Socio-Economic Characteristics of Small-Scale Apricot Farms in Malatya

Yıl 2023, Cilt: 9 Sayı: EKS 1 - 15. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi Ek Sayısı, 40 - 50, 27.12.2023

Orhan Gündüz , Ahmet Aslan , Çağatay Yıldırım

https://doi.org/10.61513/tead.1395665

Cited By: 1

Öz

This study aims to determine the socio-economic characteristics of apricot producers who engage in small-scale production (5-20 da) in ten districts where apricot cultivation is intensive in the Malatya province. A sample size of 140 small-scale enterprises was formed using the Proportional Distribution Method. The study examines the social structures of entrepreneurs, such as age, education, and experience, as well as economic structures such as active and passive capital, gross production value, and gross profit. The land use structure and production pattern of the enterprises are tabulated. It was found that there are 4.29 individuals and 2.96 male labor units in the enterprises. On farms, the active capital is ₺ 897795.06, the ratio of equity within the passive capital is 98.32%, the apricot production value in the gross production value of farms is 54.26%, and the gross profit on farms is calculated as ₺ 25475.14. A significant portion of agricultural enterprises in Turkey engage in small-scale production. Understanding the structural characteristics of this segment, which is most affected by changing market conditions, is important for future planning and policy-making. Field data obtained through on-site discussions with producers regarding dried apricots, an important export product, is valuable for the sector.

Anahtar Kelimeler

Socio-Economic analysis, Malatya, Small scale

Proje Numarası

SOBAG 120K147

Malatya İlinde Küçük Ölçekli Üretim Yapan Kayısı İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Özellikleri

Öz

Bu çalışmada Malatya ilinde kayısı üretiminin yoğun olarak yapıldığı on ilçede küçük ölçekli (5-20 dekar) olarak üretim yapan kayısı üreticilerinin sosyo-ekonomik özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Oransal Dağılım Metodu kullanılarak 140 adet küçük ölçekli işletme çalışmanın örnek hacmini oluşturmuştur. Çalışmada işletmecilerin yaş, eğitim ve deneyim gibi sosyal yapıları ile aktif ve pasif sermaye, gayrisafi üretim değeri ve brüt kar gibi ekonomik yapıları incelenmiştir. İşletmelerin arazi kullanım yapısı ve üretim deseni tablolaştırılmıştır. İşletmelerde 4.29 birey ve 2.96 erkek iş gücü birimi bulunduğu tespit edilmiştir. İşletmelerde aktif sermaye 897795.06 ₺, pasif sermaye içerisindeki öz sermayenin oranı %98.32, işletmelerin gayrisafi üretim değeri içerisindeki kayısı üretim değeri %54.26 ve işletmelerdeki brüt kar 25475.14 ₺ olarak hesaplanmıştır. Türkiye’de üretim yapan tarım işletmelerinin önemli bir bölümü küçük ölçekte üretim yapmaktadır. Değişen piyasa koşullarından en fazla etkilenmekte olan bu kesimin yapısal özelliklerinin bilinmesi gelecek adına planlama ve politika yapmak açısından önemlidir. Önemli bir ihracat ürünü olan kuru kayısı konusunda yerinde ve üreticiler ile görüşülerek elde edilen saha verileri sektör için değerlidir.

