RELATIONSHIP BETWEEN TEACHERS’ TECHNOLOGY LITERACY LEVELS AND THEIR LIFELONG LEARNING TENDENCIES: AN APPLICATION IN KÜTAHYA GEDIZ DISTRICT

Year 2025, Volume: 6 Issue: Gediz, 1 - 21, 01.09.2025

Oktay Oral , Harun Büber

https://doi.org/10.58702/teyd.1677358

Abstract

In the 21st century, compared to past periods, since the extension of a person's lifespan, along with the rapid advancement and transformation in social, cultural, scientific, economic, technological, and many other fields, has occurred at a great pace, modern society has made continuous learning mandatory for people today. Therefore, it has been instrumental in the emergence of information and communication technologies as an important tool in the implementation of the concept and principle of lifelong learning. The main purpose of this research is to examine the relationship between teachers' technological literacy levels and their lifelong learning tendencies. At the same time, variables such as age, gender, marital status, educational status, school type, type of teaching, and length of service were also examined during the research. The research was conducted quantitatively and the relational screening model was used. The universe of the research consists of 568 teachers working in primary, secondary and high school public schools in Gediz district of Kütahya province in the 2023-2024 academic year, and the sample consists of 307 teachers randomly selected from among the teachers working in these schools. According to the results obtained from the research, it was determined that there is a high, positive, strong meaningful relationship between the teachers' technological literacy levels and their lifelong learning tendencies. According to the correlation analysis result of the research; It was concluded that there is a moderately positive (r=,548; p<.05) strong relationship between the teachers' technological literacy levels and their lifelong learning tendencies.

Keywords

Technology , Teacher Competencies , Digital Literacy , Lifelong Learning

ÖĞRETMENLERİN TEKNOLOJİ OKURYAZARLIK DÜZEYLERİ İLE YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ: KÜTAHYA GEDİZ İLÇESİNDE BİR UYGULAMA

Abstract

21. Yüzyılda geçmişteki dönemlere nazaran kişinin yaşam süresinin daha da uzaması sosyal, kültürel, bilimsel, ekonomik, teknolojik ve daha pek çok alandaki her türlü gelişmelerin ve değişimlerin büyük bir süratle gerçekleşmesi, günümüz insanın devamlı öğrenmesini mecburi hale getirmiştir. Bundan dolayı yaşam boyu öğrenme anlayışının ve ilkesinin yaşama geçirilmesinde, bilgi ve iletişim teknolojilerinin önemli bir aracı olarak ortaya çıkmasına vesile olmuştur. Bu araştırmanın esas amacı, öğretmenlerin teknoloji okuryazarlık düzeyleri ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Aynı zamanda araştırma yapılırken yaş, cinsiyet, medeni durum, öğrenim durumu, okul türü, öğretmenlik türü, hizmet süresi değişkenler de incelenmiştir. Araştırma nicel olarak yürütülmüş ve ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2023-2024 eğitim öğretim yılında Kütahya ili Gediz ilçesinde yer alan ilkokul, ortaokul ve lisedeki devlet okullarında görev yapan 568 öğretmen, örneklemini ise bu okullarda görev yapan öğretmenlerden arasından tesadüfi olarak seçilen 307 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre Öğretmenlerin teknoloji okuryazarlık düzeyleri ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasında yüksek, pozitif yönlü, güçlü anlamsal ilişki olduğu saptanmıştır. Araştırmanın korelasyon analiz sonucuna göre; Öğretmenlerin teknoloji okuryazarlık düzeyleri ile yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasında orta düzeyde pozitif yönde (r=,548; p<.05) güçlü ilişkisi olduğu sonucuna varılmıştır.

