OKUL ŞARKISI BESTELEME ÖZ YETERLİK ÖLÇEĞİ’NİN GELİŞTİRİLMESİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI
Year 2025,
Volume: 15 Issue: 4, 1810 - 1844
Cengizhan Şirin
,
Jale Deniz
Abstract
Eğitim müziği daha çok temel müzik eğitiminde yer alan eserler için kullanılan, ancak kimi zaman müzik türleri içinde de ayrı bir tür olarak görülen bir kavramı ifade etmektedir. Müzik öğretmeni adayları Eğitim Müziği Besteleme Teknikleri dersinde motif ve cümle yazma, ezgi oluşturma, okul şarkısı besteleme gibi alanlarda yaratıcılıklarını ortaya çıkarmaktadırlar. Literatür taramasında müzik öğretmeni adaylarının okul şarkısı bestelemede kendi yeterliklerini ölçen bir ölçeğe rastlanmaması dolayısıyla bu araştırmada “Okul Şarkısı Besteleme Öz Yeterlik Ölçeği” geliştirilmiştir. Toplanan verilerle yapı geçerliği için açımlayıcı faktör analizi (AFA) ile birinci düzey ve ikinci düzey doğrulayıcı faktör analizi (DFA), güvenirlik için iç tutarlılık katsayısı ve madde-toplam korelasyonu analizleri yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu AFA için 252, DFA için 143 olmak üzere toplamda 395 müzik öğretmeni adayı oluşturmuştur. Ayrıca araştırmanın kapsam geçerliği için Lawshe tekniği uygulanmıştır. AFA sonucunda 44 maddeden oluşan 6 faktörlü bir yapı elde edilmiştir. İki düzeyli DFA ile de ölçeğin model uyumunun olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca ölçeğin iç tutarlılığına bakıldığında hem faktörler bazında hem de ölçeğin genelinde Cronbach Alfa ve McDonald Omega değerlerinin “iyi” (0.8 ve üstü) ve “mükemmel” (0.9 ve üstü) düzeylerde olduğu görülmektedir.
References
-
Afacan, Ş. (2008). Müzik öğretimi öz yeterlilik ölçeği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi
Dergisi (KEFAD), 9(1), s. 1-11.
-
Akbulut, E. (2006). Müzik öğretmeni adaylarının mesleklerine ilişkin öz yeterlik inançları, Van Yüzüncü Yıl
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), s. 24-33.
-
Aksu, C. (2010). Türkiye’de eğitim müziği, tanım-kapsam-sorunlar ve öneriler. İstanbul: Bemol Müzik
Yayınları.
-
Baylam, G. Z. (2011). Türkiye’deki ilköğretim okulları birinci kademe 4. ve 5. sınıf müzik dersinde öğretilen
şarkıların eğitim müziği besteleme teknikleri bakımından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
-
Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (s. 71-81).
New York: Academic Press.
-
Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, s. 470-483.
-
Byrne, B. M. (2012). Structural equation modeling with mplus: Basic concepts, applications and
programming. New York: Routledge Taylor & Francis Group.
-
Çalışkan, Ö. (2019). Türkiye’de ilköğetim II. kademe müzik ders kitaplarında yer alan okul şarkılarının ritmik
yapı açısından incelenmesi ve besteci görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uludağ
Üniversitesi, Bursa.
-
Çevik, D. B. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının müzik öğretimi özyeterlik düzeylerinin incelenmesi. Ahi
Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), s. 145-168.
-
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: Spss ve
lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
-
Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS. Londra: SAGE Publications Ltd.
-
George, D., ve Mallery, P. (2016). IBM SPSS statistics 23 step by step: A simple guide and reference. New
York: Routledge Taylor & Francis Group.
-
Girgin, D. (2015). Çalgı performansı özyeterlik inancı ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizi. Pamukkale
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), s. 107-114. https://doi.org/10.9779/PUJE701
-
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2009). Multivariate data analysis. New Jersey:
Pearson Education Inc.
-
Hallam, S. (1998). Instrumental teaching: A practical guide to better teaching and learning. Oxford:
Heinemann.
-
Harrington, D. (2009). Confirmatory factor analysis. Oxford: Oxford University Press.
-
Jelen, B. (2017). Müzik öğretmeni adaylarının müzik performans kaygısı ve piyano performans öz yeterlik
düzeylerinin incelenmesi. İdil Sanat ve Dil Dergisi, 6(39), s. 3389-3414. https://doi.org/10.7816/idil-
06-39-22
-
Karagöz, Y. (2019). Spss Amos Meta uygulamalı nitel, nicel, karma bilimsel araştırma yöntemleri ve yayın
etiği. Ankara: Nobel Yayınevi.
-
Karaman, H., Atar, B. ve Çobanoğlu Aktan, D. (2017). Açımlayıcı faktör analizinde kullanılan faktör çıkartma
yöntemlerinin karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(3), s. 1173-1193.
https://doi.org/10.17152/gefad.309356
-
Karamenderes, A. ve Siyez, D. M. (2022). Kariyere ilişkin ebeveyn destek algısı ölçeği (KİEDAÖ): Geçerlik
ve güvenirlik çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 23(1), s. 35-49. https://doi.org/10.12984/egeefd.902340
-
Kline, R. B. (2011). Principles and practice structural equation modeling. New York: The Guilford Press.