Count Stephen (Étienne de Blois), Renowned for His Courage and Betrayal During the First Crusade

Year 2024, Volume: 12 Issue: 2, 107 - 123, 30.12.2024

Seyfettin Kaya

https://doi.org/10.53586/susbid.1564363

Abstract

Stephen Blois is one of the essential counts from France who participated in the First Crusade. He contributed significantly to the Crusader army during the sieges of Nicea and Antakya in the First Crusade. His intimate relations with the Byzantine Emperor and his despairing abandonment with the siege of Antioch during the siege of Antioch have been brought to the fore. He attracted attention with the courage he showed during the transfer of the Crusader army from Anatolia to Syrian territory. However, unlike the other Crusader counts, he had good relations with the Byzantine Emperor. He abandoned the siege during the siege of Antakya by using his illness as an excuse, so he was accused of treason among the Crusaders and in his country, France. He participated in the Crusade action again in 1101 to dispel these treason rumors and contribute to the Crusaders. During the Crusade of 1101, which he rejoined with the encouragement of his wife Adele after being accused of treason, he fought bravely against the Muslims in Anatolia and Palestine. He cleared his name by losing his life during the war with Muslims in Ramla. This article discusses the courage shown by Stephen, Duke of Blois, in the First Crusade and the act of treason for which he was accused of escaping from the Crusader army during the siege of Antioch.

Keywords

Stephen Blois, Crusaders, Byzantium, Antioch, Nicea

Birinci Haçlı Seferinde Cesareti ve İhanetiyle Tartışılan Kont Stephen (Etienne de) Blois

Abstract

Stephen Blois Birinci Haçlı Seferine Fransa'dan katılan önemli kontlardan biridir. Birinci Haçlı Seferinde İznik ve Antakya kuşatmaları sırasında Haçlı ordusuna önemli ölçüde katkıda bulunmuştur. Bizans İmparatoruyla olan samimi münasebetleri ve Antakya kuşatması sırasında umutsuzluğa kapılıp muhasarayı terk etmesiyle gündeme gelmiştir. Haçlı ordusunun Anadolu’dan Suriye topraklarına intikali sırasında gösterdiği cesaretiyle dikkat çekmiştir. Ancak diğer Haçlı kontlarının aksine Bizans İmparatoruyla iyi ilişkiler içinde olması ve Antakya kuşatması sırasında hastalığını bahane ederek muhasarayı terk etmesiyle Haçlılar arasında ve Ülkesi Fransa'da ihanet ile suçlanmıştır. Bu ihanet söylentilerini boşa çıkarmak ve Haçlılara katkıda bulunmak amacıyla 1101 yılındaki Haçlı Seferi eylemine yeniden iştirak etmiştir. İhanet ile suçlanmasından dolayı eşi Adele’nin teşvikiyle yeniden katıldığı 1101 Haçlı Seferi sırasında Anadolu’da ve Filistin’de Müslümanlara karşı cesurca savaşlara girişmiştir. Remle’de Müslümanlarla giriştiği savaş sırasında hayatını kaybederek adını temize çıkarmıştır. Bu makalede Blois dükü Stephen’ın Birinci Haçlı Seferinde gösterdiği cesaret ve Antakya kuşatması sırasında Haçlı ordusundan kaçarak suçlandığı ihanet eylemine değinilmektedir.

