Dalış Turizminde Yeni Bir Keşif: Van Gölü’nde Mikrobiyalit Dalış

Year 2020, Volume: 7 Issue: 1, 181 - 193, 16.06.2020

Hasan Köşker

Abstract

Dünyanın en büyük sodalı gölü ve Türkiye’nin en büyük gölü olan Van Gölü; doğal güzelliği, manzarası, kıyı şekilleri, arkeolojik sit alanı olan dört büyük adası, biyolojik çeşitliliği, inci kefali balığı ve çeşitli su sporları aktiviteleri ile önemli bir turistik destinasyondur. Van Gölü, bu özelliklerinin yanında son yıllarda mikrobiyalit denilen mercan kayalıklarına ve peri bacalarına benzeyen kule tarzı sualtı yapılarıyla dikkat çekmektedir. Bu araştırmanın amacı; mikrobiyalitleri tanıtmak ve Van Gölü’nün mikrobiyalit dalış turizmi potansiyeli hakkında bilgi vermektir. Araştırmada nitel araştırma tekniği kullanılmıştır. Araştırma verileri 10.07.2019-10.08.2019 tarihlerinde mikrobiyalitler hakkında bilgi sahibi olan toplam 17 kişiyle görüşmeler yapılarak elde edilmiştir. Elde edilen verilerin betimsel analizleri yapılmıştır. Araştırma bulguları; Van Gölü’nde kıyılardan itibaren 100 metre derinliğine kadar olan alanlarda mikrobiyalitlerin dağılım gösterdiğini, Erciş, Edremit, Gevaş ve Ahlat’ta mikrobiyalitlerin ara ara, öbek öbek olduğunu, Adilcevaz’da ise yoğunlaştığını göstermektedir. Araştırma bulguları literatürle örtüşmekte, dünyada bilinen en büyük mikrobiyalitlerin Van Gölü’nde olduğunu, kimi noktalarda 40 metreye kadar yükselen kule benzeri mikrobiyalitlere rastlandığını ortaya koymaktadır. Mikrobiyalitlerin ulusal ve uluslararası platformlarda etkili bir şekilde tanıtılarak tur programlarına dahil edilmesi durumunda Van Gölü’nde mikrobiyalit dalış turizmi gelişebilir. Mikrobiyalit dalış turizminin Van Gölü’nde gelişmesi yerel ekonominin canlanmasına ve kırsal kalkınmaya neden olabilir. 

