Research Article
BibTex RIS Cite

THE SELF-REGULATED LEARNING, SELF-EFFICACY AND PERFECTIONISM IN GIFTED CHILDREN

Year 2020, Volume: 22 Issue: 1, 389 - 404, 30.06.2020
https://doi.org/10.26468/trakyasobed.664763

Abstract

The aim of this study is to investigate the level of predicting adaptive perfectionism by self-regulated learning strategies and self-efficacy in gifted children. The study was carried out in Aydın and Denizli’s science and art centers with 87 girls and 100 boys total of 187 students in the 2017-2018 academic year. The study is correlational survey model. The data were collected by Self-Regulatory Learning-7, Self-Efficacy for Children, Adaptive-Maladaptive Perfectionism Scales. The data were analyzed with SPSS 25.0 package program. As a result, it was found that self-regulated learning and self-efficacy significantly predicted adaptive perfectionism. 

References

  • Altun, F. (2010). Üstün yetenekli öğrencilerin mükemmeliyetçilik özellikleri, okul motivasyonları, öğrenme stilleri ve akademik başarıları (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Trabzon.
  • Altun, F. ve Yazıcı, H. (2012). Üstün yetenekli öğrencilerin benlik kavramları ve akademik öz-yeterlik inançları: Karşılaştırmalı bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 319 – 334.
  • Bandura, A. (1977) Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84, 191-215.
  • Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational Psychologist, 28, 117-148.
  • Bandura, A. (2012). On the functional properties of perceived self-efficacy revisited. Journal of Management, 38(1), 9-44. http://dx.doi.org/10.1177/0149206311410606
  • Bjork, R. A., Dunlosky, J. ve Kornell, N. (2013). Self-regulated learning: beliefs, techniques, and ıllusions. Annual Review of Psychology, 64, 417-444.
  • Calero, M. D., Garcia-Martin, M. B., Jimenez, M. I., Kazen, M. ve Araque, A. (2007). Self-regulation advantage for high-IQ children: Findings from a research study. Learning and Individual Differences, 17, 328- 343.
  • Chan, D. W. (2007). Positive and negative perfectionism among Chinese gifted students in Hong Kong: Their relationships to general self-efficacy and subjective well-being. Journal for the Education of the Gifted, 31, 77-102. doi:10.4219/jeg- 2007-512.
  • Chan, D. W. (2012). Life satisfaction, happiness, and the growth mindset of healthy and unhealthy perfectionists among Hong Kong gifted students. Roeper Review, 34, 224-233. doi:10.108 0/02783193.2012.715333
  • Curran, T. ve Hill, A. P. (2019). Perfectionism is increasing over time: A meta-analysis of birth cohort differences from 1989 to 2016. Psychological Bulletin, 145(4), 410-429. http://dx.doi.org/10.1037/bul0000138
  • Çalıkoğlu, B. S. (2009). Üstün zekâlı öğrencilerin çalışma alışkanlıkları ile mükemmeliyetçilik özellikleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
  • Çetin, B. (2009). Çocuklar için öz-yeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlaması. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(I-II), 1-13.
  • Housand, A. ve Reis, S. M. (2008). Self-regulated learning in reading: Gifted pedagogy and instructional settings. Journal of Advanced Academics, 20, 108-136.
  • Fletcher, K. L. ve Speirs Neumeister, K. L. (2012). Research on perfectionism and achievement motivation: Implications for gifted students. Psychology in the Schools, 49, 668–677. doi: 10.1002/pits.21623.
  • Gagné, F. (2000). Understanding the complex choreography of talent development through DMGT-based analysis, Kurt A. Heller ve diğerleri (Ed.), International Handbook Of Giftedness And Talent içinde (2. Baskı, ss. 67-80), Oxford: Elsevier Science Ltd.
  • Kanık, P. (2017). Özel yetenekli tanısı almış ve almamış öğrencilerin denetim odağı ve öz-düzenleyici öğrenme stratejileri açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Tokat.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kirişçi, N. (2013). Üstün ve normal zekâ düzeyindeki öğrencilerin matematikte öz-düzenleyici öğrenmeleri ve motivasyonel inançları (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi: İstanbul.
  • Korkmaz, O. (2017). Özel yetenekli olan ve olmayan öğrencilerde öz-yeterlik, denetim odağı ve akademik ertelemenin akademik başarı üzerindeki yordayıcılığının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Tokat.
  • Karadağ, F. (2016). Özel yetenekli bireylerin tanılanması ve tanılamaya yönelik alternatif değerlendirme araçları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(46), 561-571.