Keywords

Stephen Blois, Haçlılar, Bizans, Antakya, İznik

References

• Albert of Aachen. (2013). Albert of aachen's history of the journey to jerusalem: vol.1: books 1-6. the first crusade 1095-1099. (S.B. Edgington, Trans.), Routledge, London and New York.
• Anna Komnena. (1996). Anadolu’da ve Balkan Yarımadası'nda İmparator Alexios Komnenos Dönemi'nin tarihi: Malazgirt'in sonrası. (B. Umar, Çev.). İnkılap Kitapevi.
• Anna Komnene. (1969). Aleksiad. (E. R. A. Sewter, Trans.), Published by the Penguin Group.
• Anonim haçlı tarihi (Gesta francorum et aliorum hierosolymitanorum). (2013). (E. Ayan, Çev.). Selenge Yayınları.
• R. Hill. (Ed.). (2006). Anonymous author connected with Bohemond of Taranto. Gesta francorum. Oxford Medieval Texts, Oxford. 10-17.
• Cartier, M. É. (1846). Recherches sur les monnaies au type chartrain frappées à Chartres, Frappées: Blois, Vendoîns, Chateaudum, Nogent-le-Rotrou (Ferche), St. Aignan, Celles, Romorantin, Brosse, Rollin.
• Fulcher of Chartres. (1969). A History of the expedition to Jerusalem 1095-1127, (F. R. Ryan, Trans.). The University of Tennessee Press.
• Fulcherius, C. (2009). Kudüs seferi. (İ. B. Barlas, Çev.). IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
• Ibn al-Qalânisî. (2002). The Damascus chronicle of the crusades, (H. A. R. Gibb, Trans.). Dover Publications.
• İbnü’l-Esîr. (1991). El kâmil fi’t-tarih. X, (A. Özaydın, Çev.), Bahar Yayınları.
• Letters from the east: crusaders, pilgrims and settlers in the 12th–13th centuries (2010), (M. Barber and K. Bate, Trans.), Ashgate Publishing.
• Letters of the Crusaders written from the Holy Land. (1897). (D. C. Munro, Trans.). University of Pennsylvania.
• Raymond of Aguilers. (2006). The historia francorum qui ceperunt Iherusalem (History of the Franks who captured Jerusalem), (J. H. Hill and L. L. Hill, Trans.). Fordham University Press.
• Recueil des historiens des croisades, historiens occidentaux. (1866). III, Imprimerie impériale.
• Süryani Mihail (1944). Vekayinâme: ikinci kısım (1042-1195). (H. D. Andreasyan, Trans.). (Basılmamış-Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi Kütüphanesi).
• The Deeds of the Franks and other Jerusalem-Bound Pilgrims (The earliest chronicle of the first crusades). (2011). (N. Dass, Trans.), Published by Rowman & Littlefield Publishers.
• The Gesta Tancredi of Ralph of Caen: A history of the Normans on the first crusade (2007). (B. S. Bachrach and D. S. Bachrach, Trans.). Asgate.
• Translation from translations and reprints from the original sources of european history. (1897). IV, Published By The Department of History of the University of Pennsylvania.
• Urfalı Mateos. (2000). Urfalı Mateos vekayınâmesi (952-1136) ve Papaz Grigor’un zeyli (1136-1162). (H. D. Andreasyan, Çev.). (E. Dulaurer ve M.H. Yinanç, Notlar), TTK Yayınları.
• Willermus Tyrensis. (2016). Willermus Tyrensis’in haçlı kroniği: başlangıçtan Kudüs’ün zaptına kadar. (E. Ayan, Haz.). Ötüken Neşriyat.
• Altan, E. (2001). Haçlı Ordularının Anadolu’da Geçtiği Yollar. Belleten, LXV/243, 571-582. https://doi.org/10.37879/belleten.2001.571
• Altınay, R. ve Çeçen, E. (2023). I. Kılıç Arslan’ın Anadolu’daki beka mücadelesinde I. Haçlı Seferi’ne karşı diplomatik girişimleri. Akademik Bakış, XVI/32, 339-357.
• Anckaer, J. (2006). Robert II of Flanders (d. 1111). A. V. Murray (Ed.), The crusades an encyclopedia, IV, (s. 1039- 1040) ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• Asbridge, T. S. (2000). The creation of the principality of Antioch 1098-1130. The Boydell Press.
