Kurumsal raporlamanın geldiği en son raporlama modeli olan entegre raporlama üzerine çalışmalar son dönemde artış göstermektedir. Buna karşılık entegre raporlamaya verilecek güvence ile ilgili uygulamada ve literatürde boşluk bulunmaktadır. Bu durumun standart belirleyici kuruluşların birbirinden farklı standartlar ortaya koymaları, finansal olmayan bilgilerin ölçme ve değerlendirilmesinin finansal olanlar kadar belirli olmaması gibi çeşitli nedenleri bulunmaktadır. Bu çalışmada Türkiye’de finans sektöründe hazırlanan entegre raporlar finansal olmayan bilgilere yönelik güvence bağlamında ve Dünyada finans sektöründe hazırlanan “ödüllü” ve “öncü” entegre raporlarla karşılaştırılarak değerlendirilmektedir. Entegre raporlama yapan Türkiye’deki dokuz bankadan sekizinin, seçilmiş bilgilerin denetletilmesine yönelik sınırlı güvence aldıkları, güvencenin kapsamının, her şirketin kendi raporlama rehberinin bulunması dolayısıyla, değişiklik gösterdiği, karşılaştırılabilir bir formatın ancak standart belirleyicilerin ortak hareket ederek bir güvence çerçevesi geliştirmesiyle mümkün olabileceği sonucuna ulaşılmıştır.
Studies on integrated reporting, which is the latest reporting model of corporate reporting, have been increasing recently. On the other hand, there is a gap in practice and literature regarding the assurance to be given to integrated reporting. There are various reasons for this situation, such as the standard setting institutions set different standards, and the measurement and evaluation of non-financial information is not as specific as financial ones. In this study, the integrated reports prepared in the financial sector in Turkey are evaluated in the context of assurance for non-financial information and by comparing them with the “award-winning” and “pioneering” integrated reports prepared in the financial sector in the world. It was determined that eight of the nine banks that provide integrated reporting in Turkey have limited assurance to audit the selected information. It has been concluded that the scope of assurance varies due to the fact that each company has its own reporting guide, and a comparable format can only be possible if the standard setters develop an assurance framework by acting jointly.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Finans |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 20 Aralık 2021 |
Kabul Tarihi | 10 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 2 |