Tıp Öğrencilerinin Motivasyonel Kararlılık, Özyönelimli Öğrenme Hazırbulunuşluğu ve Başarı Yönelimleri Arasındaki İlişki

Year 2021, , 123 - 138, 31.12.2021

Çetin Toraman , Mustafa Onur Yurdal , Ayşen Melek Aytuğ Koşan , Bahar Baş

https://doi.org/10.25282/ted.957588

Cited By: 1

Abstract

Amaç: Günümüzde eğiticilerden birer öğrenen yoldaşı olmaları, öğrenmeyi yönlendiren başarılı rehberler olmaları beklenmektedir. Diğer yandan öğrenenlerden de kendi öğrenmelerine yön verebilen, eğitiminin paydaşı olabilen, kendi eğitimi üzerinde söz sahibi olması gereken, öğrenmedeki ihtiyaçlarını gerçekçi biçimde görebilen bireyler olması beklenmektedir. Bu bağlamda öğrenenlerin akademik başarıya yönelimi, motivasyonu, özyönelimli öğrenme gibi özellikleri ön plana çıkmaktadır. Bu araştırmanın itici gücü ve hareket noktası öğrencilerinin motivasyonel kararlılık düzeyleri, özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluk düzeyleri ve başarı yönelimlerinin belirlenmesi, bunlar arasındaki ilişkilerin incelenmesidir.
Yöntem: Betimleyici özelliğinin yanında ilişkisel karşılaştırma türünde yapılandırılmış olan bu araştırmada, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem I’den Dönem VI’ya 780 öğrenci ile çalışılmıştır. Veriler “Motivasyonel Kararlılık”, “2X2 Başarı Yönelimleri” ve “Özyönetimli Öğrenmeye Hazırbulunuşluk” ölçekleriyle elde edilmiştir. Verilerin analizinde betimleyici istatistiklerin yanında korelasyon analizinden yararlanılmıştır.
Bulgular: Tıp fakültesi öğrencilerinin büyük oranda amaç yönelimli olduğu, performans yöneliminin ise nispeten daha düşük olduğu görülmüştür. Öğrencilerin motivasyonel kararlılık düzeyleri orta düzeydedir. Genel olarak özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluk düzeyleri yüksektir. Öğrencilerin başarı yönelimi, motivasyonel kararlılık ve özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluğu birbiriyle pozitif ve anlamlı ilişki içerisindedir. Öğrencilerin öğrenim gördükleri dönem öğrenme yaklaşma, öğrenme kaçınma, performans kaçınma, ulaşılamayan hedefleri yineleme, öğrenme isteği ve öz kontrol düzeylerini farklılaştırmıştır. Öğrenim görülen dönem performans yaklaşma, uzun vadeli hedefleri takip, mevcut hedefleri takip ve özyönelim düzeylerinde farklılaşma yaratmamıştır.
Sonuç: Araştırma sonuçları tıp fakültesi öğrencilerinin performans amaç yöneliminden çok öğrenmeye odaklı amaç yönelimine sahip olduğunu göstermiştir. Dönem VI’da motivasyonel kararlılık düzeyi diğer dönemlere göre daha düşüktür. Benzer biçimde en yüksek özyönelimli öğrenme hazırbulunuşluğu Dönem III, en düşük ise Dönem VI öğrencilerindedir. Öğrenme yaklaşma başarı yönelimi ile yüksek düzeyde pozitif ilişki gösteren özellikler öğrenme isteği ve özkontroldür. Öğrenme kaçınma başarı yönelimi ile yüksek düzeyde pozitif ilişki gösteren özellikler performans kaçınmadır. Performans kaçınma başarı yönelimi ile performans yaklaşma yönelimi yüksek ilişki göstermektedir. Uzun vadeli hedefleri takip ile yüksek düzeyde pozitif ilişki gösteren özellikler mevcut hedefleri takip, ulaşılmayan hedefleri yineleme, özyönelim ve öğrenme isteğidir. Mevcut hedefleri takip ile yüksek düzeyde pozitif ilişki içinde olan özellikler ulaşılmayan hedefleri yineleme, özyönelim, öğrenme isteği ve özkontroldür. Özyönelim ile öğrenme isteği ve özkontrol yüksek pozitif ilişki içerisindedir. Öğrenme isteği ile özkontrol yüksek pozitif ilişki içerisindedir. Araştırma bulguları literatür ile benzeşen yönler gösterdiği gibi farklılaşan yönler de sergilemiştir.

