Teorisinin menzili isteme olan Schopenhauer, kendi ahlak felsefesinde karakter kavramını geniş bir yelpazede çözümler Schopenhauer’e göre bir kimsenin karakteri doğuştan ve değişmezdir. Kendinde şey olarak benim istemem, akılsal karakterim, bir bütün olarak dünyadan ayrı bir şey değildir ve ona göre, etik karakter farklılığı doğrudan istemeden kaynaklanır. Onun bu konuda karşılaştığı teorik zorluklardan biri istemenin nasıl olur da bu kadar farklı ahlaki karakter türünde nesneleştiğini açıklamaktır. Schopenhauer’ın karakter kavramına ilişkin çözümlemesi, egoizm, kötülük, merhamet (şefkat) ve çilecilik (Askese) ve farklı ahlaki değerlere sahip karakterler arasındaki ahlaki ve mantıksal bağlantılara dair önemli analizler sunar. Bu yazıda, Schopenhauer’in ahlaki karakter gelişimi sergilenecektir.
karakter egoizm kötülük merhamet (şefkat) ve çilecilik (Askese)
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | 19. Yüzyıl Felsefesi |
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Aralık 2023 |
Yayımlanma Tarihi | |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 41 |