• Bahadır, G. (2015). 1101 yılında Türk-Haçlı Mücadelelerinin Anadolu tarihindeki önemi. Cappadocia Journal of History and Social Sciences, V, 77-108.
• Brundage, J. A. (1960). An Errant Crusader: Stephen of Blois. Traditio, XVI, 380-395.
• Cate, J. L. (1969). The Crusade of 1101. M. W. Baldwin (Ed.), A history of the crusades: I. the first hundred years, (s. 343-368), The University of Wisconsin Press, Madison, Milwaukee, and London.
• Claster, J. N. (2009). Sacred violence the european crusades to the middle east 1095–1396. University of Toronto Press.
• Crouch, D. (2013). King Stephen 1135–1154. Routledge.
• David, C. W. (1920). Robert Curthose duke of Normandy. Harvard University Press.
• Demirkent, I. (1995). 1101 yılı Haçlı Seferleri. Prof. Dr. Fikret Işıltan’a 80. Doğum Yılı Armağanı. (s. 17-56), Dünya Yayıncılık.
• Demirkent, I. (1996). Haçlılar. DİA. XIV, (s. 525-546), Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• Demirkent, I (1997). Haçlı seferleri. Dünya Yayıncılık.
• Dumlupınar Alican, S. (2019). İlk Haçlı Seferleri sırasında Bizans ve Haçlıların birbirlerine ilişkin algıları. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6/41, 510-523.
• Duncalf, F. (1969a). The Councils of Piacenza and Clermont. M. W. Baldwin (Ed.), A History of the Crusades: I. The First Hundred Years, (s. 220-253), The University of Wisconsin Press.
• Duncalf, F. (1969b). The First crasude: Clermont to Constantinople. M. W. Baldwin (Ed.), A History of the Crusades: I. The First Hundred Years, (s. 253-280), The University of Wisconsin Press.
• Edgington, S. B. (2006a). Bohemund I of Antioch (d. 1111). A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol I, (s. 175-176), ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• Edgington, S. B. (2006b). Fulcher of Chartres (d. c. 1127). A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol II, (s. 489-490), ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• Ersan, M. (2008). Bizans İmparatorluğu-Antakya Haçlı prinkepsliği siyasi ilişkilerine bir bakış. Prof. Dr. Işın Demirkent Anısına. (s. 335-346), Dünya Yayınları.
• France, J. (2006a). Antioch, Sieges of (1097–1098). A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol I, (s. 79- 80), ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• France, J. (2006b). From Antioch to Jerusalem (1098–1099). A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol II, (s. 439-448), ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• France, J (1994). Victory in the east: a military history of the first crusade. Cambridge University Press.
• Gada, M. Y. (2015). The betrayal of the first crusade. History Studies, VII/3, 81-98.
• Genç, Ö. ve Korunur, H. (2016). Antakya’nın haçlılar tarafından ele geçirilişi. The Studies of Ottoman Domain, VI/10, 59-82.
• Hodgson, N. (2006).Women. A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol IV, (s. 1285-1290), ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• Holmes, N. (2019). The Byzantine World War: The Last Romans and the first crusades. Matador Publishing.
• Kaleli, E. (2017). Haçlı seferlerinin muhtelif finansman biçimleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, X(50), 223-233.
• Kaya, S. (2020). Birinci haçlı seferi sırasında İznik’in kuşatılması ve işgali (1097). VII. Uluslararası Kültür Ve Medeniyet Kongresi. Şanlıurfa, 24-26 Ocak 2020, (s. 50-63), İksad Yayınevi.
• Kaya, S. (2022). Birinci Haçlı seferinde (1096-1099) Antakya kuşatması sırasında ortaya çıkan ikmal-iaşe ihtiyacı ve bu ihtiyacı karşılama çabaları. Sosyal & Beşerî Bilimlerde Araştırma ve Değerlendirmeler – II (Aralık 2022). (Z. Özomay ve U İnan, Ed.), (s. 23-45), Gece Kitaplığı.