  • Leana-Taşcılar, M. Z. (2014). Üstün zekâlı çocuklarda mükemmelliğin geliştirilmesi için üstünlüğün aktiotop modelinin Türkiye’ye uyarlanması için öneriler. Genç Bilim İnsanı Eğitimi ve Üstün Zekâ Dergisi, 2(1), 18-32.
  • Leana-Taşcılar, M. Z. (2015). Öz-Düzenleyici Öğrenme-7 ölçeğinin Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi, 5(1), 21-43.
  • Leana-Taşcılar, M. Z. (2017). Özel yetenekli öğrencilerin psikolojisine genel bakış. M.Z Leana-Taşcılar (Ed.). Özel yetenekli çocukların psikolojisi: Teoriden uygulamaya içinde (s. 1-30). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Lens, W. ve Rand, P. (2000). Motivation and cognition: Their role in the development of giftedness. K. A. Heller, F. J. Monks, R. J. Sternberg ve R. F. Subotnik (Ed.), International handbook of giftedness and talent içinde (ss. 193-202). Kidlington, Oxford, UK: Elsevier Science Ltd.
  • LoCicero, K. A. ve Ashby, J. S. (2000). Multidimensional perfectionism in middle school age gifted students: A comparison to peers from the general cohort. Roeper Review, 22, 182-185. doi:10.1080/02783190009554030
  • Neber, H. ve Schommer-Aikens, M. (2002). Self-regulated science learning with highly gifted students. The role of cognitive, motivational, epistemological, and environmental variables. High Ability Studies, 13, 59–74.
  • Obergriesser, S., Steinbach, J. ve Stoeger, H. (2013). Emotional experience during participation in a program of self-regulated learning. M. Sutherland (Başkan), Self-regulated learning in school and university içinde. Symposium at the 3rd International Conference on Talent Development and Excellence (ICTDE), Antalya, Turkey.
  • Pajares, F. (1996). Self efficacy beliefs and mathematical problem solving of gifted students. Comtemporary Educational Psychology, 21, 325-344.
  • Pintrich, P. R. (2000). The role of goal orientation in self-regulated learning. M. Boekaerts, P. R. Pintrich, &M. Zeidner (Ed.), Handbook of self-regulation içinde (ss. 451–502). San Diego, CA: Academic Press.
  • Pintrich, P. R. (2004). A conceptual framework for assessing motivation and self-regulated learning in college students. Educational Psychology Review, 16, 385-407.
  • Renzulli, J. S. (2005). The three-ring conception of giftedness: A developmental model for promoting creative productivity. Sternberg, R., J., Davidson, J., E., (Ed) Conceptions of giftedness içinde (2. Baskı ss. 246-279), Cambridge University Press.
  • Risemberg, R. ve Zimmerman, B. J. (1992). Self-regulated learning in gifted students. Roeper Review, 15, 98-101.
  • Schuler, P. A. (2000). Perfectionism and gifted adolescents. Journal of Secondary Gifted Education, 11, 183-196.
  • Sontag, C. ve Stoeger, H. (2015). Can highly intelligent and highachieving students benefit from traininig in self-regulated learning in a regular classroom context? Learning and Individual Differences, 41, 43-53.
  • Stoeber, J. ve Otto, K. (2006). Positive conceptions of perfectionism: Approaches, evidence, challenges. Personality and Social Psychology Review, 10, 295-319.
  • Tan, L. S. ve Chun, K. Y. N. (2013). Perfectionism and academic emotions of gifted adolescent girls. Asia-Pacific Educational Researcher, 23(3), 389–401.
  • Tomlinson, C. A. (1999). The differentiated classroom. Alexandria, Vancouver, USA: ASCD.
  • Topçu, S. ve Leana-Taşçılar, M. Z. (2016). Üstün zekâlı öğrencilerde motivasyon ve benlik saygısı düzeylerinin cinsiyet ve sınıf düzeyine göre incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(23), 591-622.
  • Tortop, S. ve Eker, C. (2014). Üstün yetenekliler eğitim programlarında öz-düzenlemeli öğrenme neden yer almalıdır? Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23-41.
  • Uz Baş, A. (2010). Uyumlu-Uyumsuz Mükemmeliyetçilik Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (34), 128-138.
  • Zimmerman, B. J. (2000). Attainment of self-regulation: A social cognitive perspective. M. Boekaerts, P.R. Pintrich ve M. Zeidner (Ed.), Handbook of self-regulation içinde (ss. 13-39). San Diego, CA: Academic Press.
  • Zimmerman, B. J., ve Martinez-Pons, M. (1986). Development of a structured interview for assessing student use of self-regulated learning strategies. American Educational Research Journal, 23, 614- 628.
  • Zimmerman, B. J., ve Martinez-Pons, M. (1990). Student differences in self-regulated learning: Relating grade, sex, and giftedness to self-efficacy and strategy use. Journal of Educational Psychology, 82, 51–59.

ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK

Year 2020, Volume: 22 Issue: 1, 389 - 404, 30.06.2020
https://doi.org/10.26468/trakyasobed.664763

Abstract

Bu çalışmanın amacı özel yeteneklilerde öz-düzenlemeli öğrenme ve öz-yeterliğin uyumlu mükemmeliyetçiliği yordama düzeyini araştırmaktır. Çalışma Aydın ve Denizli’deki bilim ve sanat merkezlerinde 2017-2018 eğitim-öğretim döneminde 4., 5. ve 6. sınıfta öğrenim gören 87 kız, 100 erkek toplam 187 öğrenciyle yapılmıştır. Çalışma ilişkisel tarama modelindedir. Veriler Öz-düzenleyici Öğrenme-7, Çocuklar İçin Öz-yeterlik ve Uyumlu-Uyumsuz Mükemmeliyetçilik ölçekleriyle toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS 25.0 paket programıyla yapılmıştır. Sonuç olarak öz-düzenlemeli öğrenme ve öz-yeterliğin uyumlu mükemmeliyetçiliği anlamlı düzeyde yordadığı bulunmuştur. 

References

  • Altun, F. (2010). Üstün yetenekli öğrencilerin mükemmeliyetçilik özellikleri, okul motivasyonları, öğrenme stilleri ve akademik başarıları (Yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Trabzon.
  • Altun, F. ve Yazıcı, H. (2012). Üstün yetenekli öğrencilerin benlik kavramları ve akademik öz-yeterlik inançları: Karşılaştırmalı bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 319 – 334.
  • Bandura, A. (1977) Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84, 191-215.
  • Bandura, A. (1993). Perceived self-efficacy in cognitive development and functioning. Educational Psychologist, 28, 117-148.
  • Bandura, A. (2012). On the functional properties of perceived self-efficacy revisited. Journal of Management, 38(1), 9-44. http://dx.doi.org/10.1177/0149206311410606
  • Bjork, R. A., Dunlosky, J. ve Kornell, N. (2013). Self-regulated learning: beliefs, techniques, and ıllusions. Annual Review of Psychology, 64, 417-444.
  • Calero, M. D., Garcia-Martin, M. B., Jimenez, M. I., Kazen, M. ve Araque, A. (2007). Self-regulation advantage for high-IQ children: Findings from a research study. Learning and Individual Differences, 17, 328- 343.
  • Chan, D. W. (2007). Positive and negative perfectionism among Chinese gifted students in Hong Kong: Their relationships to general self-efficacy and subjective well-being. Journal for the Education of the Gifted, 31, 77-102. doi:10.4219/jeg- 2007-512.
  • Chan, D. W. (2012). Life satisfaction, happiness, and the growth mindset of healthy and unhealthy perfectionists among Hong Kong gifted students. Roeper Review, 34, 224-233. doi:10.108 0/02783193.2012.715333
  • Curran, T. ve Hill, A. P. (2019). Perfectionism is increasing over time: A meta-analysis of birth cohort differences from 1989 to 2016. Psychological Bulletin, 145(4), 410-429. http://dx.doi.org/10.1037/bul0000138
  • Çalıkoğlu, B. S. (2009). Üstün zekâlı öğrencilerin çalışma alışkanlıkları ile mükemmeliyetçilik özellikleri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: İstanbul.
  • Çetin, B. (2009). Çocuklar için öz-yeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlaması. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(I-II), 1-13.
  • Housand, A. ve Reis, S. M. (2008). Self-regulated learning in reading: Gifted pedagogy and instructional settings. Journal of Advanced Academics, 20, 108-136.
  • Fletcher, K. L. ve Speirs Neumeister, K. L. (2012). Research on perfectionism and achievement motivation: Implications for gifted students. Psychology in the Schools, 49, 668–677. doi: 10.1002/pits.21623.
  • Gagné, F. (2000). Understanding the complex choreography of talent development through DMGT-based analysis, Kurt A. Heller ve diğerleri (Ed.), International Handbook Of Giftedness And Talent içinde (2. Baskı, ss. 67-80), Oxford: Elsevier Science Ltd.
  • Kanık, P. (2017). Özel yetenekli tanısı almış ve almamış öğrencilerin denetim odağı ve öz-düzenleyici öğrenme stratejileri açısından incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Tokat.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kirişçi, N. (2013). Üstün ve normal zekâ düzeyindeki öğrencilerin matematikte öz-düzenleyici öğrenmeleri ve motivasyonel inançları (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi: İstanbul.
  • Korkmaz, O. (2017). Özel yetenekli olan ve olmayan öğrencilerde öz-yeterlik, denetim odağı ve akademik ertelemenin akademik başarı üzerindeki yordayıcılığının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Tokat.
  • Karadağ, F. (2016). Özel yetenekli bireylerin tanılanması ve tanılamaya yönelik alternatif değerlendirme araçları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(46), 561-571.
