Öz
Kaynakça
- Akalın, R. ve Gündoğdu, M. (2010). Akademik çeviri eğitiminin temel ilkeleri üzerine dü-şünceler: uygulanan ders izlencesi bağlamında hedefler ve beklentiler. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 79-93. Barczaitis, R.(2002). Kompetenz der übersetzerischen textproduktion, Best, Joanna/ Kali-na, Sylvia (Hg.) Übersetzen und Dolmetschen: Eine Orientirungshilfe. Tübingen und Basel, s. 174-183.
- Birkan-Baykan, Esra (2013). “Çeviri eğitiminde çeviri /çevirmenlik edinci: problem çözme ve karar verme konusunda bir farkındalık uygulaması/translation/translator competence in translator training”. İçinde: İ. Ü. Çeviribilim Dergisi, 7, s. 103-125.
- Budin, G. (2002). Wissensmanagement in der translation, Best, Joanna/ Kalina, Sylivia (Hg.) Übersetzen und Dolmetschen: eine Orientierungshilfe. Tübüngen und Basel, s. 74- 84.
- Eruz, S. (2008). Akademik çeviri eğitimi çeviri amaçlı metin çözümlemesi. İstanbul: Multi-lingual.
- Nord, C. (2002). Fertigkeit übersetzen: ein selbstlernkurs zum übersetzenlernen und über-setzenlehren. San Vicente: Editorial Club Universitario.
- Oksaar, E. (2003). Zweitspracherwerb. wege zur mehrsprachigkeit und zur interkulturellen verständigung. Stuttgart: W.Kohlhammer Druckerei.
- Reiss, K. ve Vermeer, H. J. (1984). Grundlegung einer allgemeinen Translationswissensc-haft. Tübingen: Niemeyer.
- Reiss, K. (1983). Texttyp und übersetzungsmethode. der operative text. Heidelberg: Julius Groos Verlag.
- Risku, H. (1998). Translatorische kompetenz: kognitive grundlagen des übersetzens als expertentätigkeit. Stauffenburg.
- Wills, W. (1996). Übersetzungsunterricht: eine einführung; begriffliche grundlage und methodische orientierungen. Tübingen.
SKOPOS KURAMI, ÇEVİRİ EDİNCİ VE ÇEVİRİBİLİM ÖĞRENCİLERİNİN TEKNOLOJİ KULLANIMLARI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME
Öz
Çalışmada çeviribilim
için önemli kuramlarından Skopos Kuramı incelenmiş ve çevirmenler için önemi
anlatılmıştır. Skopos kuramı çeviride erek odaklılığı öne çıkaran bir kuram
olmakla birlikte çeviribilimde etkin bir rol oynamaktadır. Yirminci yüzyılın
ikinci yarısında ortaya çıkan bu çeviri kuramıyla birlikte çeviriye bakış açısı
değişmiştir. Dilbilimin bir alt dalı olmak yerine özerk bir bilim dalı olarak
gelişmeye başlayan çeviribilim köklü değişiklikler geçirmiştir ve çağdaş bir
bakış açısına kavuşmuştur. Çeviri edinci, çevirmenin çeviri görevini
yapabilmesi için ihtiyaç duyduğu donanım ve becerileri ifade eder ve birçok alt edinçlerden oluşan bir edinçler bütünüdür (Eruz, 2008). Bu alt
edinçleri; Dil edinci, Metin edinci, Kültür edinci, Aktarım edinci, Araştırma edinci,
Konu ve Uzmanlık edinci, İletişim edinci, Teknoloji edinci şeklinde
sıralayabiliriz. Çeviri eğitim programları genel olarak bu alt edinçler hedef
alınarak hazırlanmaktadır ve çeviri eğitimi öğrencilerinin bu alt edinçleri
içselleştirerek çeviri edincine sahip bir şekilde mezun olmaları
beklenmektedir. Bu çalışmada çeviri alt edinçlerden araştırma edinci, iletişim
ve teknoloji edinçleri irdelenmiştir. Alt edinçlerle birlikte Skopos Kuramının
ele alınmasının sebebi, çeviri görevlerini erek kitlenin amacı doğrultusunda
yerine getiren çevirmenin, bu görevi yerine getirmesinde çevri teknolojilerini
ve araştırma yöntemlerini kullanarak kuramın kendisine sağladığı özgüvenle ve
uzman kimliğiyle toplumda yer almasıdır.
Çalışmanın uygulama bölümünde ise Ege, İstanbul ve Trakya Üniversiteleri
Almanca Mütercim Tercümanlık Bölümü öğrencileriyle yapılan görüşmeler
neticesinde ortaya çıkan, öğrencilerin araştırma ve teknoloji kullanımlarıyla
ilgili değerlendirmelere yer verilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Çeviribilim Skopos Kuramı Çeviri Eğitimi Çeviri Edinci Çeviride Teknoloji
Kaynakça
- Akalın, R. ve Gündoğdu, M. (2010). Akademik çeviri eğitiminin temel ilkeleri üzerine dü-şünceler: uygulanan ders izlencesi bağlamında hedefler ve beklentiler. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 79-93. Barczaitis, R.(2002). Kompetenz der übersetzerischen textproduktion, Best, Joanna/ Kali-na, Sylvia (Hg.) Übersetzen und Dolmetschen: Eine Orientirungshilfe. Tübingen und Basel, s. 174-183.
- Birkan-Baykan, Esra (2013). “Çeviri eğitiminde çeviri /çevirmenlik edinci: problem çözme ve karar verme konusunda bir farkındalık uygulaması/translation/translator competence in translator training”. İçinde: İ. Ü. Çeviribilim Dergisi, 7, s. 103-125.
- Budin, G. (2002). Wissensmanagement in der translation, Best, Joanna/ Kalina, Sylivia (Hg.) Übersetzen und Dolmetschen: eine Orientierungshilfe. Tübüngen und Basel, s. 74- 84.
- Eruz, S. (2008). Akademik çeviri eğitimi çeviri amaçlı metin çözümlemesi. İstanbul: Multi-lingual.
- Nord, C. (2002). Fertigkeit übersetzen: ein selbstlernkurs zum übersetzenlernen und über-setzenlehren. San Vicente: Editorial Club Universitario.
- Oksaar, E. (2003). Zweitspracherwerb. wege zur mehrsprachigkeit und zur interkulturellen verständigung. Stuttgart: W.Kohlhammer Druckerei.
- Reiss, K. ve Vermeer, H. J. (1984). Grundlegung einer allgemeinen Translationswissensc-haft. Tübingen: Niemeyer.
- Reiss, K. (1983). Texttyp und übersetzungsmethode. der operative text. Heidelberg: Julius Groos Verlag.
- Risku, H. (1998). Translatorische kompetenz: kognitive grundlagen des übersetzens als expertentätigkeit. Stauffenburg.
- Wills, W. (1996). Übersetzungsunterricht: eine einführung; begriffliche grundlage und methodische orientierungen. Tübingen.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 27 Kasım 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |