Üniversite Öğrencileri Akıllı Telefona Bağlanıyor mu?

Year 2018, Volume: 8 Issue: 4, 737 - 745, 30.12.2018

Şeyda Tok , Nida Erdoğan , Hasan Çetin Ekerbiçer , Ufuk Berberoğlu

https://doi.org/10.31832/smj.477440

Abstract

Giriş:
1994
yılında cep telefonu kullanımının başladığı Türkiye’de akıllı telefon kullanımı
2013 yılında %67 iken, 2016 yılında bu oran %96,9’ya yükselmiştir. Ülkelerin
akıllı telefon bağımlılıklarının karşılaştırıldığı bir araştırmada bağımlılık
seviyesi en yüksek olan ülke Türkiye’dir. Akıllı telefon sahipliğinin artması
ile bağımlılığın gelecekte daha da artacağı öngörülmektedir. Bu araştırmanın
amacı, her öğrencinin hayatında giderek önemi artan akıllı telefonlara
bağımlılık sıklığı ve ilişkili faktörlerini Sakarya Üniversitesi BESYÖ ve Tıp
Fakültesinde öğrenim gören öğrencilerde araştırmaktır.

Gereç
yöntem: Kesitsel tipteki araştırmada
evreni oluşturan BESYÖ ve Tıp fakültesi öğrencilerinin % 91,7’sine (551)
ulaşıldı. Mart-Nisan 2016 tarihleri arasında yapılan çalışmada sosyodemografik
veri formu ve akıllı telefon bağımlılığı ölçeği (ATBÖ) kullanıldı. Analizde
tanımlayıcı istatistikler yapıldı ve Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis varyans
çözümlemesi ve Spearman sıra korelasyon işlemi uygulandı.

Bulgular:
Katılımcıların 254’ü (%46,1) kadındı ve yaş
ortalamaları 21,58±2,15 SS idi. Ölçek puan ortancası 81 olan öğrencilerin en
çok kullandıkları uygulamalar whatsapp, instagram, facebook, twitter,  snapchat idi. BESYÖ öğrencilerinin ölçek
puanları Tıp fakültesi öğrencilerinden daha yüksekti (p<0,001). Cinsiyetle
ölçek puanları arasında anlamlı bir fark yokken (p>0,05), akıllı telefon
bağımlısı olduğunu düşünenlerin ölçek puanları düşünmeyenlerden daha yüksekti
(p<0,001)

Tartışma:
Ancak
her şeyin bir dozu olduğunu unutmayıp
akıllı telefon kullanım süresini de bağımlılık vb. zararlarını düşünerek
ayarlamalıyız.

Keywords

Akıllı telefon, bağımlılık

University Students are Addicted to Smartphone?

Abstract

Objective: The
aim of this study is to investigate the frequency of smartphone addiction and
related factors of it among the  students
of school
of physical education and sports  and Faculty of Medicine of  Sakarya University.

Material and Method: In this cross-sectional study, 91.7% (551) of the
students of the PES and the faculty of medicine constituting the universe were
reached. A socio-demographic data form and smartphone addiction scale (SAS)
were used in the study. It was conducted between March and April 2016.
Descriptive statistics, Mann-Whitney U test, Kruskal-Wallis variance analysis
and Spearman rank correlation were used in the analysis.

Results:
254 (46,1%) of participants were female and the mean age was 21,58 ± 2,15 SD.
The most used applications of students with a scale score of 81 were whatsApp,
instagram, facebook, twitter, snapchat. The scale scores of the PES students
were higher than the medical faculty students (p<0.001). Statistically there
was no significant difference between gender and scale scores (p>0.05). Those
who thought that they were smartphone addicts had higher scale scores than
those who did not thought (p<0.001).

Discussion: We
must remember that there is a dose of everything and we must adjust time spent
on the smartphone usage by considering damages such as addiction.

Keywords

Smart phone, adiction

References

• Kalba K. The Adoption of Mobile Phones in Emerging Markets: Global Diffusion and the Rural Challenge International Journal of Communication. 2008 (2): 631-661.
• Deloitte, Türkiye Mobil Tüketici Anketi, 2013. Erişim adresi: https://www2.deloitte.com/tr/tr/pages/technology-media-and-telecommunications/articles/2013_GlobalMobileSurvey.html. Erişim tarihi: 29.04.2018.
• http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24646
• Demirci K ve ark. Validity and reliability of the Turkish Version of the Smartphone Addiction Scale in a younger population. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 2014: 24(3).
• Deloitte, Türkiye Mobil Tüketici Anketi, 2015. Erişim adresi: https://www2.deloitte.com/tr/tr/pages/technology-media-and-telecommunications/articles/global-mobile-consumer-survey.html. Erişim tarihi: 29.04.2018.
• Worldwide Smartphone Forecast, 2017–2021. Erişim adresi: http://www.idc.com/getdoc.jsp?containerId=US42366217. Erişim tarihi: 29.04.2018.
• WHO. The ICD-10 classification of mental and behavioural disorders : clinical descriptions and diagnostic guidelines. Geneva, 1992. ISBN 92 4 154422
• Köroğlu E. (2013). DSM 5 Tanı Ölçütleri Başvuru El Kitabı; s:234,235,237,238. Hekimler Yayın Birliği Yayıncılık
• http://www.turkpsikiyatri.org/blog/2012/12/12/dsm-5-de-yeni-bagimlilik-tarifi/. Erişim tarihi: 29.04.2018.
• Kwon M et al. Development and Validation of a Smartphone Addiction Scale (SAS). Plos One, 2013:8(2): 1-7.
• Aksakoğlu G. (2013). Sağlıkta araştırma ve çözümleme. Meta basım. İzmir.
• Ünal M.H. Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Akıllı Telefon Bağımlılık Düzeylerinin Belirlenmesi. Uzmanlık Tezi, Ankara, 2015.
• Noyan C.O ve ark. Akıllı Telefon Bağımlılığı Ölçeğinin Kısa Formunun üniversite öğrencilerinde Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Derg 2015; 16(Özel sayı.1):73-81.
• Elmas O ve ark. Teknolojik cihaz kullanım alışkanlıklarının okul başarısı üzerine etkisi. SDÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2015: 6 (2): 49-54.
• Karaaslan İ.A, Budak L. Üniversite Öğrencilerinin Cep Telefonu Özelliklerini Kullanımlarının ve Gündelik İletişimlerine Etkisinin Araştırılması. Journal of Yasar University, 2012: 26(7): 4548 – 4525.
• Park C, Park Y.R. The Conceptual Model on Smart Phone Addiction among Early Childhood. International Journal of Social Science and Humanity,2014: 4(2):147-150.
• İnal E.E ve ark. Effects of smartphone overuse on hand functıon, pınch strength, and the medıan nerve. Muscle and Nerve, 2015: 183-188.