ENFORMASYON TOPLUMUNDA EĞİTİMİN YERİ

Yıl 2008, Cilt: 6 Sayı: 3, 487 - 506, 01.09.2008

Ünal Şentürk

Öz

Çağımızın gelişmiş toplum yapısı, enformasyon toplumu olarak nitelendirilmektedir. Teknolojik
ve bilimsel gelişme, hızlı değişim ve dönüşüm özellikleri taşıyan enformasyon toplumu, sanayi
toplumundan farklı paradigmalara dayanmaktadır. Günümüzün yükselen değerleri olan bilimsel bilgi,
teknolojik gelişme ve hızlı değişim, formal eğitimin önemini artırmaktadır. Bireyin bu toplumsal aşamada
arzu ettiği şekilde yaşayabilmesi, geçmişten daha fazla bilgi donanımına sahip olmasına bağlıdır. Bu
nedenle, bireysel ve toplumsal yaşamı doğrudan etkileyen süreç olarak eğitime büyük roller düşmektedir.
Bireyi ekonomik ve sosyal hayata hazırlayan kurum olan eğitimin üzerine aldığı işlevleri yerine
getirebilmesi için dünyadaki gelişmeleri dikkate alması, kendini teknolojik ve bilimsel değişmelere
uyarlaması gerekir. Nitekim, günümüzün güçlü ekonomik ve sosyal yaşantısına sahip ülkeler, tüm
kazanımlarını eğitime verdikleri önem ve eğitim kurumlarını günün koşullarına göre yeniden
yapılandırmalarına borçludurlar. Konuyu teorik açıdan değerlendiren bu çalışma, enformasyon
toplumunun özelliklerini açıklayarak, enformasyon toplumunda eğitimin yeri ve önemi hakkında bir
saptama yapmak amacını taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Enformasyon toplumu, bilgi, teknolojik ve bilimsel ilerleme, eğitim

THE PLACE OF EDUCATION IN INFORMATION SOCIETY

Öz

The developed society of today is identified as information society. Information society having
the characteristics of technological and scientific development, rapid change and transformation depends
on different paradigms than industry society. Today’s rising values; scientific information, technological
development and rapid change increase the importance of formal education. Moreover, in order to make
an individual live as the way he/she desires at this social phase, the individual should have much more
information than the past. Therefore, education has a significant role on the individual and social life.
Education preparing the individual for economic and social life should take into account the
developmental changes in the world, and should adapt itself to these technological and scientific changes.
Thus, today’s economically and socially powerful countries give great importance to their education and
reconstruction of their educational system. This study evaluating the subject in theoretical framework,
aims to make a determination about the place and importance of education in information society by
explaining the characteristics of information society.

Anahtar Kelimeler

Information society, knowledge, technological and scientific improvement, education