Keywords

Motivasyonel Kararlılık, Başarı Yönelimi, Özyönelimli Öğrenme

Supporting Institution

Araştırmada destekleyen kurum yoktur ve araştırma için hiçbir kurumun desteği alınmamıştır.

Project Number

Yok

The Relationship between Motivational Persistence, Self-Directed Learning Readiness and Achievement Goal Orientations of Medical Students

Abstract

Aim: Nowadays educators are expected to be learners' companions and to guide directing learning successfully. Moreover, learners are expected to be individuals who can direct their own learning, be a stakeholder in their education, have a say in their own education, and understand their learning needs realistically. In this context, the features of learners such as orientation to academic success, motivation, and self-directed learning come to the fore. The driving force and starting point of this research is to determine students' motivational persistence levels, self-directed learning readiness levels and success orientations, and to examine the relationships between them.
Methods This research is designed with descriptive method along with relational method. 780 students from Çanakkale Onsekiz Mart University Faculty of Medicine, from Term I to Term VI joined the study. The data were obtained with the "Motivational Determination", "2X2 Achievement Orientations" and "Readiness for Self-directed Learning" scales. In the analysis of the data, correlation analysis was used in addition to descriptive statistics.
Results: Medical students were mostly goal-oriented while their performance orientation was relatively low. Medical students’ motivational stability level is moderate. Medical students’ self-directed learning readiness level is relatively high. Medical students’ success orientation, motivational stability and self-directed learning readiness are positively and significantly related to each other. Medical students’ approach learning, avoidance learning, performance avoidance, revision of the goals which have not been achieved, willingness to learn, and self-control differ according to the period they study. Medical students’ performance approach, pursuing long-term goals, pursuing current goals and self-direction did not differ according to the period they study.
Conclusion: The results of the study showed that medical school students have a learning-oriented goal orientation rather than a performance goal orientation. In period VI, the level of motivational stability is lower than in other periods. Similarly, the highest self-directed learning readiness of students is in Term III and the lowest in Term VI. The characteristics that show a high level of positive correlation with the learning approach are willingness to learn and self-control. Performance approach is the trait that is highly positively correlated with learning avoidance achievement orientation. Performance avoidance achievement orientation and performance approach orientation show a high correlation. Characteristics that are highly positively associated with pursuing long-term goals are pursuing current goals, repeating unachieved goals, self-management, and a willingness to learn. Characteristics that are highly positively associated with pursuing current goals are repetition of unattained goals, self-management, willingness to learn, and self-control. Self-management and willingness to learn and self-control have a high positive relationship. The desire to learn and self-control are in a highly positive relationship. Research findings showed similarities with the literature as well as different aspects.

