Mobil Öğrenme: 2010-2017 Çalışmalarına Yönelik Bir İçerik Analizi

Year 2019, Volume: 9 Issue: 1, 32 - 43, 31.01.2019

Agâh Tuğrul Korucu Hüsniye Biçer

https://doi.org/10.24315/tred.516911

Cited By: 16

Abstract

Mobil cihazların giderek gelişmesi ve
yaygınlaşması eğitim alanını da etkilemiştir. 2010-2017 yılları arasında, 2017
yılının ocak, şubat ve mart ayları ele alınarak, yayınlanmış Türkiye adresli
mobil öğrenme üzerine yapılan araştırmaların tanımlayıcı özelliklerini,
yöntemsel boyutlarını ve genel eğilimlerini ortaya çıkarmayı amaçlayan bu
çalışma Google Scholar, Academia.edu ve Dergipark adresleri üzerinde aranmış,
dergilerde yayımlanan makalelerden oluşan toplam 24 mobil öğrenme çalışması ile
gerçekleştirilmiştir. Verileri toplamada Sözbilir, Kutu ve Yaşar (2012)
tarafından geliştirilmiş olan yayın sınıflama formu mobil öğrenme konularına
uygun olarak revize edilerek kullanılmıştır. Sonuç olarak kullanılan çalışmalar
içerisinde en çok yayının Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama dergisinde
yayınlandığı, araştırma konularının en çok mobil öğrenme hakkında değerlendirme
yapma üzerine olduğu, bu çalışmalarda en çok nitel yöntemin kullanıldığı, veri
toplama aracı olarak en sık kullanılanların anket, görüşme ve gözlem olduğu, en
sık kullanılan örneklem düzeyinin eğitim fakültesinde okuyan lisans
öğrencilerinin oluşturduğu, en yaygın olarak kullanılan örneklem aralığının ise
11-30 olduğu bulgularına ulaşılmıştır.

