Çocuk kliniğinde karşılaşılan çocuk sorunları ile ailelerin tutumları arasında belli ilişkiler vardır. Bu ilişkilerin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracıyla tespit edilmesi, tedaviye yardımcı olacak bir enstrüman olabilecektir. Bu çalışmanın amacı, ailelerin çocuk yetiştirirken gösterdikleri tutumların ölçülmesine olanak sağlayacak psikanalitik kurama göre uyarlanmış bir ölçme aracı geliştirmektir. Uygulama aşamasında ailelere, araştırmacılar tarafından hazırlanan demografik bilgi formu, geliştirilmesi planlanan ölçek verilmiş; İstanbul il genelinde 1042 adet (0-14) yaş çocuk ailesiyle görüşme yoluyla uygulama yapılmıştır. Ölçeğin geliştirilme aşamaları içinde kapsam geçerliliği, yapı geçerliliği ile iç tutarlılık ve test tekrar test güvenilirlik çalışmaları yapılmıştır. Yapı geçerliliği için açımlayıcı faktör analizi yapılmıştır. İç tutarlılık güvenirliliği test etmek için madde toplam korelasyon ve Cronbach’s Alpha değerlerine bakılmış, test tekrar test tekniği için ölçek 3 hafta arayla aynı gruba tekrar uygulanarak sonuçlar karşılaştırılmıştır. Araştırmanın sonunda yüksek geçerlilik ve güvenirlilik değerlerine sahip 5 faktörlü yapı elde edilmiştir.
Arık, İ. A. (1998). Psikolojide bilimsel yöntem. İstanbul: Çantay Kitapevi.
Bion, W. R. (1959). Bağlara saldırı (Attacks on Linking; çev. Sütçü, A., Özçürümez, G.), iç.
Psikanaliz Yazıları, 30. İstanbul:Bağlam Yayıncılık, 2015.
Bion, W. R. (1962). Yaşayarak öğrenmek. (Learning from Experience, çev.
Güvenir,T.).İstanbul:Bağlam Yayıncılık, 2015
Bowlby, J. (1973). Attachment and Loss: Vol. 2. Separation: Anxiety and Anger. New York: Basic
Books Inc.
Bowlby J.(1982). Attachment and Loss. Vol.I: Attachment. 2nd ed. New York: Basic Books Inc.
Bowlby,J. (1988). A Secure Base: Clinical Applications of Attachment Theory.
London:Routledge.
Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi
Yayıncılık.
Cashdan, S. (1988).Object Relations Therapy. New York: WW.Norton Company.
Cohen, L.; Manion, L.; Morrison, K. (2001). Research methods in educations. (Fifth Ed.). Taylor
and Fracis Group. London and Newyork.
Conners, C.K. (1969). A teacher rating scale for use in drug studies with children. Am J
Psychiatr;126: 884-88.
Fritz, G. K. ve Campo, J. V. (2002). Somatoform disorders. Child and Adolescent Psychiatry: a
comprehensive textbook, M. Lewis (Ed.) içinde (s.847-858), Philadelpia: Lippincot Williams
and Wilkins.
Goodfriend, MS. (1993).Treatment of attachment disorder of infancy in a neonatal intensive
care unit. Pediatrics, 91(1):139-142.
Joseph, R. (1992). The right brain and the unconscious discovering the stranger within. New York:
PleneumPress.
Kaufman, K. L., Cromer, B., Daleiden, E. L. ve ark. (1997) Recurrent abdominal pain in
adolescents: psychosocial corraletes of organic and nonorganic pain. Child Health Care,
26, 15-30.
Küçük, Ş. (1990). PARI ölçeğinin Türkçe formunun 2., 3. ve 4. alt ölçeklerinin geçerlik
çalışması. V. Ulusal Psikoloji Kongresi Psikoloji Seminer Dergisi, 8, 451-459.
Otrar, M. & Onat, O. (2010). Bilişsel duygu düzenleme ölçeğinin Türkçeye uyarlanması:
Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim
Bilimleri Dergisi, 31(31), 123-143
Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (Çok Değişkenli Analizler), 5. Baskı. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Schore, A. N. (1994). Affect regulation and the origin of the self: the neurobiology of emotional
development. Hillside, NJ: Erlbaum.
Symington, N,; Symington, J.(1996). The clinical thinking of wilfred bion. London:Routledge.