• Kaya, S. (2023). Birinci Haçlı seferinde İznik ve Antakya’nın işgali sırasında Bizans-Haçlı çekişmesi. Fevzi Çakmak (Ed.), Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları-III (Ekim2023), (s. 139-164), Gece Kitaplığı.
• Keats-Rohan, K. S. B. (2006). Robert Curthose (d. 1134). A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol IV, (s. 1041-1042), ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• Kedar, B. Z. (2016). Crusaders and Franks: studies in the history of the crusades and the Frankish levant. Routledge.
• Kostick, C. (2008). The leadership of the first crusade. The Social Structure of the First Crusade. (s. 95-130), Brill.
• Krey, A. C. (1921). The first crusade the accounts of eye- witnesses and participant. Princeton UniversiIty Press.
• LoPrete, K. A. (1999). Adela of Blois: Familial Alliances and Female Lordship. Theodore Evergates (Ed.), Aristocratic Women in Medieval France, (s. 7-44), University of Pennsylvania Press.
• Mulinder, A. (2006a). Crusade of 1101. A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol I, (s. 304-307), ABC- CLIO, Santa Barbara, California.
• Mulinder, A. (2006b). Stephen of Blois (d. 1102). A. V. Murray (Ed.), The Crusades an Encyclopedia, Vol IV, (s. 1122- 1123), ABC-CLIO, Santa Barbara, California.
• Murray, A. V. (2006). Money and Logistics in the forces of the First Crusade: coinage, bullion, service, andsupply, 1096-99. J. H. Pryor (Ed.), Logistics of warfare in the age of the crusades, (s. 229-251), Ashgate Publishing Limited, Burlington.
• Nicolle, D. (2003). The first crusade 1096-99: conquest of the holy land. (C. Hook, lllustrated), Osprey Publishing.
• Özaydın, A. (1993). Danişmetliler. DİA. VIII, (s. 469-4774), Türkiye Diyanet Vakfı yayınları.
• Özer, S. (2015). Haçlıların Antakya’yı zaptına İslam dünyasının tepkileri. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 65-92.
• Özer, S. (2019). Blois ve Chartres Kontu Stephen’in Haçlı Seferlerindeki rolü ve etkisi. History Studies, 11(1), 251-272.
• Pryor, J. H. (1998). Stephen of Blois: sensitive new-age crusader or victim of history?. Journal of the Sydney University Arts Association, XX, 26-58.
• Pryor, J. H. (2006). Digest. J. H. Pryor (Ed.), Logistics of warfare in the age of the crusades, (s. 275-293), Ashgate Publishing Limited, Burlington.
• Runciman, S. (1969a). The First Crusade: Antioch to Ascalon. M. W. Baldwin (Ed.), A history of the crusades: I. the first hundred years, (s. 308-343), The University of Wisconsin Press, Madison, Milwaukee, and London.
• Runciman, S. (1969b). The First Crusade: Constantinople to Antioch. M. W. Baldwin (Ed.), A History of The Crusades: I. The First Hundred Years, (s. 280-307), The University of Wisconsin Press, Madison, Milwaukee, and London.
• Runciman, S. (1998). Haçlı seferileri tarihi: birinci haçlı seferi ve Kudüs Krallığı’nın kuruluşu. I, (F. Işıltan, Çev.). TTK.
• Runciman, S. (2015), A history of the crusades: the first crusade and the foundation of the kingdom of Jerusalem. I, Cambridge University Press.
• Shepard, J. (1988). When Greek meets Greek: Alexius Comnenus and Bohemond in 1097-98. BMGS (Byzantine and Modern Greek Studies), XII, 185-277.
• Tyerman, C. (2006). God's war: a new history of the crusades. Harvard University Press.
• Yıldız, M. (1999). Fulcherius carnotensis birinci haçlı seferi vakayinamesi (fulcheri carnotensis historia hierosoly mitana). İstanbul Üniversitesi SBE Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.