The rapid development of digital technologies has profoundly transformed individuals’ social relationships, identity construction, and communication practices. One of the most striking outcomes of this transformation is that individuals, despite being more connected than ever before, increasingly report experiencing a sense of loneliness. This study aims to analyze the impact of social media platforms on individuals' experiences of loneliness through a theoretical, empirical, and platform-based approach. The concept of loneliness is examined within the frameworks of sociological (Durkheim, Simmel), psychological (Weiss, Peplau), and communication theories, and is categorized into three main types: social, emotional, and existential loneliness. In the case study section of the research, social media platforms with differing structural characteristics namely Facebook, Instagram, TikTok, and Reddit are comparatively analyzed in terms of user interaction and psychosocial outcomes. The findings reveal the dual effect of social media: while factors such as superficial relationships, social comparison, and digital dependency tend to intensify feelings of loneliness, support groups, online communities, and meaningful interactions may serve to alleviate it. The relationship between social media and loneliness is shaped by factors such as individual usage patterns, the algorithmic architecture of the platform, and the quality of digital interaction.
The study emphasizes the importance of digital awareness, active and selective social media engagement, and media literacy in combating loneliness. It argues that individuals should cultivate a more conscious and meaningful relationship with technology. Furthermore, the study suggests that future research should adopt multidimensional analyses that take into account age, cultural context, and platform-specific differences.
Dijital teknolojilerin hızlı gelişimi, bireylerin sosyal ilişkilerini, kimlik inşasını ve iletişim pratiklerini köklü biçimde dönüştürmüştür. Bu dönüşümün en belirgin sonuçlarından biri, bireylerin daha önce hiç olmadığı kadar bağlı oldukları hâlde, artan bir yalnızlık hissi yaşamalarıdır. Bu çalışma, sosyal medya platformlarının bireylerin yalnızlık deneyimi üzerindeki etkilerini teorik, ampirik ve platform-temelli bir yaklaşımla analiz etmeyi amaçlamaktadır. Yalnızlık kavramı; sosyolojik (Durkheim, Simmel), psikolojik (Weiss, Peplau) ve iletişimsel kuramlar çerçevesinde açıklanmış; sosyal, duygusal ve varoluşsal yalnızlık türleri tanımlanmıştır. Çalışmanın örnek olay bölümünde Facebook, Instagram, TikTok ve Reddit gibi farklı yapısal özelliklere sahip platformlar kullanıcı etkileşimleri ve psikososyal çıktılar açısından karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Bulgular, sosyal medyanın çift yönlü etkisini ortaya koymaktadır: Yüzeysel ilişkiler, sosyal karşılaştırmalar ve dijital bağımlılık gibi faktörler yalnızlık hissini artırırken; destek grupları, çevrimiçi topluluklar ve anlamlı etkileşimler bu hissi azaltabilmektedir. Sosyal medya ile yalnızlık arasındaki ilişki, bireysel kullanım biçimleri, platformun algoritmik yapısı ve dijital etkileşimin niteliği gibi faktörlerle şekillenmektedir. Çalışma, yalnızlıkla mücadelede dijital farkındalık, aktif ve seçici sosyal medya kullanımı ile medya okuryazarlığının önemine dikkat çekmekte; bireylerin teknolojiyle olan ilişkilerini daha bilinçli ve anlamlı hâle getirmeleri gerektiğini savunmaktadır. Ayrıca ileri araştırmalar için yaş, kültür ve platform farklılıklarını temel alan çok boyutlu analizler önerilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Communication and Media Studies (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | September 25, 2025 |
Publication Date | September 30, 2025 |
Submission Date | July 30, 2025 |
Acceptance Date | September 1, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 18 |