Şener C, Dereboy Ç., Dereboy, F., Sertcan, Y.(1995). Conners öğretmen derecelendirme ölceği
Türkçe uyarlaması. I. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 2:131-141.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Computer-assisted research design and analysis (Vol. 748).
Boston: Allyn and Bacon.
Tekin, H. (1993). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
Winnicott, D. W. (1971). Playing and reality. London: Tavistock.
Winnicott,D.W.(1971). Oyun ve gerçeklik. (T,Birkan.çev). İstanbul:Metis Yayınları, 2013.
Year 2018,
Volume: 8 Issue: 51, 190 - 212, 01.12.2018
Arık, İ. A. (1998). Psikolojide bilimsel yöntem. İstanbul: Çantay Kitapevi.
Bion, W. R. (1959). Bağlara saldırı (Attacks on Linking; çev. Sütçü, A., Özçürümez, G.), iç.
Psikanaliz Yazıları, 30. İstanbul:Bağlam Yayıncılık, 2015.
Bion, W. R. (1962). Yaşayarak öğrenmek. (Learning from Experience, çev.
Güvenir,T.).İstanbul:Bağlam Yayıncılık, 2015
Bowlby, J. (1973). Attachment and Loss: Vol. 2. Separation: Anxiety and Anger. New York: Basic
Books Inc.
Bowlby J.(1982). Attachment and Loss. Vol.I: Attachment. 2nd ed. New York: Basic Books Inc.
Bowlby,J. (1988). A Secure Base: Clinical Applications of Attachment Theory.
London:Routledge.
Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi
Yayıncılık.
Cashdan, S. (1988).Object Relations Therapy. New York: WW.Norton Company.
Cohen, L.; Manion, L.; Morrison, K. (2001). Research methods in educations. (Fifth Ed.). Taylor
and Fracis Group. London and Newyork.
Conners, C.K. (1969). A teacher rating scale for use in drug studies with children. Am J
Psychiatr;126: 884-88.
Fritz, G. K. ve Campo, J. V. (2002). Somatoform disorders. Child and Adolescent Psychiatry: a
comprehensive textbook, M. Lewis (Ed.) içinde (s.847-858), Philadelpia: Lippincot Williams
and Wilkins.
Goodfriend, MS. (1993).Treatment of attachment disorder of infancy in a neonatal intensive
care unit. Pediatrics, 91(1):139-142.
Joseph, R. (1992). The right brain and the unconscious discovering the stranger within. New York:
PleneumPress.
Kaufman, K. L., Cromer, B., Daleiden, E. L. ve ark. (1997) Recurrent abdominal pain in
adolescents: psychosocial corraletes of organic and nonorganic pain. Child Health Care,
26, 15-30.
Küçük, Ş. (1990). PARI ölçeğinin Türkçe formunun 2., 3. ve 4. alt ölçeklerinin geçerlik
çalışması. V. Ulusal Psikoloji Kongresi Psikoloji Seminer Dergisi, 8, 451-459.
Otrar, M. & Onat, O. (2010). Bilişsel duygu düzenleme ölçeğinin Türkçeye uyarlanması:
Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim
Bilimleri Dergisi, 31(31), 123-143
Özdamar, K. (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (Çok Değişkenli Analizler), 5. Baskı. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Schore, A. N. (1994). Affect regulation and the origin of the self: the neurobiology of emotional
development. Hillside, NJ: Erlbaum.
Symington, N,; Symington, J.(1996). The clinical thinking of wilfred bion. London:Routledge.
Şener C, Dereboy Ç., Dereboy, F., Sertcan, Y.(1995). Conners öğretmen derecelendirme ölceği
Türkçe uyarlaması. I. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 2:131-141.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Computer-assisted research design and analysis (Vol. 748).
Boston: Allyn and Bacon.
Tekin, H. (1993). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı Yayınevi.
Winnicott, D. W. (1971). Playing and reality. London: Tavistock.
Winnicott,D.W.(1971). Oyun ve gerçeklik. (T,Birkan.çev). İstanbul:Metis Yayınları, 2013.
Zapcı, N., Erol, E., & Şimşek, Ö. F. (2018). Ebeveyn Çocuk Kapsayıcı İşlev Ölçeği Geliştirme. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 8(51), 190-212.