Keywords

Öğretmen Yeterlilikleri , Teknoloji , Dijital Okuryazarlık , Yaşam Boyu Öğrenme

References

• Alkan, C. (1984). Eğitim teknolojisi. Aşama Matbaacılık.
• Aydın, F. ve Silik, Y. (2018). Teknoloji okuryazarlığı: Tarihsel bir betimleme. Ihlara Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 107-126. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.907788
• Bacanak, A., Karamustafaoğlu, O. ve Köse, S. (2003). Yeni bir bakış: Eğitimde teknoloji okuryazarlığı. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(14), 191-196.
• Bilici, O. ve Bağcı, H. (2020). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile e-öğrenmeye hazır bulunuşları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 205-219.
• Bulger, M. E., Mayer, R. E., ve Metzger, M. J. (2014). Knowledge and processes that predict proficiency in digital literacy. Read Writ, 27(9), 1567-1583.
• Debbağ, M. ve Fidan, M. (2019). Bilişim teknolojileri ve yazılım dersi öğretim programının teknoloji okuryazarlığı boyutları açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (50), 22-50. https://doi.org/10.21764/maeuefd.342552
• Demirel, M. (2009, 6-8, Mayıs). Yaşam boyu öğrenme ve teknoloji. [Sözlü Sunum]. 9. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı(IETC 2009), Ankara, Türkiye.
• Elitaş, T. (2018). Uzaktan eğitim ve iletişim teknolojileri. Cinius Yayıncılık.
• Eraslan, M., Karafil, A. Y., Akgül, M. H. ve Korkmaz, S. (2017). Üniversiteler arası spor müsabakalarına katılan muay thai sporcularının şiddet eğilimlerinin değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(22), 404-412. https://doi.org/10.20875/makusobed.359528
• Erdaş, E., Aksüt, P. ve Aydın, F. (2015). Fen ve teknoloji öğretim programlarının teknoloji okuryazarlığı boyutları açısından incelenmesi: Boylamsal bir çalışma. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 132-146. http://dx.doi.org/10.17240/aibuefd.2015.15.2-5000161316
• Ersözlü, A. (2012). Okul yöneticilerinin yönetsel güçlülük düzeylerinin öğretmenlerin örgütsel bağlılık, örgütsel vatandaşlık davranışları ve iş doyumuna etkisi [Yayımlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi.
• Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2012). Yaşam boyu öğrenme nedir? kavram ve kapsamı üzerine bir değerlendirme. Sakarya University Journal of Education, 2(3), 34-48.
• Gündüzalp, S. (2022). Covid 19 salgınıyla önemi artan dijital okuryazarlılığa ilişkin öğretmen yeterliliklerinin değerlendirilmesi. Yeditepe üniversitesi eğitim fakültesi dergisi, 11(13), 18-35.
• Gür-Erdoğan, D. ve Arsal, Z. (2016). Yaşam boyu öğrenme eğilim ölçeği (yböeö)’nin geliştirilmesi. Sakarya University Journal of Education, 6(1), 114-122. http://doi.org/10.19126/suje.32361
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (3. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• İslamoğlu, H. ve Alnıaçık, Ü. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (5. Baskı). Beta Yayıncılık.
• Kanber, A. ve Balyer, A. (2020). Okul yöneticilerinin teknoloji okur-yazarlılık düzeyleri ile yönetsel güçlülükleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Academic Platform Journal of Education and Change, 3(2), 147-168.
• Kandemir, H., Tokmak, M., Aydoğan, S. ve Cinel, M. O. (2018). Ön lisans kadın öğrencilerin teknoloji okuryazarlığı düzeylerinin karar ağacı yöntemi ile analizi. R. A. Wolff, S. Yılmaz, Y. Mamur Işıkçı, H. Bülbül ve E. Mamur Yılmaz (Ed.), Kadın çalışmalarında güncel konular (s. 486-502) içinde. Eğitim Yayıncılık.
• Karasar, N. (2023). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar ilkeler teknikler (38. baskı). Nobel Yayıncılık.
• Kazu, İ. Y. ve Erten, P. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlilikleri. İlköğretim Online, 15(3), 838-854. https://doi.org/10.17051/io.2016.07530
• Özçiftçi, M. ve Çakır, R. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitim teknolojisi standartları öz yeterliklerinin incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 1-19. https://doi.org/10.17943/etku.57410
• Rantala, L. (2010). Digital literacies as school practices. A. Lloyd, ve S. Talja (Ed.) Practising ınformation literacy (ss. 121-141) içinde. Center for Information Studies.
• Sancer, E., Buğu, E., Yavuz, M., Karaca, M., Bayar, S. ve Taşlak, A. E. (2023). Öğretmenlerin teknoloji okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. Socrates Disiplinlerarası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(26), 21-34. https://doi.org/10.51293/socrates26-225
• Sevin, H. D. ve Küçük, S. (2016). İş görenlerin rekreasyonel etkinliklere katılım düzeyleri ile çalışma performansları arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Journal of Recreation and Tourism Research, 3(1), 24-31.
• Silik, Y. ve Aydın, F. (2021). Dijital okuryazarlık ve teknoloji okuryazarlığı: Karşılaştırmalı bir inceleme. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(4), 17-34. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.907788
• Soran, H., Akkoyunlu, B. ve Kavak, Y. (2006). Yaşam boyu öğrenme becerileri ve eğiticilerin eğitimi programı: Hacettepe Üniversitesi örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 201-210.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6. Baskı). Allyn and Bacon.
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi (5. Baskı). Nobel Yayınevi.
• Tunca, N., Alkın-Şahin, S. ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 433-446. https://doi.org/10.17860/efd.92694
• Yaman, F. ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1553-1566.
• Yiğit, E. Ö. (2011). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının teknoloji okuryazarlığı düzeylerinin ve teknoloji ile bütünleştirilmiş sosyal bilgiler öğretimine yönelik görüşlerinin belirlenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Marmara Üniversitesi.