Keywords

Van Gölü, sualtı, mikrobiyalit

References

• KAYNAKÇAAsuwu-Adjaye, J. & Tapsuwan, S. (2008). A Contingent Valuation Study of Scuba Diving Benefits: Case Study in Mu Ko Similan Marine National Park, Thailand. Tourism Management, 29, 1122-1130.
• Babazade, Ü. (2017). Sualtı Dalış Turizmi Paydaşları İle İzmir Sualtı Dalış Turizmine Yönelik Bir Swot Analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
• Birol, C. (2019). Van Gölü Sualtı Araştırmaları Derneği Başkanı ve 3 Yıldızlı Dalgıç.
• Burne, R.V. & Moore, L.S. (1987). Microbialites: Organosedimentary Deposits of Benthic Microbial Communities. SEPM Societyfor Sedimentary Geology, 2(3), 241-254.
• Camoin, G., Cabioch, G., Eisenhauer, A., Brag, J.-C., Hamelin, B. & Lericolais, G. (2006). Environmental Significance of Microbialites in Reef Environments During The Last Deglaciation. Sedimentary Geology, 185, 277-295.
• Chen, T-S., Ho, C-T. & Jan, R-Q. (2016). The Differentiation of Common Species in A Coral-Reef Fish Assemblage for Recreational Scuba Diving. SpringerPlus, 5(1758), 1-10. Doi:1186/s40064-016-34-67-8.
• Çulha, O. & Uşaklı, A. (2012, 7-9 Haziran). Turistlerin Sualtı Motivasyonlarının Belirlenmesi. Sualtı Değerleri ve Turizm Sempozyumu Bildiri Özetleri Kitabı.
• Edney, J. (2006). Impact of Recreational Scuba Diving on Ship-Wrecks in Australlia The Pasific. Journal of The Humanities and Social Sciences, 5(1/2), 201-233.
• Erkut, O. & Paker, S. (2014). Sualtı Arkeoparkları ve Deniz Turizmi. Dokuz Eylül Üniversitesi Denizcilik Fakültesi Dergisi, 6(2), 131-144.
• Garcı´a, P.L., Kazmierczak, J., Benzerara, K., Kempe, S., Guyo, F. & Moreira, D. (2005). Bacterial Diversity And Carbonate Precipitation in The Giant Microbialites From The Highly Alkaline Lake Van, Turkey. Extremophiles, 9, 263-274.
• Gischer, E., Gibson, M.A. & Oschmann, W. (2008). Giant Holocene Freshwater Microbialities, Laguna Bacalar, Quintana Roo, Mexico. Sedimentology, 55, 1293-1309.
• Gery, K. & Planavsky, N.J. (2009). Microbialites of Lake Thetis Cervantes, Western Austrralia- A Fild Guide. Geological Survey of Western Australia, Record 2009/11.
• Ireton, D.A.S. & McKinnon, J.F. (2015). As The Sand Settles: Education and Archaeological Tourism on Underwater Cultural Heritage. Public Archaelogy, 14(3), 157-171.
• Kaden, H., Peeters, F., Lorke, A., Kipfer, R., Tomonaga, Y. & Karabiyikoglu, M. (2010). Impact of Lake Level Change on Deep‐Water Renewal and Oxic Conditions in Deep Saline Lake Van, Turkey. Water Resources Research, 46, W11508, 1-14.
• Kaz´mierczak, J., Kempe, S., Kremer, B., Lo´pez-Garcı´a, P., Moreira, D. & Tavera, R. (2011). Hydrochemistry and Microbialites of The Alkaline Crater Lake Alchichica, Mexico. Facies, 57, 543-570. Doi: 10.1007/s10347-010-0255-8.
• Kempe, S., Kazmierczak, J., Landmann, G., Konuk, T., Reimer, A. & Lipp, A. (1991). Largest Known Mikrobialites Discovered in Lake Van, Turkey. Nature International Journal of Science, 349, 605-608.
• Kershaw, S., Guo, L., Swift, A. & Fan, B. (2002). Microbialites in The Permian-Triassic Boundry Interval in Central China: Structıure, Age and Distribution. Facies, 47, 83-90.
• Kershaw, S., Li, Y., Crasquin-Soleau, S., Feng, Q., Mu, X., Collin, P.-Y., Reynolds, A. & Guo, L. (2007). Earliest Triassic Microbialites in The South China Block and Other Areas: Controls on Their Growth and Distribution. Facies, 53, 409-425.
• Köşker, H. (2001).Van’ın Turizm Potansiyeli Ve Geliştirilebilir Turizm Çeşitleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Le´veille´, R.J., Fyfe, W.S. & Longstaffe, F.J. (2000). Geomicrobiology of Carbonate–Silicate Microbialites from Hawaiian Basaltic Sea Caves. Chemical Geology, 160, 339-355.
• Musa, G. & Dimmock, K. (2013). Scuba Diving Tourism. London and New York: Routledge Taylar & Francis Group.
• Myshrall, K.L., Mobberley, J.M., Green, S.J., Visscher, P.T., Havemann, S.A., Reid, R.P. & Foster, J.S. (2010). Biogeochemical Cycling and Microbial Diversity in The Thrombolitic Microbialites of Highborne Cay, Bahamas. Geobiology, 8, 337-354.
• Neto, A.Q., Lohmann, G.L., Scott, N. & Dimmock, K. (2017). Rethinking Competitiveness: Important Attributes for A Successful Scuba Diving Destination. Tourism Recreation Research, 42(3), 356-366,
• Orams, M. (2002). Marine Tourism, Development, Impacts and Management. London: Routledge.
• PADİ, Professional Association of Diving Instructor (2019). https://www.padi.com, Erişim Tarihi: 01.08.2019.
• Reimer, A., Landmann, G. & Kempe, S. (2009). Lake Van, Easter Anatolia, Hydrochemistry and History. Aquat Geochem, 15, 195-222.
• Sarı, M. (2015). Gözcelioğlu, B. Tarafından Gerçekleştirilen Röportaj (Tubitak Bilim Genç).
• Sevinç, F. & Özel, Ç.H. (2018). Boş Zaman Aktivitesi Olarak Dalış ve Yaşam Doyum İle İlişki. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(3), 397-415.
• Spalding, M., Burke, L., Wood, S.A., Ashpole, J., Hutchison, J. & Ermgassen, P. (2017). Mapping The Glabal Value And Distribution of Coral Reef Tourism. Marine Policy, 82, 104-113.
• Treeck, P.V. & Schuhmacher, H. (1998). Mass Diving Tourism- A New Demensioncalls for New Management Approaches. Marine Pollution Bulletion, 37, 499-504.
• Yaşar, O. (2011). Saroz Körfezi Kıyılarında Sualtı Dalış Turizmi. Journal of World of Turks, 3(1), 33-55.
• Zakai, D. & Chadwick-Furman, N. E. (2001). Impacts of Intensive Recreational Diving on Reef Corals At Eilat, Northern Red Sea. Biologial Conservation, 105, 179-187.
• Webb, G.E., Jell, J.S. & Baker J.C.(1999). Cryptic Intertidal Microbialites in Beachrock, Heron Island, Great Barrier Reef: Implications for The Origin of Microcrystalline Beachrock Cement. Sedimentary Geology, 126, 317-334.