Jurassic- Early Cretaceous
rocks in the North-east of Ankara (Central Turkey) were deposited in a
tectonically controlled basin. Vertical and lateral lithological variations in
the squence were resulted from synsedimentary tectonism. Within the sedimentary
sequence, 8 lithofacies and 3 different deposition environments were defined. The
Jurassic-Lower Cretaceous sequence in the study area lies on the slightly
metamorphosed Late Triassic rocks (Karakaya Complex) with angular unconformity.
It begins with interbedded fan deltaic conglomerate and sandstone (Bayırköy
Formation-Çoraklıktepe Member; grain-supported thick-bedded conglomerates,
fine-coarse grained pebbly sandstones and fine-coarse-grained fossiliferous
sandstone lithofacies). The redish and highly fossiliferous crinoidal limestone
and ammonite bearing marl rest conformably on the sandy limestone following a
fast deepening period. The intermediately bedded pseudonodular limestone with
abundant crinoid, ammonit, Bivalvia and brachipoda follows the red and green
marl. During Late Pliensbachian- Early Toarcian mudstone and sandstone progressively
passes into variegated-redish limestone. This typical ammonitico-rosso facies (Beytepe
Member; Red colored nodular limestone lithofacies) ocur as lens shape deposits
within greenish mudstone (Beytepe Member; Red colored carbonate mudstone
lithofacies). Due to block faulting formed after Callovian in the area, the
basement Topography of the basin changed and the pelagic carbonate platform
sediments (Çakırlardere Formation; Pelagic oolitic limestones and micritic
limestone lithofacies) having abundant ammonite and pelagic oolite were
deposited directly on the basement rocks at the northern part of the study area.
This points that shallow areas were formed off shore as a result of
synsedimentary faulting. The pelagic ooid bearing limestone grades laterally
and vertically into cherty limestone (Soğukçam Formation). During
Oxfordian-Early Cretaceous, the area was deepened rapidly and the pelagic bio-micritic
limestone (Soğukçam Formation; Cherty limestone lithofacies) was deposited.
Ankara’nın
kuzeyinde Erken Jura-Erken Kretase yaşlı kayaçlar yaklaşık olarak KD-GB doğrultusunda
tektonik kontrollü bir havzada çökelmiştir. İstif içerisindeki yanal ve düşey
yönde değişimler sinsedimanter tektonizmadan kaynaklanmaktadır. Çalışma
alanında Jura-Alt Kretase istifi, hafif metamorfik (Karakaya Kompleksi)
kayaçlar üzerinde açılı uyumsuzlukla yer almaktadır. Sedimanter istif
içerisinde 8 litofasiyes ve bu litofasiyeslerin çökeldiği 3 farklı çökelme
ortamı tanımlanmıştır. İstif deltayik konglomera ve kumtaşı ardalanması ile başlamaktadır
(Bayırköy Formasyonu-Çoraklıktepe Üyesi; Tane destekli kalın tabakalı
çakıltaşları, ince-kaba taneli çakıllı kumtaşları ve ince-kaba taneli bol
fosilli kumtaşları litofasiyesleri). Ortamın derinleşmesi ile bol fosilli kızıl
renkli krinoidal kireçtaşları ve ammonitli marnlar, kumlu kireçtaşlarını uyumlu
olarak örtmektedir. Geç Pliyensbahiyen-Erken Toarsiyen döneminde kırıntılı
kayaçlar tedrici olarak alacalı renkli kırmızı kireçtaşlarına geçiş
gösterirler. Bu tipik Ammonitico Rosso fasiyesi (Kırmızı renkli yumrulu
kireçtaşı litofasiyesi) kırmızı-bordo renkli çamurtaşları (Kırmızı renkli
karbonatlı çamurtaşı litofasiyesi) içerisinde mercek geometrisi sunmaktadır
(Beytepe Üyesi). Çalışma alanında Kalloviyen sonrasında gelişen blok
faylanmanın bir sonucu olarak taban topoğrafyası değişmiştir. Bunun sonucunda
Pelajik Karbonat Platform sedimentleri (Çakırlardere Formasyonu; Pelajik
oolitli kireçtaşları ve Mikritik kireçtaşı litofasiyesi) direkt olarak temelin
üzerine depolanmıştır. Bu durum sinsedimanter faylanmanın bir sonucu olarak
açık denizdeki sığlıkları işaret etmektedir. Pelajik oolitli karbonatlar yanal
ve düşey olarak çörtlü kireçtaşlarına geçiş göstermektedir (Soğukçam Formasyonu;
Çörtlü kireçtaşı litofasiyesi). Geç Jura- Erken Kretase döneminde ortamın hızla
derinleşmesi ile tüm istifin üzerine pelajik biyomikritler çökelmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 7 Issue: 2 |