Anahtar Kelimeler

Kayısı, Sosyo-Ekonomik analiz, Malatya, Küçük ölçek

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

SOBAG 120K147

Teşekkür

Bu çalışma TUBİTAK tarafından SOBAG 1001 projeleri kapsamında 120K147 proje numarası ile desteklenmiştir. Katkılarından dolayı TUBİTAK’a teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Anonim 2014. Ulusal Kayısı Çalıştayı, Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü https://www.tarimorman.gov.tr/BUGEM/Belgeler/Duyurular/kayisi mail.pdf
• Aslan, A. 2013. Malatya ilinde organik ve konvansiyonel kayısı üretimi yapan işletmelerin karşılaştırmalı ekonomik analizi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Aslan, A. 2022. Kuru kayısı üretim ve pazarlama etkinliğinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi.
• Erkuş, A. Bülbül, M. Kıral, T. Açıl, F. Demirci, R. 1995. Tarım Ekonomisi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No:5. 297 s.Ankara.
• Groher, T., Heitkämper, K., Walter, A., Liebisch, F., & Umstätter, C. (2020). Status quo of adoption of precision agriculture enabling technologies in Swiss plant production. Precision Agriculture, 21, 1327-1350.
• Gündoğmuş, E. (1998). Ankara İli Akyurt İlçesi Tarım İşletmelerinde Ekmeklik Buğday (Triticum Aestivum L.) Üretiminin Fonksiyonel Analizi ve Üretim Maliyetinin Hesaplanması. Turkish Journal of Agriculture and Foresty, 22(1998), 251-260
• Gündüz, O. 2002. Malatya ili merkez ilçede kayısı yetiştiriciliği yapan işletmelerin ekonomik analizi, üretim ve pazarlama sorunları. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi.
• Gündüz O. Aslan A. Ceyhan V. Bayramoğlu Z., 2020 Malatya Kuru Kayısı Üreticiliği Ekonomisi. Nobel Bilimsel Eserler No. : 405.
• Güreşçi, E. (2010). Türkiye’de kentten-köye göç olgusu. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11(1), 77-86.
• Karagölge, C., 1996. Tarımsal İşletmecilik. Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 427, Ziraat Fakültesi Yayınları No: 326, Ders Kitapları Serisi No: 107, Erzurum.
• Kıral, T. Kasnakoğlu, H. Tatlıdil, F. Fidan, H. Gündoğmuş, E., 1999. Tarımsal Ürünler İçin Maliyet Hesaplama Metodolojisi ve Veri Tabanı Rehberi. TEAE Yayınları. Yayın No:37, Ankara.
• Kumbasaroğlu, H., ve Dağdemir, V. (2011). Erzurum İlinde Tarım Makinelerine Sahip Olan ve Olmayan İşletmelerin Sermaye Yapılarının Karşılaştırılması. Alinteri Journal of Agriculture Science, 21(2), 1-10.
• Mizik, T. (2023). How can precision farming work on a small scale? A systematic literature review. Precision agriculture, 24(1), 384-406.
• Persello, C., Tolpekin, V. A., Bergado, J. R., & De By, R. A. (2019). Delineation of agricultural fields in smallholder farms from satellite images using fully convolutional networks and combinatorial grouping. Remote sensing of environment, 231, 111253.
• Reichardt, M., & Jürgens, C. (2009). Adoption and future perspective of precision farming in Germany: results of several surveys among different agricultural target groups. Precision agriculture, 10, 73-94.
• Takácsné György, K., Lámfalusi, I., Molnár, A., Sulyok, D., Gaál, M., Domán, C., & Kemény, G. (2018). Precision agriculture in Hungary: assessment of perceptions and accounting records of FADN arable farms. Studies in Agricultural Economics, 120(1316-2018-2929), 47-54.
• Tamirat, T. W., Pedersen, S. M., & Lind, K. M. (2018). Farm and operator characteristics affecting adoption of precision agriculture in Denmark and Germany. Acta Agriculturae Scandinavica, Section B—Soil & Plant Science, 68(4), 349-357.
• Tengiz, Z. M., Ayyildiz, M., Çiçek, A., Ayyildiz, B. (2022). Tarım İşletmelerinde Sermaye Dağılımının Rantabilite ve Risk Yönetimi Açısından Değerlendirilmesi: Yozgat İli Örneği. Bozok Tarım Ve Doğa Bilimleri Dergisi, 1(1), 45-53.
• Tosun, F. ve Güneş, E. (2018). Ankara İli Tarım İşletmelerinin Sermaye Yapısı ve Tarımsal Kredilerin Geri Ödenmesinde Etkili Faktörlerin Analizi. Tarım Ekonomisi Araştırmaları Dergisi, 4 (2) , 17-24 .
• TÜİK 2020., Türkiye İstatistik Kurumu,. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=trErişim Tarihi:02.09.2021.
• Ünal, M.R., 2010. Kayısı Araştırma Raporu, Fırat Kalkınma Ajansı. www.fka.org.tr Erişim Tarihi:23.09.2021.
• Ünlüer, M. (2017). Eskişehir İli Tarım İşletmelerinin Sermaye Yapısının İncelenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 34(1), 57-63.
• Yalçın, G. E., & Öcal Kara F., (2016). Kırsal göç ve tarımsal üretime etkileri. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 20(2), 154-158.