  • Leana-Taşcılar, M. Z. (2014). Üstün zekâlı çocuklarda mükemmelliğin geliştirilmesi için üstünlüğün aktiotop modelinin Türkiye’ye uyarlanması için öneriler. Genç Bilim İnsanı Eğitimi ve Üstün Zekâ Dergisi, 2(1), 18-32.
  • Leana-Taşcılar, M. Z. (2015). Öz-Düzenleyici Öğrenme-7 ölçeğinin Türkçe versiyonunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi, 5(1), 21-43.
  • Leana-Taşcılar, M. Z. (2017). Özel yetenekli öğrencilerin psikolojisine genel bakış. M.Z Leana-Taşcılar (Ed.). Özel yetenekli çocukların psikolojisi: Teoriden uygulamaya içinde (s. 1-30). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Lens, W. ve Rand, P. (2000). Motivation and cognition: Their role in the development of giftedness. K. A. Heller, F. J. Monks, R. J. Sternberg ve R. F. Subotnik (Ed.), International handbook of giftedness and talent içinde (ss. 193-202). Kidlington, Oxford, UK: Elsevier Science Ltd.
  • LoCicero, K. A. ve Ashby, J. S. (2000). Multidimensional perfectionism in middle school age gifted students: A comparison to peers from the general cohort. Roeper Review, 22, 182-185. doi:10.1080/02783190009554030
  • Neber, H. ve Schommer-Aikens, M. (2002). Self-regulated science learning with highly gifted students. The role of cognitive, motivational, epistemological, and environmental variables. High Ability Studies, 13, 59–74.
  • Obergriesser, S., Steinbach, J. ve Stoeger, H. (2013). Emotional experience during participation in a program of self-regulated learning. M. Sutherland (Başkan), Self-regulated learning in school and university içinde. Symposium at the 3rd International Conference on Talent Development and Excellence (ICTDE), Antalya, Turkey.
  • Pajares, F. (1996). Self efficacy beliefs and mathematical problem solving of gifted students. Comtemporary Educational Psychology, 21, 325-344.
  • Pintrich, P. R. (2000). The role of goal orientation in self-regulated learning. M. Boekaerts, P. R. Pintrich, &M. Zeidner (Ed.), Handbook of self-regulation içinde (ss. 451–502). San Diego, CA: Academic Press.
  • Pintrich, P. R. (2004). A conceptual framework for assessing motivation and self-regulated learning in college students. Educational Psychology Review, 16, 385-407.
  • Renzulli, J. S. (2005). The three-ring conception of giftedness: A developmental model for promoting creative productivity. Sternberg, R., J., Davidson, J., E., (Ed) Conceptions of giftedness içinde (2. Baskı ss. 246-279), Cambridge University Press.
  • Risemberg, R. ve Zimmerman, B. J. (1992). Self-regulated learning in gifted students. Roeper Review, 15, 98-101.
  • Schuler, P. A. (2000). Perfectionism and gifted adolescents. Journal of Secondary Gifted Education, 11, 183-196.
  • Sontag, C. ve Stoeger, H. (2015). Can highly intelligent and highachieving students benefit from traininig in self-regulated learning in a regular classroom context? Learning and Individual Differences, 41, 43-53.
  • Stoeber, J. ve Otto, K. (2006). Positive conceptions of perfectionism: Approaches, evidence, challenges. Personality and Social Psychology Review, 10, 295-319.
  • Tan, L. S. ve Chun, K. Y. N. (2013). Perfectionism and academic emotions of gifted adolescent girls. Asia-Pacific Educational Researcher, 23(3), 389–401.
  • Tomlinson, C. A. (1999). The differentiated classroom. Alexandria, Vancouver, USA: ASCD.
  • Topçu, S. ve Leana-Taşçılar, M. Z. (2016). Üstün zekâlı öğrencilerde motivasyon ve benlik saygısı düzeylerinin cinsiyet ve sınıf düzeyine göre incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(23), 591-622.
  • Tortop, S. ve Eker, C. (2014). Üstün yetenekliler eğitim programlarında öz-düzenlemeli öğrenme neden yer almalıdır? Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23-41.
  • Uz Baş, A. (2010). Uyumlu-Uyumsuz Mükemmeliyetçilik Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (34), 128-138.
  • Zimmerman, B. J. (2000). Attainment of self-regulation: A social cognitive perspective. M. Boekaerts, P.R. Pintrich ve M. Zeidner (Ed.), Handbook of self-regulation içinde (ss. 13-39). San Diego, CA: Academic Press.
  • Zimmerman, B. J., ve Martinez-Pons, M. (1986). Development of a structured interview for assessing student use of self-regulated learning strategies. American Educational Research Journal, 23, 614- 628.
  • Zimmerman, B. J., ve Martinez-Pons, M. (1990). Student differences in self-regulated learning: Relating grade, sex, and giftedness to self-efficacy and strategy use. Journal of Educational Psychology, 82, 51–59.
There are 43 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Nur Kaçmaz 0000-0001-7113-2586

