankara.
  • Tuncay, Can, Ömer Ekmekçi (2015), Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, İstanbul.
Toplam 9 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Levent Akın

Yayımlanma Tarihi 20 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Akın, L. (2017). İşyerlerinde ve İşletmelerde İş Sağlığı ve Güvenliği Hiyerarşisi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 7(2), 9-32.