Birinci
Dünya Savaşı sonunda barış antlaşmalarını hazırlama görevi 18 Ocak 1919
tarihinde Paris’te açılan konferansa verilmişti. Konferansa yön veren İtilaf
Devletleri büyük bir Ermenistan kurulmasını istiyorlardı. Bu doğrultuda Yüksek
Konsey Osmanlı Devleti’nin Şark vilayetlerinin Ermenistan’a bırakılacağını ilan
etti. Bu haber üzerine Vilâyât-ı Şarkiye Müslümanları çoğunluk haklarının
azınlık ihtiraslarına feda edilmemesi gerektiğini, bunun Wilson Prensiplerine aykırı
olduğunu, bu karardan vazgeçilmezse silahlı mücadeleye girişeceklerini
çektikleri telgraflarla İtilaf Devletleri’nin temsilcilerine bildirdiler. 1919
yılının Mart ayında çekilmeye başlayan protesto telgrafları Türk Kurtuluş
Savaşının hazırlık safhasını oluşturması bakımından tarihi öneme sahiptirler.
İlerleyen dönemde İtilaf Devletleri’nin Ermenistan projesine ek olarak bir de
Kürdistan kurma tasarıları Vilâyât-ı Şarkiye Müslümanlarını birbirinden koparma
amacıyla ortaya atılmıştı. Ancak İngilizlerin himayesinde kurulması düşünülen
Kürdistan projesi Kürt halkında karşılık bulamamış, Türk ile Kürt’ü birbirinden
ayırmak mümkün olmamıştı. Osmanlı Hükümetleri İtilaf Devletleri’nin emperyalist
politikalarına karşı duramamış, Vilâyât-ı Şarkiye halkı kendi kaderlerine terk
edilmişlerdi. Vilâyât-ı Şarkiye Müslümanlarının haklı davasını Mustafa Kemal
Paşa’nın önderliğindeki Müdafaa-i Hukuk-i Milliye ve Reddi İlhak cemiyetleri
savunmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | December 16, 2019 |
Submission Date | November 8, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 123 Issue: 243 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.