Stratejik İnsan Kaynakları Uygulamaları ile Otel İşletmelerinin Finansal Olmayan Örgüt Performansı Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi

Yıl 2017, , 6 - 19, 15.08.2017

Ece Konaklıoğlu , Ayşe Atar

https://doi.org/10.24010/soid.334314

Cited By: 3

Öz

Stratejik insan
kaynakları yönetimi Türkiye gibi gelişmekte olan ekonomilerde kurumsal
işletmelerin bile ilgisini yeni yeni çekmeye başlamış bir konu niteliğindedir.
Stratejik insan kaynakları yönetimi çalışma kapsamında otel işletmeleri
açısından ele alınarak işletmelerin finansal olmayan performansı kapsamında
değerlendirilmektedir. Araştırma hipotezleri 209 orta kademe yöneticiden elde
edilmiş veriler ile test edilmiştir. Çalışma verilerinin analizinde betimsel
tekniklerden ve değişkenler arasındaki ilişkilerin ortaya konmasında ise
ilişkisel testlerden yararlanılmıştır. Korelasyon değerinin belirlenmesi ile
değişkenler arasındaki ilişkinin pozitif yönlü olduğu ortaya konulurken, çoklu
regresyon analizi ile stratejik insan kaynakları uygulamalarının örgüt
performansı üzerindeki etki katsayısı belirlenmiştir (r=0,447). 

Anahtar Kelimeler

Startejik insan kaynaklari yönetimi, örgüt performansı, otel, iş seçim süreci, eğitim, kurum içi işgücü piyasasi

