Çocuklar İçin Felsefe Eğitimi Üzerine Nitel Bir Araştırma

Nihan Akkocaoğlu Çayır; Buket Akkoyunlu

doi:10.17569/tojqi.91449

Qualitative Study on Education of Philosophy for Children

Year 2016, Volume: 7 Issue: 2, 97 - 133, 21.04.2016

Nihan Akkocaoğlu Çayır , Buket Akkoyunlu

https://doi.org/10.17569/tojqi.91449

Cited By: 15

Abstract

Philosophy for children (P4C) is that children discuss the philosophical concepts such as knowledge, trueness, reality, and justice in an adult guidance by starting from a text, a story or a case study. This study was carried out in order to determine how education of philosophy for children has affected the 3rd grade students in the primary schools in the cognitive, affective and social areas by being used the qualitative research method for a total of 28 hours and 14 weeks. At the end of the process, in the cognitive domain, it has been observed some changes in students, such as understanding the philosophy, the questions of philosophy and the features of philosophers, establishing relations between concepts, associating the concepts with everyday life, cognizing the thinking errors, orientation to think, and thinking from different angles. Enjoying the philosophy and awareness of the concepts have been also mentioned by the philosophers in the affective domain. Also, in the social domain, some changes occurred in students’ problem-solving and knowing each other. Philosophy for children can be integrated with the programs of many courses at different age levels from pre-school to high school or be taught as a separate course.

Keywords: Philosophy for children, primary school students, thinking skills.

Çocuklar İçin Felsefe Eğitimi Üzerine Nitel Bir Araştırma

Öz

Çocuklar için felsefe çocukların, bir metin, öykü ya da örnek olaydan yola çıkarak bilgi, doğru, gerçek, güzel, adalet gibi felsefi kavramları bir yetişkin rehberliğinde tartışmalarıdır. Bu araştırma çocuklar için felsefe eğitiminin, ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerini bilişsel, duyuşsal ve sosyal alanlarda nasıl etkilediğini tespit etmek amacıyla on dört hafta toplam yirmi sekiz saat sürecinde nitel araştırma yöntemi kullanılarak yürütülmüştür. Çocuklarla felsefe yapmak üzere hazırlanan ders planları iki ayrı sınıfta, kırk sekiz öğrenciye, iki öğretmen tarafından uygulanmıştır. Süreç sonunda öğrencilerde bilişsel alanda, felsefe, felsefe soruları ve filozofların özelliklerini anlama, kavramlar arası ilişki kurma, kavramları günlük hayatla ilişkilendirme, düşünme hatalarını kavrama, düşünmeye yönelme, farklı açılardan düşünme gibi değişimler gözlemlenmiştir. Duyuşsal alanda ise filozoflardan, felsefeden hoşlanma ve kavramlara yönelik farkındalıklar söz konusu olmuştur. Sosyal alanda ise öğrencilerin sorun çözme ve birbirlerini tanımaları noktasında değişimler yaşanmıştır. Çocuklar için felsefe, okul öncesinden liseye kadar farklı yaş düzeylerindeki pek çok dersin programlarıyla bütünleştirilebilir ya da ayrı bir ders olarak okutulabilir.

Anahtar Sözcükler: Çocuklar için felsefe, ilkokul öğrencileri, düşünme becerileri.