Kaynakça

• Aktan, C. C. ve Tunç, M. (1998). Bilgi toplumu ve Türkiye. Yeni Türkiye, (19), 121- 124, Ankara.
• Bozkurt, V. (2000). Enformasyon toplumu ve Türkiye, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Bozkurt, V. (2001). Enformasyon toplumu ve eğitim. Bilgi ve Toplum, (3), 15-22. Türk Dünyası Araştırma Vakfı, İstanbul.
• Coleman, A. (2005). Interdisciplinarity, interactivity, and interoperability for educating the Digerati. Education for Information, 23. U.S.A: IOS. Pres.
• Criswell, J. R. ve Criswell, S. J. (2004). Asking essay questions: Answering contemporary needs. Education, 124(3), 510-516.
• Çelik, V. (1998). Türk eğitim sistemini yenileşmeye zorlayan temel sorunlar. Yeni Türkiye, Cumhuriyet Özel Sayısı, 4(23-24), 2090-2096.
• Dağ, İ. (2001). Bilişim toplumunun klinik psikolojideki etkileri. Bilişim Toplumuna Girerken Psikoloji. Sosyoloji ve Hukukta Etkiler Sempozyumu, Ankara.
• Dreyfus, H. L. (2002). Bilgi otobanında Nihilizm: Günümüz çağında anonimlik karşısında bağlılık (Çev: Ece Gamze Atıcı). Cogito, (30), 100-118. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Drucker, P. F. (1994). Yeni gerçekler (Çev: Birtane Karanakçı) (4. Baskı). Ankara: İş Bankası Yayını.
• Dura, C. (1998). Cumhuriyetten 2000 yılına eğitimin hangi noktayız?. Yeni Türkiye, Cumhuriyet Özel Sayısı, 4(23-24), 2078-2089.
• Ekinci, N. (2001). Küreselleşmenin iki yüzü: İstenmeyen “Kaçak Göçmenler- Davetli Bilgi İşçileri”. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 17(2), 12-18.
• Erdoğan, İ. (2001). Yeni bir bin yıla girerken eğitim ve öğretim üzerine. Bilgi ve Toplum, (3), 69-73. İstanbul: Türk Dünyası Araştırma Vakfı.
• Erken, V. (1998). Eğitim sisteminin genel değerlendirilmesi. Yeni Türkiye, Cumhuriyet Özel Sayısı, 4(23-24), 2097- 2103.
• Girginer, N. (2002). Uzaktan eğitim ekonomisi. İzmit: I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi Bildiriler Kitabı (Haz: İbrahim Güran Yumuşak ve Mustafa Anıl Dönmez),
• Glasser, W. (2000). Kaliteli eğitimde öğretim (Çev: Ulaş Kaplan). İstanbul: Beyaz Yayınları.
• Hambright, G. ve Diamantes, T. (2004). An analysis of prevailing K-12 educational strategic planning models. Education, 125(1), 97-103.
• Hardt, M. ve Negri, A. (2001). İmparatorluk (Çev: Abdullah Yılmaz) (2. Baskı). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Herring, D. F.; Notar, C. E. ve Wilson, J. Q. (2005). Multimedia Software Evaluation Form for Teachers. Education, 126(1), 100-111.
• Keyder, Ç. (1996). Ulusal kalkınmacılığın iflası (2. Baskı). İstanbul: Metis Yayınları.
• Konuk, O. (2002). Toplum ve eğitim. İçinde: Sosyolojiye giriş (Editör: İhsan Sezal). Ankara: Martı Yayıncılık.
• Kucharski, G. A.; Rust J. O. ve Ring, T. R. (2005). Evaluation of the ecological, futures, and global (EFG) curriculum: A project based approach. Education, 125(4), 652-688.
• Kurtulmuş, N. (2001) . Sanayi ötesi dönüşüm (2.Baskı). İstanbul: İz Yayıncılık.
• Naisbitt, J. ve Aburdene, P. (1990). Megatrends 2000, büyük yönelimler (Çev: Erdal Güven). İstanbul: Form Yayınları.
• Petress, K. C. (2004). The benefits of group study. Education, 124(4), 587-589.
• Poloma, M. (1993). Çağdaş sosyoloji kuramları (Çev: Hayriye Erbaş). Ankara: Gündoğan Yayınları.
• Saatçıoğlu, Ö., Özmen, Ö. ve Özer, P. S. (2002). Bilgi okuryazarlığı: Üniversite eğitiminde yeni bir boyut. I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Kongre Kitabı (Haz: İbrahim Güran Yumuşak ve Mustafa Anıl Dönmez), İzmit.
• Sezal, İ. (2001). Eğitimin dünü, bugünü, yarını: Bir düşünce egzersizi. Bilgi ve Toplum, (3).
• Stratton, J. (2002). Siberalan ve kültürün küreselleşmesi (Çev: Mehmet Doğan). Cogito, (30), 80-97. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Taşçı, C. N. (2001). N’Olacak bu eğitimin hali. Bilgi ve Toplum, (3), 59-68.
• Tezcan, M. (2002). Küreselleşmenin eğitim boyutu. Eğitim Araştırmaları Dergisi, (6), 56-60.
• Toffler, A. (1981). 3. Dalga (Çev: Ali Seden). İstanbul: Altın Kitaplar.
• Türk, E. (1999). Millî Eğitim Bakanlığında yapısal değişmeler ve Türk eğitim sistemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Winner, L. (2002). Siberliberter söylemler ve cemaatin başarısı (Çev: Mehmet Küçük). Cogito, (30), 144-164. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları..
• Yalçın, C. (2002). Küreselleşme, çokkültürcülük ve eğitim. Eğitim Araştırmaları Dergisi, (6), 65-77.
• Yurdabakan, İ. (2002). Küreselleşme konusundaki yaklaşımlar ve eğitim. Eğitim Araştırmaları Dergisi, (6), 61-64.