Keywords

m- öğrenme, içerik analizi, mobil

References

• Ağca, R. K., & Bağcı, H. (2013). Eğitimde mobil araçların kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri (Students views of mobile tools usage in education). Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2, 295-302.
• Akpınar, Y. (2005). Bilgisayar destekli eğitimde uygulamalar. Ankara: Anı Yayınevi.
• Arıcı, N., & Bal, Y. (2011). Mobil öğrenme materyali hazırlama süreci. Internatıonal Journal Of Informatıcs Technologıes, 4(1).
• Bal, Y. (2010). Mesleki ortaöğretimde M-öğrenme materyallerinin öğrenmeye katkısının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Bilişim Enstitüsü, Ankara.
• Bauer, M. W. (2003). Classical content analysis: A review. In M. W. Bauer & G. Gaskell (Eds). Qualitative researching with text, image and sound (131-151). London: Sage Publication.
• Bozkurt, D. Ö. A. (2015). Mobil öğrenme: Her zaman, her yerde kesintisiz öğrenme deneyimi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(2).
• Çakır, H. (2011). Mobil öğrenmeye ilişkin bir yazılım geliştirme ve değerlendirme. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(40), 1-9.
• Çelik, A. (2013). M-öğrenme tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizleri. Journal of Research in Education and Teaching, 2(4), 172-185.
• Delil, S. (2015). Mobil cihazların bir eğitim materyali olarak kullanımı: Doğru tasarlanmış mobil eğitim uygulamalarının öğrenime katkısı. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(1).
• Demir, K., & Akpınar, E. (2016). Mobil öğrenmeye yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 6(1).
• Doğan, D., & Seferoğlu, S. S. (2015). Mobil cihazlar ve eğitimde dijital dönüşüm. Eğitim Teknolojileri Okumaları, 541-545. Ekren, Ö. G. G., & Kesim, M. (2016). Mobil iletişim teknolojilerindeki gelişmeler ve mobil öğrenme. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 36.
• Elçiçek, M., & Bahçeci, F. (2015). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin mobil öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 17-33.
• Furio, D., Juan, M. C., Seguí, I., & Vivo, R. (2015). Mobile learning vs. Traditional classroom lessons: a comparative study. Journal of Computer Assisted Learning, 31(3), 189-201.
• Gerger, K. (2014). 1:1 tablet technology implementation in the Manhattan Beach Unified School District: A case study. Doktora Tezi, California State University, Long Beach, ABD.
• Gökçearslan, Ş., Solmaz, E., & Kukul, V. (2017). Mobil öğrenmeye yönelik hazırbulunuşluk ölçeği: bir uyarlama çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi,7(1).
• Gülseçen, S., Gürsul, F., Bayrakdar, B., Çilengir, S., & Canım, S. (2010). Yeni nesil mobil öğrenme aracı: Podcast. XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Muğla Üniversitesi, 10-12.
• Güneş, F., Çukurbaşı, B., & Işık, A. (2015). Bilgi teknolojisinden beyin teknolojisine: mobil öğrenme projesinin değerlendirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,11-18.
• Günes, F., Isık, A. D., & Çukurbası, B. (2015). Mobil ögrenme uygulamalarinin ögretmen adaylarinin tablet bilgisayar kullanma becerilerine etkisi*/the effect of mobile learning applications using tablet computer skills of candidates teachers. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1.
• Güzelyazıcı, Ö., Dönmez, B., Kurtuluş, G., & Hacıosmanoğlu, Ö. (2014). Yeni Yüzyil Üniversitesinde Mobil Öğrenme. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 4(2).
• Hahn, J. (2008). Mobile learning for the twenty-first century librarian. Reference Services Review, 36(3), 272-288. doi: 10.1108/00907320810895369
• Işık, A. D. (2016). Mobil öğrenmeden sınırsız öğrenmeye. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 1(1).
• Işık, A. H., Özkaraca, O., & Güler, İ. (2011). Mobil öğrenme ve podcast. XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 861-866.
• Karataş, E. (2016). “Mobil Uygulama Geliştirme” lisansüstü dersine ilişkin öğrenci görüşleri. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 6(1).
• Keskin, N. Ö. (2010). Mobil öğrenme teknolojileri ve araçları. Akademik Bilişim, 10, 490.
• Keskin, N. Ö., & Kılınç, A. G. H. (2015). Mobil öğrenme uygulamalarına yönelik geliştirme platformlarının karşılaştırılması ve örnek uygulamalar. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1(3).
• Kıcı, D. (2010). Üniversite öğrencilerinin mobil öğrenmenin üniversite eğitimindeki etkisi konusundaki beklentileri üzerine bir araştırma. In International Conference On New Trends in Education and Their Implications, Antalya, Turkey, 565-572.
• Korkmaz, M. (2010). Probleme dayalı mobil öğrenmenin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Kuşkonmaz, H. (2011). İlköğretim okullarındaki öğretmenlerin mobil öğrenmeye yönelik algı düzeylerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
• Menzi, N., Önal, N., & Çalışkan, E. (2012). Mobil teknolojilerin eğitim amaçlı kullanımına yönelik akademisyen görüşlerinin teknoloji kabul modeli çerçevesinde incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 13(1).
• Niazi, R. (2007). Desing and implementation of a device-independent platform for mobile learning. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, The University of Guelph, Canada.
• Özarslan, M., Kubat, B., & Bay, Ö. F. (2007). Uzaktan eğitim için Entegre Ofis Dersi’nin Web tabanlı içeriğinin geliştirilmesi ve üretilmesi. Akademik Bilişim’07, 31.
• Parsons, D., & Ryu, H. (2006). A framework for assessing the quality of mobile learning. In Proceedings of the International Conference for Process Improvement, Research and Education,17-27.
• Quinn, C. (2000). Line Zine. Retrieved june 16, Tuesday, 2014, from http://www.linezine.com/2.1/features/cqmmwiyp.htm.
• Raua, P.-L. P., Gaoa, Q., & Wub, L.-M. (2008). Using mobile communication technology in high school education: motivation, pressure, and learning performance. Computers & Education, 50, 1-22.
• Sağır, F., & Göksu, H. (2015). Öğretmen adaylarının mobil eğitim uygulamalarına yönelik tutumları: KKTC örneği. VI. Eğitim Yönetimi Forumu, 44-50.
• Salanda, J. (2011). Fundamentals of qualitative research: Understanding qualitative research. Oxford University Press, Newyork.
• Silverman, D. (2001). Interpreting qualitative data: Methods for analysing talk, text and interaction. London: SAGE Publication.
• Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M., & Dündar, H. (2014). Eğitim ve bilim dergisinde yayınlanan araştırmaların eğilimleri: İçerik analizi. Eğitim ve Bilim, 39(173).
• Siemens, G. (2002). Instructional design in elearning. Retrieved January, 21, 2013.
• Solmaz, E., & Gökçearslan, Ş. (2016). Mobil öğrenme: Lisansüstü tezlere yönelik bir içerik analizi çalışması. 10th International Computer and Instructional Technologies Symposium (ICITS), Recep Tayyyip Erdoğan Üniversitesi, Rize-Türkiye.
• Torun, F., & Dargut, T. (2015). Mobil öğrenme ortamlarında ters yüz sınıf modelinin gerçekleştirilebilirliği üzerine bir öneri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2).
• Türkiye İstatistik Kurumu (2017). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması. 08.03.2018 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1028 sayfasından erişilmiştir.
• Trifonova, A. (2003). Mobile learning—Review of the literature. (Rapor No: DIT-03-009). Trento Universitesi, Bilgi ve İletişim Teknolojileri Bolumu.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (14. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, Y. (2011). Mobil öğrenmeye yönelik lisansüstü öğrencilerinin ve öğretim elemanlarının farkındalık düzeylerinin araştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Yokuş, G. (2016). Eğitim fakültesi öğrencilerinin mobil öğrenmeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi ve eğitim bilimleri alanına yönelik mobil uygulama geliştirme çalışması: Mobil akademi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Winters, N. (2006). What is mobile learning?. In Big Issues in Mobile Learning (Ed. Mike Sharples), 4-8. UK: University of Nottingham.
• Winters, N. (2007). What is mobile learning. Big issues in mobile learning, 7-11. Erişim tarihi:20.04.2016, http://www.cin.ufpe.br/~mlearning/intranet/mlearning/Big%20Issues%20in%20Mobile%20 Learning.pdf#page=5
• Wyne, M. F. (2015). Merging mobile learning into traditional education, 2013- 2016. The International Conference on E-Learning in the Workplace’te sunulmuştur. New York: Amerika Birleşik Devletleri.