Abstract
19. yüzyıl sonlarına doğru ilk ses kayıt çalıĢmaları ile baĢlayan süreç, ses kayıt teknolojilerinin geliĢmesi ile birlikte günümüze dek büyük aĢamalar kat etmiĢtir. Bu süreçle beraber kayıtları yapan ve dinleyicinin bu kayıtları kaliteli bir Ģekilde duyabilmesini sağlayan insanlar, ilk defa Almanya’da “tonmaister” olarak adlandırılmıĢlardır. Daha sonra Ġngiltere’de “sound engineer” terimi kullanılmıĢtır. Türkiye’de de tonmayster ya da ses mühendisi kelimeleri benimsenmiĢtir. AraĢtırmada yöntem olarak tarama modeli kullanılmıĢtır. ÇalıĢma grubunu profesyonel kayıt stüdyolarında çalıĢmakta olan ve alanında önemli çalıĢmalara imza atmıĢ 30 tonmayster oluĢturmaktadır. Türkiye’de kendini yetiĢtirmiĢ tonmaysterler bu alana öncülük etmektedirler. Tonmaysterlik eğitimi veren üniversitelerin mezunları da müzik sektöründe önemli iĢlere imza atmaktadırlar. Ancak hem nicelik hem de nitelik açısından daha ileriye gitmek gerekliliği vardır. Bu anlamda üniversitelerin müzik bölümlerinde, konservatuvarlarda ve hatta eğitim fakülteleri müzik bölümlerinde “Müzik Teknolojileri” ana sanat dalı eğitimi verilmesi önerilmektedir. Tonmayster yetiĢtiren programlarda teorik bilginin yanı sıra tecrübe kazanmaya yönelik proje çalıĢmalarına ağırlık verilmesi ve eğitimin uygulamalı temeller üzerine kurulması önerilmektedir.
References
- ARAPGĠRLĠOĞLU, H. (2003). Müzik Teknolojisi ve Yeni Yüzyılda Müzik Eğitimi. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, Ġnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi GSEB-MEABD, Malatya. HORNING, S. (2004). Recording Engineers, Tacit Knowledge and the Art of Controlling Sound. Social Studies of Science, 34(5), 703-731. https://doi.org/10.1177/0306312704047536 IġIKHAN, C. (2011). Profesyonel Müzik Kayıtlarında Kayıt Yöntemlerini Sınıflandırmak. The Journal of International Social Research, 4(19). IġIKHAN, C. (2013). Müzikte Teknolojik Süreç ve Süreçteki DeğiĢimiyle Türkiye’de Müzik Teknolojisi Eğitimi. The Journal of Academic Social Science, 1(1), 102-111. MUETH, L. (1993). Midi Technology for the Scared to Death. Music Educators Journal, 79(8), 49-53. http://www.jstor.org/stable/3398599 MURO, D. (1991). Technology for Teaching: Sequencers. Music Educators Journal, 77(5), Special Focus: Music Education and Medicine, s. 50+53-54+56 PINCH, T. ve BIJSTERVELD, K. (2004). New Technologies and Music. Social Studies of Science, 34(5), 635-648
Abstract
References
- ARAPGĠRLĠOĞLU, H. (2003). Müzik Teknolojisi ve Yeni Yüzyılda Müzik Eğitimi. Cumhuriyetimizin 80. Yılında Müzik Sempozyumu, Ġnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi GSEB-MEABD, Malatya. HORNING, S. (2004). Recording Engineers, Tacit Knowledge and the Art of Controlling Sound. Social Studies of Science, 34(5), 703-731. https://doi.org/10.1177/0306312704047536 IġIKHAN, C. (2011). Profesyonel Müzik Kayıtlarında Kayıt Yöntemlerini Sınıflandırmak. The Journal of International Social Research, 4(19). IġIKHAN, C. (2013). Müzikte Teknolojik Süreç ve Süreçteki DeğiĢimiyle Türkiye’de Müzik Teknolojisi Eğitimi. The Journal of Academic Social Science, 1(1), 102-111. MUETH, L. (1993). Midi Technology for the Scared to Death. Music Educators Journal, 79(8), 49-53. http://www.jstor.org/stable/3398599 MURO, D. (1991). Technology for Teaching: Sequencers. Music Educators Journal, 77(5), Special Focus: Music Education and Medicine, s. 50+53-54+56 PINCH, T. ve BIJSTERVELD, K. (2004). New Technologies and Music. Social Studies of Science, 34(5), 635-648
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | December 15, 2017 |
| Submission Date | January 25, 2018 |
| Acceptance Date | January 25, 2018 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: 4 |
