KİŞİLERARASI ÇATIŞMA ÇÖZME VE PROBLEM ÇÖZME YAKLAŞIMLARININ YÜKLEME KARMAŞIKLIĞI AÇISINDAN İNCELENMESİ

Coşkun Arslan

KİŞİLERARASI ÇATIŞMA ÇÖZME VE PROBLEM ÇÖZME YAKLAŞIMLARININ YÜKLEME KARMAŞIKLIĞI AÇISINDAN İNCELENMESİ

Year 2005, Issue: 14, 75 - 93, 01.08.2005

Abstract

Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin kişilerarasıçatışma çözme ve problem çözme yaklaşımları, yükleme karmaşıklığıaçısından incelenmiştir. Bu araştırmanın evrenini Selçuk Üniversitesi’nin farklıfakültelerinde öğrenim görmekte olan öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın çalışma evreni, Eğitim Fakültesi, Mesleki Eğitim Fakültesi ve Teknik Eğitim Fakültesi’dir. Araştırma örneklemi 2003-2004 eğitim-öğretim yılında bu fakültelerin çeşitli bölümlerinde öğrenim görmekte olan 1.2. 3. ve 4. sınıf öğrencilerinden tesadüfi olarak seçilmiştir. Araştırma örneklemi 190’ıerkek ve 257’si kız olmak üzere toplam 447 öğrenciden oluşmaktadır. Öğrencilerin, yükleme karmaşıklığının yüksek ya da düşük olmasıdeğişkenine göre, kişilerarasıçatışma çözme ve problem çözme yaklaşımlarının puan ortalamalarıarasındaki farkın önem kontrolü t testi ile yapılmıştır. Yükleme karmaşıklığının, kişilerarasıçatışma çözme ve problem çözme yaklaşımlarınıaçıklama gücü ise, basit doğrusal regresyon analizi ile hesaplanmıştır. Yükleme karmaşıklığı, kişilerarasıçatışma çözme ve problem çözme yaklaşımlarıpuanlarıarasındaki ilişkinin analizi ise Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısıtekniğinden yararlanılmıştır.

Keywords

Yükleme, Yükleme Karmaşıklığı, çatışma çözme, Problem çözme

References

Bacanlı, H. (2002).Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Buluş, M. (2000) .Öğretmen Adaylarında Yükleme Karmaşıklığı, Düşünme Stilleri ve Bilişsel Tutarlık Tercihinin Bazı Psikososyal Özellikler ve Akademik Başarı Çerçevesinde İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü.
Buluş, M. (2001). Kişi Algı Ölçeğinin Öğretmen Adayları İçin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Eğitim Araştırmaları Dergisi Yıl 1, Sayı 5, s.29-35
Burleson B.R. ve Samter, W. (1990). Effect of Cognitive Complexity on Perceived Importance of Communication Skills in Friends. Communication Research. Volume 17, Issue 2, p. 165-183.
Cahn, D. D. (1990). “Intimates In Conflict: A Research Review” Editör: Cahn, D.D. Intimates In Conflict : A Communication Perspective. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Crawford, D. ve Bodine, R. (1996). .Conflict Resolution Education: A Guide to Implementing Programs in Schools, Youth-Serving Organizations, and Community and Juvenile Justice Setting. Program Report. US Department of Justice, Office of Justice Programs, Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention. Washington, DC.
Dökmen, Ü. (1996). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dönmez, A. (1994). Hitler İsteseydi…(Sosyal Psikoloji Yazıları). Ankara: Gündoğan Yayınları.
Flett, G.L. ve Blankstein, K.R. (1994). Depression, Self-Esteem And Complex Attributions For Life Problems. Current Psychology. Volume: 13, Issue: 3, p. 263.
Fletcher, G.J.O, Danilovics, P. Fernandez, G. Peterson, D ve Reeder, G.D. (1986). Attributional Complexity : An Individual Differences Measure. Journal Of Personality and Social Psychology. Volume 51 No.4, p. 875-884.
Fletcher, G.J.O., Rosanowski, J., Rhodes,G. ve Lange C. (1992). Accuracy and Speed of Causal Processing : Experts versus Novices in Social Judgment. Journal of Experimental Social Psychology. Volume 28, p. 320-338
Goldstein, S.B.(1999).Construction and Validation of a Conflict Communication Scale. Journal of Applied Social Psychology. Volume 29, Issue 9, p. 1803-1832
Heppner, P.P. ve Krauskoph, C. J. (1987). The Integration Of Personal Problem Solving Processes Within Counselling. The Counselling Psychologist. Volume 15, p 371-447..
Jonassen, D.H. ve Grabowski B. L. (1993). Handbook of Individual Differences, Learning and Instruction.. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates
Miyahara, A., Kim, M, Shin, H. ve Yoon, K. (1998). Conflict Resolution Styles Among Collectivist Cultures: A Comparison Between Japanese and Koreans. International Journal of Interculturel Relations. Volume 22, Issue 4, p. 505- 525..
Morgan C. T. (1999). Psikolojiye Giriş. (Çev. H.Arıcı ve Ark.) Meteksan Yayınları.13 Baskı. Ankara
Paker, O. (1994). Atıf Karmaşıklığı, Uçlara Kayma ve Kalıp Yargı Kullanma Eğilimleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi., İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Savaşır, I., Şahin, N. H. (1997). Bilişsel- Davranışçı Terapilerde Değerlendirme : Sık Kullanılan Ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Şahin, N., Şahin, N.H., ve Heppner, P.P. (1993). Psychometric Properties Of The Problem Solving Inventory in a Group of Turkish University Students. Cognitive Therapy and Research. Volume 17, No: 4, p. 379-396.

