Bu makalenin amacı, Suriye İç Savaşı’nı sona erdirmede uluslararası görüşmelerin etkisini analiz etmektir. Savaşın başlamasından bugüne çok sayıda barış görüşmesi yapılsa da, mevcut literatürde uluslararası barış görüşmelerinin Suriye savaşını erdirmedeki etkisi yeterli düzeyde yer bulmamaktadır. Makale, literatürdeki bu boşluğu 2011-2019 yılları arasındaki temel barış çalışmalarını inceleyerek doldurmayı hedeflemektedir: Arap Birliği Barış Planı, Birleşmiş Milletler (BM) barış girişimleri, Cenevre, Viyana ve Astana barış görüşmeleri. Bu görüşmeler; BM, ABD, Türkiye, BM Güvenlik Konseyi ve barış görüşmeleri sonunda deklare edilen resmi raporlar aracılığıyla analiz edilmektedir. Bölgesel ve uluslararası aktörlerin ve çatışmadaki kilit grupların görüşleri de gazete arşivleri yoluyla incelenmektedir. Bu sayede, çatışma çözümü çalışmalarının başarısız olma nedenleri açığa çıkartılmaktadır. Araştırma, barış çalışmalarını analiz edebilmek için uluslararası görüşmeler ve uygunluk-hazırlık (ripeness) teorik yaklaşımlarından faydalanmaktadır. Makalenin iddiası; bölgesel ve uluslararası güçlerin barış görüşmelerinde tarafsız birer arabulucu yerine yalnızca kolaylaştırıcı görevi gördüğüdür. Makale, şimdiye kadarki barış çalışmaları resmi görüşmeler olarak nitelense de, aslında bu çalışmaların resmi görüşmeleri gerçekleştirebilmek için bir hazırlayıcı, yani ön görüşmeler olduğu sonucuna varmaktadır.
Suriye İç Savaşı barış çalışmaları uluslararası görüşmeler çatışma çözümü Birleşmiş Milletler
The purpose of this article is to assess international negotiation efforts towards ending the civil war in Syria. Although many peace events have been organised since the beginning of the civil war, the existing literature has paid little attention on the impact of international peace efforts in ending the Syrian war. The article aims to close this gap by assessing major peace efforts between 2011 and 2019: The Arab League Peace Plan, the United Nations peace initiatives, and the Geneva, Vienna and Astana peace talks. It analyses these efforts through official reports and documents published by the UN, US, Republic of Turkey, UN Security Council, and members of peace initiatives. These documents are complemented by newspaper articles showing the official views of the regional and global actors as well as the key agents of the conflict. Therefore, the article reveals the reasons for the failure of these conflict resolution efforts. It utilises official negotiation and ripeness approaches to investigate the insights and contents of peace efforts. The article argues that the regional and global powers have acted as facilitators instead of mediators in the peace talks. It finds that even though these peace events are viewed as official negotiations, they are only pre-negotiation efforts.
Syrian civil war peace efforts international negotiations conflict resolution United Nations
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Kabul Tarihi | 30 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
TOÇD'nde yayınlanan makaleler Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.