“Çeviriler Çağı” (1869-1882), Osmanlı tiyatro adamlarının, Türkçe tiyatro yapan kumpanyaları, özellikle de Güllü Agop’un “Osmanlı Tiyatrosu”nu farklı metin üretme tekniklerini kullanarak yarattıkları yeni oyunlarla besledikleri bir dönem olmuştur. Çevirmenler, artık klasikleşen ya da o dönem revaçta olan yeni Fransız oyunlarını Türkçeye çevirerek, uyarlayarak, Türkçede yeniden yazarak yeni bir tiyatro repertuvarı oluşturmuşlardır. Mehmet Hilmi’nin Molière’in Monsieur de Pourceaugnac’ından yaptığı Yirmi Çocuklu Bir Adam yahut Fettan Zaman İnsana Neler Yapmaz başlıklı çevirisi de bu repertuvarın sahnede çok tutmuş başarılı örneklerindendir. Bu makalede çevirmen Mehmet Hilmi’nin kaynak metni Osmanlı seyircinin beğenisine uygun hale getirmek için ne tür bir kültürel ve estetik dönüşümden geçirdiği incelenecektir.
The “Age of Translations” (1869-1882) was a period in which the men of Ottoman theater provided theater companies with plays to be performed in Turkish, especially at Güllü Agop’s “Osmanlı Tiyatrosu” (“Ottoman Theater”), and these new plays were written using different techniques of text production. By translating and adapting new French plays that were either considered classics or were popular at the time into Turkish, or by rewriting them in Turkish, they created an entirely new repertoire for the theater. Mehmet Hilmi’s Yirmi Çocuklu Bir Adam yahut Fettan Zaman İnsana Neler Yapmaz (The Man with 20 Children or What can't Cunning Time do to People), an adaptation of Molière’s Monsieur de Pourceaugnac, is one of the more successful examples of this. This article will examine exactly how Mehmet Hilmi transformed the source text to make it compatible, both in terms of culture and aesthetics, to the Ottoman audiences for which these plays would be performed.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Applied Theatre |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 27, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 29 |