Türk
edebiyatında yazar ile eseri arasındaki ilişki başta fikir akımları olmak üzere
pek çok faktörün tesiriyle giderek değişir.
Yazarın, dolayısıyla eleştirmenin edebî eser üzerindeki otoritesini
azaltan bu başkalaşım Roland Barthes tarafından “Yazarın Ölümü” olarak nitelendirilir.
Edebî eseri düşünen, planlayan ve yazan yazar fikrinden metnin anlatıcısı ve
karakterinin eşsüremli yazılış anına taşınan yazma uğraşısı kurmacadaki gelişim
olarak değerlendirilir. Nazan Bekiroğlu’nun
üç bölümden oluşan Nun Masalları adlı
eserinin ilk iki bölümünde anlatıcının yazdığı hikâyenin karakteri hattat,
modern bir yazara dönüşmek ister. Eserini kendi dünyasından hareket ederek
yazmak istemesi, anlatı ve yazar ilişkisini probleme dönüştürür. Hattatın geleneksel edebiyatın okuru padişah ve
bu edebiyatı besleyen ana zeminden ayrılma girişimi hem metnin anlatıcısı hem
de kendi hikâyelerindeki kahramanlar tarafından yadırganır. Bu çalışmada,
Bekiroğlu’nun ilk eseri, Nun Masalları’nda
geleneksel anlatı-yazar birlikteliğinin dağılması ve modern anlatıcıya
geçişinin diyalojik bir unsura dönüşümü üzerinde durulacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 15, 2019 |
Submission Date | April 1, 2019 |
Acceptance Date | April 2, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 8 Issue: 1 |