There are many national and international legal frameworks for the protection of cultural property. However, even though states enact laws to protect cultural property, ratify multilateral conventions, and adopt bilateral agreements, the illicit trade in cultural property remains a problem. The return of any cultural property is a multi-layered process, and it is critical that a state’s policy towards displaced cultural property is consistent and based on goodwill to ensure international protection of cultural properties.
This article elaborates on Türkiye’s goodwill and consistency in returning foreign cultural property to its country of origin. Two repatriation cases are examined to assess how Türkiye applies the principles of the 1970 UNESCO Convention and the bilateral agreements done accordingly regarding goodwill and consistency. The first case is, the Republic of Türkiye & the People’s Republic of China where the return was based on a bilateral agreement while the second case is the Republic of Türkiye & the Republic of Iraq where the repatriation took place based on diplomatic relations.
Kültürel varlıkların korunması ile ilgili birçok ulusal ve uluslararası yasal çerçeve vardır. Ancak, devletlerin kültürel varlıkları korumak için yasalar çıkarmasına, çok taraflı sözleşmeleri onaylamasına ve ikili anlaşmaları kabul etmesine rağmen, kültürel varlıkların yasa dışı ticareti hala devam eden bir sorundur. Herhangi bir kültür varlığının iadesi çok katmanlı bir süreçtir ki bir devletin yerinden edilmiş kültürel varlıklara yönelik politikasının da bu nesnelerin uluslararası ölçekte korunmasını sağlamak için tutarlı ve iyi niyete dayalı olması kritik öneme sahiptir.
Bu makale, Türkiye’nin yabancı kültür varlıklarını kaynak ülkesine iade etmedeki iyi niyetini ve tutarlılığını incelemektedir. Bu çerçevede, Türkiye’nin 1970 UNESCO Sözleşmesi ilkelerini ve buna göre yapılan ikili anlaşmaları nasıl uyguladığını değerlendirmek için iki iade vakası iyi niyet ve tutarlılık ilkelerine dayalı olarak incelenmektedir. İlk örnek, geri dönüşün ikili bir anlaşmaya dayalı olduğu Türkiye Cumhuriyeti ve Çin Halk Cumhuriyeti arasındayken, ikinci vaka, diplomatik ilişkilere dayalı olarak iadenin gerçekleştiği Türkiye Cumhuriyeti ve Irak Cumhuriyeti arasındadır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Archaeology (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 29, 2023 |
Publication Date | December 29, 2023 |
Submission Date | June 8, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Issue: 3 |