Kaynakça

• Abdel-Maksoud, A., Dugdale, D. ve Luther, R. (2005), Non-Financial Performance Measurement in Manufacturing Companies, The British Accounting Review, 37:261-297.
• Akbaba, A. ve Günlü, E. (2009), Otel işletmelerinde iş gören bulma, seçme ve eğitim sürecinin stratejik insan kaynakları bakış açısıyla değerlendirilmesi: Beş yıldızlı otellerde bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Birimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9(18),ss. 1-25.
• Akın, Ö. ve Çolak, H. E. (2012), İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), ss. 85-114.
• Altarawneh, I. (2016), Strategic Human Resource Management and Its Impact on Performance: The Case From Saudi Arabia. International Journal of Business Management ad Economic Research, 7 (1), ss. 486-503.
• Barutçugil, İ. (2004), Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi (Birinci Baskı). Kariyer Yayıncılık İstanbul.
• Başaran, İ. E. (2000), Örgütsel Davranış: Feryal Matbaası, Ankara.
• Becker, B. ve Gerhart, B., (1996), The impact of human resource management on organizational performance: Progress and Prospects, Academy of Management Journal, 39(4), ss. 779-801
• Borut, M., Amna, P ve Simona, Z. (2015), Social Responsibility, Human Resource Management, Organizational Performance. Systems Research and Behavioral Science: 32, ss. 221-229.
• Chen,L.H., Liaw,S.Y ve Lee, T.Z. (2003), Using an Hrm Pattern Aproach to Examine the Productivity of Manufacturing Firms: An Emprical Study. International Journal Of Manpower, (24) 3, ss. 299-318.
• Cingöz, A. (2011), Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Ve Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminin Örgütsel Performans Ve İç Girişimcilik( Girişimsel Performans) Üzerindeki Etkileri: Kayseri İmalat sanayinde Bir Araştırma, Doktora Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Conti, T., (1993), Building Quality: A Guide to Management. Chapman and Hall, London Çavdar, H ve Çavdar, M. (2010), İşletmelerde işgören bulma ve seçme aşamaları. Journal of Naval Science and Engineering, 6(1), ss. 79-93.
• Drucker, P.E., (1990), The emerging theory of manufacturing. Harvard Business Review, 94–102. Erdem, F. (1996), İşletme Kültürü. Antalya, Akdeniz Üniversitesi Yayınları.
• Erdem, B. (2004), Otel işletmelerinde insan kaynakları planlamasının yeri ve önemi. İş,Güç Endütri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(1), ss. 36-54
• Eren, E., Erdil, O ve Zehir, C. (2000), Türkiye de büyük işletmelerde uygulanan ücret ve maaş yönetim sistemi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 1(2),ss. 100-123.
• Genç, K. Y. (2009). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi-Örgütsel Performans İlişkisi Ve Türkiye’nin Büyük İşletmelerinde Yapılan Bir Uygulama, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
• Hester, L. J. (2005). The impact of strategic human resource management on organizational performance: A perspective of the resource-based view of the firm.,
• http://dllibrary.spu.ac.th:8080/dspace/bitstream/123456789/2532/1/Stra%20man%20%26%20compet%20advantage_Hester.pdf
• Hiltrop, J.M. (1996), The Impact of Human Resource Management on Organisational Performance: Theory and Research, European Management ]ournal, 14 (6), ss. 628-637.
• İliç, D. ve Keçecioğlu, T. (2008), Örgütsel Strateji İle İnsan Kaynakları Uygulamalarının Uyumlaştırılması Üzerine Bir Değerlendirme. Ege Akademik Bakış Dergisi, 11,ss. 1-23.
• Kaplan, R.S., (1983), Measuring performance: a new challenge for managerial accounting research. The Accounting Review 18 (4), 686–705.
• Karacan, E ve Erdoğan, N. Ö (2011), İşçi sağlığı ve iş güvenliğine insan kaynakları yönetimi fonksiyonları açısından çözümsel bir yaklaşım. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(1),ss. 102-116.
• Kaya, N ve Kesen, M. (2014), İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları ve Örgüt Kültürü Tiplerinin Çalışan Performansı Üzerindeki Etkilerini İncelemeye Yönelik Ampirik Bir Çalışma. Ekev Akademik Dergisi ,18 (58)ss. 97-122.
• Keçecioğlu, T. (2009), İnsan kaynakları yönetiminden “stratejik” insan kaynakları yönetimine dönüşüm. Ege Akademik Bakış, 9(4), ss. 1171-1191
• Koçak, O. ve Yüksel, S. (2011), İş gören seçiminde kullanılan yöntemler üzerine bir araştırma: Yalova Örneği. Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 12(1), ss. 73-100.
• Liu, Y., Combs, J.G., Ketchen, D.J. ve Ireland, R.D. (2007), The value of human resource management for organizational performance. Business Horizons, 50, ss. 503-511.
• Lengnick-Hall, M. L., Lengnick-Hall, C. A., Andrade, L. S. ve Brian Drake, (2009), Strategic human resource management: The evolution of the field, Human Resource Management Review, 19, ss. 64–85.
• Mıtcell, R., Obeiat, S ve Bray, M (2013), The Effect of Strategic Human Resource Management on Organizational Performance: The Mediating Role of High-Performance Human Resource Practices. Human Resource Management, 52(6), ss. 899-921.
• Ofluoğlu, G. ve Bircan, H. (2007), Sağlık Hizmetlerinde İş Analizi Etkileri ve Zonguldak Atatürk Devlet Hastanesi Uygulaması. Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 9(2), ss. 75-118.
• Okakın, N. (2008). Çalışma Yaşamında İnsan Kaynakları Yönetimi (Birinci Baskı). İstanbul: Beta Basım.
• Onay, M ve Kara, H. (2009), Lojistik Dış Kaynaklama Uygulamalarının Örgüt Performansı Üzerine Etkileri. Ege Akademik Bakış, 9 (2), ss. 593-622
• Özgen, H., Öztürk, A. ve Yalçın, A. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi (Birinci Baskı). Adana: Nobel Kitabevi. Ralevic, V. P., Dragojlovic, A., Dobrodolac, M., Denic, M. N ve Nesic, Z. (2015), Increasing Organizational
• Performance By Huma Resource Management. Tehnicki Vjesnik, 22(2), ss. 263-269. Rogers, E.W. ve Wright, P.M., (1998), Measuring Organizational Performance in Strategic Human Resource Management Problems, Prospect and Perpormance Informationa Markets , Human Resource Management Review, 8 (3), ss. 311-331.
• Sabuncuoğlu, Z. (2000), İnsan Kaynakları Yönetimi. Bursa: Ezgi Kitabevi. Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2006), İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Nobel Basımevi.
• Turunç, Ö. (2010), Organizasyonlarda Kontrol Algılamalarının Örgütsel Özdeşleşme ve İş performansına Etkisi, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, (1)11, ss. 251-269.
• Way, S.A. ve Johnson, D.E., (2005), Theorizing about the impact of strategic human resource management, Human Resource Management Review, 15, ss. 1-19.
• Wright, P.M. ve McMahan, G. C. (1992), Theroretical perpectives for strategic human resource management. Journal Of The Management, June, ss. 295-320.
• Yılmaz, H. (2009,). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının bilgi yönetimi stratejileri üzerine etkisi. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresinde sunuldu, Eskişehir, 21-23 Mayıs.
• Yılmaz, H ve Karahan, A. (2012), Dönüştürücü Liderliğin Bilgi Yönetim Süreçleri ve Örgüt Performansı Üzerindeki Etkileri: Tekstil Sektöründe Bir Araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi, (5) 1, ss. 146-178.
• Yüksel, Ö. (2003). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Zhou, Y., Hong, Y ve Liu, J. (2013), Internal Commitment or External Collaboration? The Impact of Human Resource Management Systems on Firm Innovation and Performance. Human Resource Management, 52(2), ss. 263-288.