In the process of interpretation, the position of the individual as both subject and object is of critical importance. The common situation in everyday life results in the production of common meaning. In this context, everyday life draws the transcendent into its own reality. Thus, the continuity of the sacred is ensured. Sanctification is therefore closely related to the interpersonal production of meaning. Describing this situation through a literary text constitutes the main purpose of our study. In addition to the literary emphasis in religious texts, the religious fiction in literary texts shows the deep-rooted history of the unity of the two disciplines on sociological grounds. In this study, Dino Buzzati's The Dog Who Saw God, which is evaluated in this context, is analyzed in an interactionist framework in relation to the produciton of the sacred and the process of social change. The methodological approach provides important clues about the interaction between religion and society. In this way, the positioning and production cycle of the sacred is associated with the significations that emerge depending on an interactional process. From this perspective, it can be said that a religious principle does not become a symbol for its own sake, but rather it becomes a symbol in the service of everyday life.
Anlamlandırma sürecinde hem özne hem de nesne olarak bireyin konumu, kritik bir önem arz etmektedir. Gündelik hayatta içerisinde yer alınan ortak durum, ortak anlamın üretilmesi ile neticelenmektedir. Bu bağlamda gündelik hayat, aşkın olanı kendi gerçekliğine çekmektedir. Böylelikle kutsalın devamlılığı sağlanmaktadır. Dolayısıyla kutsallaştırma anlamın bireylerarası üretimi ile yakından ilişkilidir. Söz konusu durumun bir edebi metin üzerinden betimlenmesi çalışmamızın temel amacını oluşturmaktadır. Dini metinlerdeki edebi vurgunun yanı sıra edebi metinlerdeki dini kurgu, iki disiplinin sosyolojik zemindeki birlikteliklerinin köklü geçmişini göstermektedir. Çalışmada, bu bağlamda değerlendirilen Dino Buzzati’nin Tanrı’yı Gören Köpek öyküsü, kutsalın üretimi ve toplumsal değişim süreciyle ilişkilendirilip etkileşimci bir çerçevede analiz edilmeye çalışıldı. Kullanılan metodolojik yaklaşım din ile toplum arasındaki etkileşime dair önemli ipuçları vermektedir. Böylelikle kutsalın konumlanışı ve üretim döngüsü, etkileşimsel bir sürece bağlı olarak ortaya çıkan anlamlandırmalarla ilişkilendirilmektedir. Bu perspektiften hareketle dini bir prensibin salt kendinde bir nedenden dolayı sembolleşmediği, daha çok gündelik hayatın yedeğinde birer sembole dönüştüğü sonucuna ulaşıldı.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Literature Sociology |
Journal Section | EDEBİYAT / ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Authors | |
Publication Date | August 29, 2024 |
Submission Date | May 13, 2024 |
Acceptance Date | July 5, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 9 Issue: 2 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.