Year 2005, Issue: 14, 75 - 93, 01.08.2005

Coşkun Arslan

Abstract

In this study, the interpersonal conflict solving and problem solving approaches of university students are investigated according to their attribution complexity. The general scope of the study consists of students at Selçuk University. The working scope consists of students studying at the Faculties of Education, Vocational Education and Technical Education. The sample of the study was chosen from the first, second, third and fourth grade students from the faculties in the working scope by random sampling method. The study sample was made up of totally 447 undergraduates of which 190 were male and 257 female. Signification control of the difference in the point means was made with the t- test for the dependent variables, the interpersonal conflict solving approach and the problem solving approach according to the independent variable, student’s low or high attribution complexity. The explanation of the attribution complexity with the interpersonal conflict solving approach and the problem solving approach was conducted with simple linear regression analysis.The analysis of the relationships between attribution complexity and interpersonal conflict solving and problem solving approaches has been conducted with Pearson Moments Multiplier Correlation Coefficient technique

Keywords

Attribution, Attribution complexity, Conflict resolution, problem solving

References

Bacanlı, H. (2002).Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Buluş, M. (2000) .Öğretmen Adaylarında Yükleme Karmaşıklığı, Düşünme Stilleri ve Bilişsel Tutarlık Tercihinin Bazı Psikososyal Özellikler ve Akademik Başarı Çerçevesinde İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü.
Buluş, M. (2001). Kişi Algı Ölçeğinin Öğretmen Adayları İçin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Eğitim Araştırmaları Dergisi Yıl 1, Sayı 5, s.29-35
Burleson B.R. ve Samter, W. (1990). Effect of Cognitive Complexity on Perceived Importance of Communication Skills in Friends. Communication Research. Volume 17, Issue 2, p. 165-183.
Cahn, D. D. (1990). “Intimates In Conflict: A Research Review” Editör: Cahn, D.D. Intimates In Conflict : A Communication Perspective. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Crawford, D. ve Bodine, R. (1996). .Conflict Resolution Education: A Guide to Implementing Programs in Schools, Youth-Serving Organizations, and Community and Juvenile Justice Setting. Program Report. US Department of Justice, Office of Justice Programs, Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention. Washington, DC.
Dökmen, Ü. (1996). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dönmez, A. (1994). Hitler İsteseydi…(Sosyal Psikoloji Yazıları). Ankara: Gündoğan Yayınları.
Flett, G.L. ve Blankstein, K.R. (1994). Depression, Self-Esteem And Complex Attributions For Life Problems. Current Psychology. Volume: 13, Issue: 3, p. 263.
Fletcher, G.J.O, Danilovics, P. Fernandez, G. Peterson, D ve Reeder, G.D. (1986). Attributional Complexity : An Individual Differences Measure. Journal Of Personality and Social Psychology. Volume 51 No.4, p. 875-884.
Fletcher, G.J.O., Rosanowski, J., Rhodes,G. ve Lange C. (1992). Accuracy and Speed of Causal Processing : Experts versus Novices in Social Judgment. Journal of Experimental Social Psychology. Volume 28, p. 320-338
Goldstein, S.B.(1999).Construction and Validation of a Conflict Communication Scale. Journal of Applied Social Psychology. Volume 29, Issue 9, p. 1803-1832
Heppner, P.P. ve Krauskoph, C. J. (1987). The Integration Of Personal Problem Solving Processes Within Counselling. The Counselling Psychologist. Volume 15, p 371-447..
Jonassen, D.H. ve Grabowski B. L. (1993). Handbook of Individual Differences, Learning and Instruction.. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates
Miyahara, A., Kim, M, Shin, H. ve Yoon, K. (1998). Conflict Resolution Styles Among Collectivist Cultures: A Comparison Between Japanese and Koreans. International Journal of Interculturel Relations. Volume 22, Issue 4, p. 505- 525..
Morgan C. T. (1999). Psikolojiye Giriş. (Çev. H.Arıcı ve Ark.) Meteksan Yayınları.13 Baskı. Ankara
Paker, O. (1994). Atıf Karmaşıklığı, Uçlara Kayma ve Kalıp Yargı Kullanma Eğilimleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi., İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Savaşır, I., Şahin, N. H. (1997). Bilişsel- Davranışçı Terapilerde Değerlendirme : Sık Kullanılan Ölçekler. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Şahin, N., Şahin, N.H., ve Heppner, P.P. (1993). Psychometric Properties Of The Problem Solving Inventory in a Group of Turkish University Students. Cognitive Therapy and Research. Volume 17, No: 4, p. 379-396.

There are 19 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Journal Section	Research Article
Authors	Coşkun Arslan This is me
Publication Date	August 1, 2005
Published in Issue	Year 2005 Issue: 14

Cite

APA	Arslan, C. (2005). KİŞİLERARASI ÇATIŞMA ÇÖZME VE PROBLEM ÇÖZME YAKLAŞIMLARININ YÜKLEME KARMAŞIKLIĞI AÇISINDAN İNCELENMESİ. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(14), 75-93.