Keywords

References

Biggeri, M. & Santi, M. (2012). The missing dimensions of children’s well-being and well-becoming in education systems: Capabilities and philosophy for children.Journal of Human Development and Capabilities,13(3), 373-395. doi:10.1080/19452829.2012.694858
Bleazby, J. (2006). Autonomy, democratic community, and citizenship in philosophy for children: Dewey and philosophy for children’s rejection of the individual/ community dualism. Analytic Teaching, 26(1), 30-52. http://www.viterbo.edu/analytic/Vol.26%20No.%201/autonomy.pdf adresinden erişildi.
Burgh, G. & Yorshansky, M. (2011). Communities of Inquiry: Politics, power and group Dynamics. Educational Philosophy and Theory, 43(5). 436-452. doi:10.1111/j.1469-5812.2007.00389.x
Cam, P. (2014). Philosophy for children, values education and the inquiring society. Educational Philosophy and Theory, 46(11). 1203-1211.doi:10.1080/00131857.2013.771443
Cassidy, C. & Christie, D. (2013). Philosophy with children: talking, thinking and learning together. Early Child Development and Care, 183 (8), 1072-1083. doi:10.1080/03004430.2013.773509
Cleary, J.P. (2011). The role of phİlosophy for chİldren's communİty of phılosophical inquiry in critical media literacy. Unpublished Doctoral Dissertation, Montclair State University. New Jersey.
Danile, F.M. & Auriac, E. (2011). Philosophy, critical thinking and philosophy for children .Educational Philosophy and Theory, 43(5), 415-435. doi: 10.1111/j.1469-5812.2008.00483.x
Daniel, M.,Lafortune, L.,Pallascio, R.,Splitter, L., Slade, C., & Garza, T.(2005). Modeling the development process of dialogical critical thinking in pupils aged 10 to 12 years. Communication Education, 54(4), 334-354. doi:10.1080/03634520500442194
Direk, N. (2008). Filozof çocuk. İstanbul: Pan Yayıncılık.
Direk, N.(2011). Neden çocuklar için felsefe?.Özne, 14, 231-237.
Farahani, M.F. (2014). The study on challenges of teaching philosophy for children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116, 2141 – 2145. doi:10.1016/j.sbspro.2014.01.534
Fisher, R. (2008). Teaching thinking philosophical enqıiry in the classroom. London: Bloomsbury Publishing.
Garret, D. & Piper, H. (2011). Citizenship education and philosophical enquiry: putting thinking back into practice. Education, Citizenship and Social Justice, 7(1), 71-84. doi: 10.1177/1746197911432592
Gold, R. L. (1958). Roles in sociological field observation. Oxford University Press, 36(3), 217-223.
Gruioniu, O. (2013). The philosophy for children, an ideal tool to stimulate the thinking skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 76, 378 – 382. doi:10.1016/j.sbspro.2013.04.131
Haynes, J. & Murris, K. (2011). The provocation of an epistemological shift in teacher education through philosophy with children. Jornoul of Philsophy of Education, 45(2), 285-303.doi: 10.1111/j.1467-9752.2011.00799.x
Kefeli, İ. ve Kara, U. (2008). Çocukta felsefi ve eleştirel düşünmenin gelişimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(1), 339-357. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/154/1159.pdf adresinden erişildi.
Kuçuradi, İ. (2006). Felsefe nedir acaba. İçinde B. Çotuksöken ve S. İyi (Ed.), Kimin için felsefe. (ss.115-123). İstanbul: Heyamola Yayınları.
Lam, C. (2012). Continuing lipman’s and sharp’s pioneering work on philosophy for children: Using harry to foster critical thinking in hong kong students. Educational Research and Evaluation, 18(2), 187-203. doi: 10.1080/13803611.2012.658669
Lipman, M., Sharp, M. A. & Oscanyan, F.S. (1980). Philosophy for children. Philadelphia: Temple University Press.
Lipman, M. (2003). Thinking in education. New York: Cambridge University Pres.
Lone, M.J. (2013). The philosopher as teacher phılosophıcal sensitivity. Metaphilosophy, 44(1-2), 171-186. doi: 10.1111/meta.12018
Marashi, M.S. (2009). Teaching philosophy to children: A new experience in iran. Analytic Teaching, 27(1), 12-15.
https://forms.viterbo.edu/analytic/Vol.27%20no.1/Teaching%20Philosophy.pdf adresinden erişildi.
Mayring, P. (2011).Nitel sosyal araştırmaya giriş. (Çev. Gümüş, A. ve Durgun, M.S.). Ankara: Bilge Su Yayınları.
Merriam, S.B. (2009). Qualitative Research A Guide to Design and Implementation. San Francisco: John Wiley Press.
Millet, S. & Tapper, A. (2012). Benefits of collaborative philosophical inquiry in schools. Educational Philosophy and Theory, 44(5), 546-567. doi:10.1111/j.1469-5812.2010.00727.x
Murris, K. S. (2008). Philosophy with children, the stringay and the educative value of disequilibrium. Jornoul of Philsophy of Education, 42 (3-4), 667-685. doi: 10.1111/j.1467-9752.2008.00640.x
Poulton, J. (2014). Identifying a k-10 developmental framework for teaching philosophy. Educational Philosophy and Theory, 46(11), 1238-1242. doi:10.1080/00131857.2013.771446
Pacillo, M. A. (2010). Communİty of inquiry and the intersectıon of epistemology and pedagogy: A grounded theory analysis. Unpublished Doctoral Dissertation, Montclair State University, New Jorsey.
Russell, B. (2005). Sorgulayan denemeler. N. Arık (Çev.). Ankara: Tübitak Yayınları.
Splitter, L. (2011). İdentity, citizenship and moral education. Educational Philosophy and Theory, 43(5), 484-505. doi:10.1111/j.1469-5812.2009.00626.x
Stake, R. E. (2005). Qualitative case study. In N.K. Denzin & Y. S. Lincoln (Ed.), The sage hand book of qualitative research. (ss. 443-466). USA: Sage Publication.
Topping, K.J. & Trickey, S. (2007a).Collaborative philosophical enquiry for school children: Cognitive effects at 10–12 years.British Journal of Educational Psychology, 77, 271–288. doi.10.1348/000709906X105328
UNESCO (2007). Philosophy a scholl of freedom teaching philosophy and learning to philosophize, teaching philosophy and learning to philosophize: Status and prospects. http://unesdoc.unesco.org/images/0015/001541/154173e.pdf adresinden erişildi.
Wartenberg, T. E. (2007). Philosophy for children goes to college. Theory and Research in Education, 5(3), 329-340. doi: 10.1177/1477878507081802
Worley, P. (2009). Philosophy in philosophy in schools. Think, 8(23), 63-75. doi: 10.1017/S1477175609990066
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Genişletilmiş Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.