Bu çalışmada Murat Gülsoy’un Tanrı Beni Görüyor mu? kitabındaki on
iki öykü, postmodern edebiyatın özellikleri göz önüne alınarak eser merkezli
incelenmektedir. On dokuz öykü arasından seçilen ve kitaptaki sıralamaya göre
incelenen on iki öykünün seçimindeki öncelikli kriter, anlatılarda postmodern
unsurların özellikle ağır basmasıdır. Gülsoy, söz konusu öykülerde postmodern
teknikleri kullanarak gerçekçi sanatla izleyicisinin nasıl bir yanılsama içinde
olduğunu gözler önüne serer. Öykü olduğunu fark ettiren, bunu özellikle
vurgulayan metinler, postmodern
anlayışın insani öze ulaşmak için gerçekliğe açtığı savaşın araçlarıdır.
Öykülerde kullanılan sıra dışı teknikler, dil oyunları, öykülerin mantıklarının
kendi içinde belirlenmesi, varsayımlara bağlı kalınmaması, herhangi bir kural
çerçevesinde yazma eyleminin gerçekleştirilmemesi, meşrulaştırma gayesinin
güdülmemesi, diğer sanatlarla iç içe geçmişlik, kahramanların ruhsal halleri
postmodern edebiyatın özellikleridir.
In this work, the twelve stories in Murat Gülsoy’s Tanrı Beni Görüyor mu? are examined work centred by considering the
characteristics of postmodern literature. The main elements of postmodern
literature are the predominant features of the stories. Gülsoy reveals how an
illusion of a realistic artistic viewer is based on the use of techniques. The
texts that emphasize this, noting that they are a story are instruments of postmodern
understanding struggle with reality. The analysed stories are included in the study
according to the order of the book. The unusual techniques used in narratives,
language games, the determination of the logic of the stories, the failure to
adhere to the assumptions, the lack of writing in any rules, the not being able
to legitimize, the intertwining with other arts and the heroic states of the
heroes are characteristics of postmodern literature.
Subjects | Creative Arts and Writing |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.