Keywords

Motivational Persistence, Achievement Orientation, Self-directed Learning

Project Number

Yok

References

• 1. Oktar Ergül D. Öğrenen özerkliğinin kazandırılmasında öğretmenin rolü. International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11-13 November 2010. Antalya.
• 2. Middleton MJ, Kaplan A, Midgley C. The change in middle school students’ achievement goals in mathematics over time. Social Psychology of Education, 2004;7, 289-311. https://doi.org/10.1023/B:SPOE.0000037484.86850.fa
• 3. Murayama K, Elliot A, Yamagata S. Separation of performance-approach and performanceavoidance achievement goals: A broader analysis. Journal of Educational Psychology, 2011;103(1), 238-256. https://doi.org/10.1037/a0021948
• 4. Jagacinski C, Duda JL. A comperative analysis of contemporary achievement goal orientation measures. Educational and Psychological Measurement, 2001;61(6), 1013-1039. https://doi.org/10.1177/00131640121971626
• 5. Broussard SC, Garrison MEB. The relationship between classroom motivation and academic achievement in elementary school-aged children. Family and Consumer Sciences Research Journal, 2004;33(2), 106-120. https://doi.org/10.1177/1077727X04269573
• 6. Linnenbrink EA, Pintrich PR. Motivation as an enabler for academic success. School Psychology Review, 2002;31(3), 313-327. https://doi.org/10.1080/02796015.2002.12086158
• 7. Rees M, Bary R. Is self-directed learning the key skill for tomorrow’s engineers? European Journal of Engineering Education, 2006;31(1), 73-81. https://doi.org/10.1080/03043790500429021
• 8. Gibbons M. The self-directed learning handbook: Challenging adolescent students to excel. The USA: Jossey-Bass; 2002
• 9. Şenol Ş. Araştırma ve örnekleme yöntemleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık; 2012
• 10. Sarıçam H, Akın A, Akın Ü, İlbay AB. Motivasyonel Kararlılık Ölçeğinin Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Journal of Education, 2013;3(1), 60-69. https://doi.org/10.17121/ressjournal.109
• 11. Akın A. 2X2 başarı yönelimleri ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2006;12, 1-13.
• 12. Şahin E, Erden M. Özyönetimli öğrenmeye hazırbulunuşluk ölçeğinin (ÖYÖHÖ) geçerlik ve güvenirlik çalışması. Education Sciences, 2009;4(3), 695-706.
• 13. Field A. Discovering statistics using IBM SPSS Statistics. The USA: Sage; 2018
• 14. Tabachnick BG, Fidell LS. Using multivariate statistics. The USA: Pearson Education; 2013
• 15. Yurdal MO. Tıp fakültesi öğrencilerinin probleme dayalı öğrenmeye yönelik tutumları ile özyönetimli öğrenmeye ilişkin hazırbulunuşlukları arasındaki ilişki. (Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü; 2015
• 16. Atta IS, AlQahtani FN. Hybrid PBL radiology module in an integrated medical curriculum Al-Baha Faculty of Medicine experience. J Contemp Med Educ, 2015;3(1), 46-51. https://doi.org/10.5455/jcme.20150525033016
• 17. Kilroy DA. Problem based learning. Emerg Med J, 2004;21(4), 411-413. https://doi.org/10.1136/emj.2003.012435
• 18. Atta IS, Alghamdi AH. The efficacy of self-directed learning versus problem-based learning for teaching and learning ophthalmology: A comparative study. Adv Med Educ Pract, 2018;9, 623-630. https://doi.org/10.2147/AMEP.S171328
• 19. Premkumar K. Vinod E. Sathishkumar S. Pulimood AB. Umaefulam V. Samuel PP. John TA. Self-directed learning readiness of Indian medical students: A mixed method study. BMC Medical Education, 2018;18(1), 134. https://doi.org/10.1186/s12909-018-1244-9
• 20. Ünver V, Akbayrak N. Hemşirelik eğitiminde akran eğitim modeli. DEUHYO ED 2013;6(4), 214-217.
• 21. Hannafin MJ, Land SM. Technology and student-centered learning in higher education: Issues and practices. Journal of Computing in Higher Education, 2000;12(1), 3-30. https://doi.org/10.1007/BF03032712
• 22. Tanaka M. Mizuno K. Fukuda S. Tajima S. Watanabe Y. “Personality traits associated with intrinsic academic motivation in medical students.” Medical Education, 2009;43(4), 384-387. https://doi.org/10.1111/j.1365-2923.2008.03279.x
• 23. Akın A. Serhat A. “Başarı yönelimleri ile kararlılık arasındaki ilişkiler.” Eğitim ve Bilim, 2014;39(175), 267-274. https://doi.org/10.15390/EB.2014.2125