Vesile Yıldız Demirtaş 0000-0002-4202-7733

Publication Date June 30, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 22 Issue: 1

Cite

APA Kaçmaz, N., & Yıldız Demirtaş, V. (2020). ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 389-404. https://doi.org/10.26468/trakyasobed.664763
AMA Kaçmaz N, Yıldız Demirtaş V. ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. June 2020;22(1):389-404. doi:10.26468/trakyasobed.664763
Chicago Kaçmaz, Nur, and Vesile Yıldız Demirtaş. “ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 22, no. 1 (June 2020): 389-404. https://doi.org/10.26468/trakyasobed.664763.
EndNote Kaçmaz N, Yıldız Demirtaş V (June 1, 2020) ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 22 1 389–404.
IEEE N. Kaçmaz and V. Yıldız Demirtaş, “ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol. 22, no. 1, pp. 389–404, 2020, doi: 10.26468/trakyasobed.664763.
ISNAD Kaçmaz, Nur - Yıldız Demirtaş, Vesile. “ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 22/1 (June 2020), 389-404. https://doi.org/10.26468/trakyasobed.664763.
JAMA Kaçmaz N, Yıldız Demirtaş V. ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2020;22:389–404.
MLA Kaçmaz, Nur and Vesile Yıldız Demirtaş. “ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, vol. 22, no. 1, 2020, pp. 389-04, doi:10.26468/trakyasobed.664763.
Vancouver Kaçmaz N, Yıldız Demirtaş V. ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUKLARDA ÖZ-DÜZENLEMELİ ÖĞRENME, ÖZ-YETERLİK VE MÜKEMMELİYETÇİLİK. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2020;22(1):389-404.
Resim

Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Attribution 4.0 ile lisanslanmıştır.