Research Article
BibTex RIS Cite

DEMOCRACY, ELECTION AND ELECTION SYSTEMS

Year 2022, Volume: 3 Issue: 2, 94 - 120, 28.11.2022

Abstract

A democratic regime is a political regime in which the state's rulers are freely chosen by the ruled. In countries governed by democracy, the democratic legitimacy of political power is provided by the people's will. On the other hand, the will of the people emerges most concretely through elections. Pluralism of Politics means that various people and groups with different worldviews and interests can organize freely and participate in the race for political power, which can only come to life with freedom that preserves pluralism.
The most important result of democracy gaining importance and becoming widespread as democracy is the necessity of holding elections. In this context, elections can be considered as one of the basic features of the democratic state of a political system. Elections form the basis of democracy and give authority to the government through voting. Again, as a democratic means of reflecting the will of the people, elections are the essential tool that makes it possible for the nation to exercise sovereignty in representative democracies, both de facto and legally.
The electoral system refers to a technical method used in nominating representatives. However, electoral systems are not just technical means of converting votes into seats. Election systems have a political as well as a technical aspect. Each electoral system creates different effects on political life. In this respect, the choice of electoral system and regulations on other electoral issues reveal diversity in democracies. Although solutions that vary from country to country can be used in terms of electoral arrangements and the resolution of problems, it is seen that democratic standards have been developed in some fundamental issues. These democratic criteria emerged in the field of application as a result of a long development process.

References

  • Akyıldız, A. (2016). “Demokrasinin Sayılarla Sınavı: Seçim Sistemleri”. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 7 (142), 127-148.
  • Armağan, S. (1979). Türk Esas Teşkilat Hukuku. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Beetham, D. (2014). Demokrasi ve İnsan Hakları. (Çev. B. Canatan). Ankara: Liberte Yayını.
  • Çam, E. (1990). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: DER Yayınları.
  • Derdiman, C. (2011). Anayasa Hukuku. Bursa: Alfa/Aktüel Yayını.
  • Dursun, D. (2004). Siyaset Bilimi. İstanbul: Beta Yayını.
  • Erdoğan, M. (2011). Anayasa Hukuku. Ankara: Orion Yayını.
  • Gözler, K. (2020). Anayasa Hukukunun Genel Esaslarına Giriş. Bursa: Ekin Yayını.
  • Holden, B. (1988). Understanding Liberal Democracy. London: Philipp Allan.
  • Kaan, O. ve Ö. Kutlu (Ed.) (2012). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Lisans Yayıncılık.
  • Kapani, M. (1996). Politika Bilimine Giriş. 8. Baskı. Ankara: Bilgi Kitapevi.
  • Kışlalı, A. T. (1996). Siyaset Bilimi. Ankara: İmge Yayını.
  • Lıjphart, A. (1997). Çağdaş Demokrasiler. (Çev: E.Özbudun, E.Onulduran). Ankara: Yetkin Yayını.
  • Mueller, D. C. (1996). Constitutional Democracy. New York: Oxford University Press.
  • Nişancı, Ş. ve A. Özdemir (2017). “Dünyada Uygulanan Seçim Sistemleri Işığında Türkiye İçin Alternatif Seçim Sistemi Önerileri”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21 (2), 723-745.
  • Özbudun, E. (2002). Türk Anayasa Hukuku. Ankara: Yetkin Yayını.
  • Özbudun, E. (2016). Otoriter Rejimler, Seçimsel Demokrasiler ve Türkiye. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Özgül, B. (2002). Seçim ve Seçim Sistemleri, Türkiye’deki Seçim Sistemi Uygulamaları ve Bir Model Önerisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Sezen, S. (1994). Seçim ve Demokrasi. Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Soysal, M. (1986). Yüz Soruda Anayasanın Anlamı. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
  • Tanör, B. (2004). Osmanlı- Türk Anayasal Gelişmeleri. 10. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayını.
  • Terzioğlu, S. S. (2014). Anayasa Hukuku. Ankara: Adalet Yayını.
  • Teziç, E. (2003). Anayasa Hukuku. 8. Baskı. İstanbul: Beta Yayını.
  • Türk, H. S. (2015). “Demokratik Rejim ve Seçim Sistemleri”. TBB Dergisi, 27 (117), 419-452.
  • Türköne, M. (2011). Siyaset. İstanbul: Etkileşim Yayını.
  • Tunç, H. (1999). Anayasa Hukukuna Giriş. Ankara: Nobel Kitabevi.

DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ

Year 2022, Volume: 3 Issue: 2, 94 - 120, 28.11.2022

Abstract

Demokrasiyle yönetilen ülkelerde siyasal iktidarın meşruiyeti halk iradesiyle sağlanmaktadır. Halk iradesi en somut biçimde seçimlerle ortaya çıkmaktadır. Yönetenlerin yönetilenlerce özgür bir şekilde seçilebildiği siyasî rejimleri, demokratik rejim olarak adlandırmak mümkündür. Farklı dünya görüşleri ve menfaatlere sahip bulunan türlü kişi ve toplulukların serbest şekilde örgütlenerek siyasal iktidar yarışına dahil olabilmelerini ifade eden çoğulcu siyaset, ancak çoğulculuğu koruyan bir özgürlükler düzeninde hayat bulabilir.
Demokrasinin, temsili demokrasi olarak önem kazanması ve yaygınlaşmasının en önemli sonucu, temsilcilerin belirlenmesi amacı ile seçim yapılması zorunluluğudur. Bu çerçevede seçim, bir siyasi sistemin demokratik olma durumu ile ilgili temel özelliklerden birisi olarak ele alınabilir. Bugünün temsili demokrasi uygulamalarında meclis ve hükümetler seçim mekanizması aracılığıyla tesis edilmektedir. Halk iradesini yansıtmanın demokratik bir aracı olarak seçimler, temsili demokrasilerde milletin egemenliği kullanabilmesini fiilen ve hukuken mümkün kılan önemli bir araçtır.
Seçim sistemleri, siyasal yaşam üzerinde farklı etkiler oluşturur. Bu açıdan demokrasilerdeki seçim sistemine ilişkin tercihler ve farklı uygulamalara dönük düzenlemeler, kendi özelinde bütüncül bir sistem ortaya çıkartır. Seçim konusundaki düzenlemeler ve aynı bağlamdaki çözüm önerileri ülkeden ülkeye değişmekle birlikte, bu konudaki ortak payda demokratik çerçevede oluşturulan standartlardır. Bu çerçevede çalışmada, demokrasi çerçevesinde seçim ve seçim sistemleri konusu ele alınmakta ve bu bağlamda konunun teoriden pratiğe yansımalarının görünürlüğüne katkı sağlanması amaçlanmaktadır.

References

  • Akyıldız, A. (2016). “Demokrasinin Sayılarla Sınavı: Seçim Sistemleri”. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 7 (142), 127-148.
  • Armağan, S. (1979). Türk Esas Teşkilat Hukuku. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
  • Beetham, D. (2014). Demokrasi ve İnsan Hakları. (Çev. B. Canatan). Ankara: Liberte Yayını.
  • Çam, E. (1990). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: DER Yayınları.
  • Derdiman, C. (2011). Anayasa Hukuku. Bursa: Alfa/Aktüel Yayını.
  • Dursun, D. (2004). Siyaset Bilimi. İstanbul: Beta Yayını.
  • Erdoğan, M. (2011). Anayasa Hukuku. Ankara: Orion Yayını.
  • Gözler, K. (2020). Anayasa Hukukunun Genel Esaslarına Giriş. Bursa: Ekin Yayını.
  • Holden, B. (1988). Understanding Liberal Democracy. London: Philipp Allan.
  • Kaan, O. ve Ö. Kutlu (Ed.) (2012). Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Lisans Yayıncılık.
  • Kapani, M. (1996). Politika Bilimine Giriş. 8. Baskı. Ankara: Bilgi Kitapevi.
  • Kışlalı, A. T. (1996). Siyaset Bilimi. Ankara: İmge Yayını.
  • Lıjphart, A. (1997). Çağdaş Demokrasiler. (Çev: E.Özbudun, E.Onulduran). Ankara: Yetkin Yayını.
  • Mueller, D. C. (1996). Constitutional Democracy. New York: Oxford University Press.
  • Nişancı, Ş. ve A. Özdemir (2017). “Dünyada Uygulanan Seçim Sistemleri Işığında Türkiye İçin Alternatif Seçim Sistemi Önerileri”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21 (2), 723-745.
  • Özbudun, E. (2002). Türk Anayasa Hukuku. Ankara: Yetkin Yayını.
  • Özbudun, E. (2016). Otoriter Rejimler, Seçimsel Demokrasiler ve Türkiye. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Özgül, B. (2002). Seçim ve Seçim Sistemleri, Türkiye’deki Seçim Sistemi Uygulamaları ve Bir Model Önerisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Sezen, S. (1994). Seçim ve Demokrasi. Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • Soysal, M. (1986). Yüz Soruda Anayasanın Anlamı. İstanbul: Gerçek Yayınevi.
  • Tanör, B. (2004). Osmanlı- Türk Anayasal Gelişmeleri. 10. Baskı. İstanbul: Yapı Kredi Yayını.
  • Terzioğlu, S. S. (2014). Anayasa Hukuku. Ankara: Adalet Yayını.
  • Teziç, E. (2003). Anayasa Hukuku. 8. Baskı. İstanbul: Beta Yayını.
  • Türk, H. S. (2015). “Demokratik Rejim ve Seçim Sistemleri”. TBB Dergisi, 27 (117), 419-452.
  • Türköne, M. (2011). Siyaset. İstanbul: Etkileşim Yayını.
  • Tunç, H. (1999). Anayasa Hukukuna Giriş. Ankara: Nobel Kitabevi.
There are 26 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Law in Context
Journal Section Research Article
Authors

İsa Turan 0000-0003-1574-2288

Publication Date November 28, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 3 Issue: 2

Cite

APA Turan, İ. (2022). DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ. Toplum Ekonomi Ve Yönetim Dergisi, 3(2), 94-120.
AMA Turan İ. DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ. TEYD. November 2022;3(2):94-120.
Chicago Turan, İsa. “DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ”. Toplum Ekonomi Ve Yönetim Dergisi 3, no. 2 (November 2022): 94-120.
EndNote Turan İ (November 1, 2022) DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ. Toplum Ekonomi ve Yönetim Dergisi 3 2 94–120.
IEEE İ. Turan, “DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ”, TEYD, vol. 3, no. 2, pp. 94–120, 2022.
ISNAD Turan, İsa. “DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ”. Toplum Ekonomi ve Yönetim Dergisi 3/2 (November 2022), 94-120.
JAMA Turan İ. DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ. TEYD. 2022;3:94–120.
MLA Turan, İsa. “DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ”. Toplum Ekonomi Ve Yönetim Dergisi, vol. 3, no. 2, 2022, pp. 94-120.
Vancouver Turan İ. DEMOKRASİ, SEÇİM VE SEÇİM SİSTEMLERİ. TEYD. 2022;3(2):94-120.