Research Article
BibTex RIS Cite

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ

Year 2021, Volume: 25 Issue: 1, 291 - 302, 05.04.2021

Abstract

Bu araştırma ortaokul öğrencilerinin sosyal sorumluluk düzeylerini ölçmeyi amaçlamaktadır. Araştırmada cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenleri kullanılmıştır. Araştırma tarama modelinde tasarlanmış nicel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu ortaokul düzeyinde ve tüm kademelerde eğitim göre 483 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada ‘Ortaokul öğrencilerine yönelik sosyal sorumluluk ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırma verileri paket program ile analiz edilmiştir. Araştırma verilerinin analizinde Mann Whitney U testi ve Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Ölçeğin KMO değeri .884, Bartlett’s testi sonucu 2029.614 ve Cronbach alfa katsayı değeri .829 bulunmuştur. Araştırmanın bulgularına göre öğrencilerin sosyal sorumluluk ortalama puanı 3.02, ölçeğin yardımlaşma alt boyutunda ortalama puan 2.86, çevreye duyarlık alt boyutu ortalama puanı 3.00, birlikte hareket etme alt boyutu ortalama puanı 3.17 ve sosyal duyarlık alt boyutu ortalama puanı 3.15 olarak bulunmuştur. Ortaokul öğrencilerinin sosyal sorumluluk düzeyleri cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Sınıf düzeyi değişkenine göre öğrencilerin sosyal sorumluluk düzeyleri anlamlı farklılık göstermektedir. Bu farklılık alt boyutlarda farklı ikili gruplarda ortaya çıkmaktadır.

References

  • Referans1 Akbaş, O. (2009). İlköğretim okullarında görevli branş öğretmenlerinin değer öğretimi yaparken kullandıkları etkinlikler: 2004 ve 2007 yıllarına ilişkin bir karşılaştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (2), 403-414
  • Referans2 Akpınar, E. ve Yıldırım, Y. (2016). Cinsiyet faktörünün ortaokul 5. ve 6. sınıf öğrencilerinin sosyal olgunluk düzeyine etkisi. Uluslararası Alan Eğitimi Dergisi, 2(1), 20-32
  • Referans3 Argüden, Y. (2002). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. İstanbul: ARGE danışmanlık yayınları
  • Referans4 Aydın, İ.P. (2001). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik. Ankara: Pegem A.
  • Referans5 Bayraktaroğlu G., İlter, B., ve Tanyeri M. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Pazarlamada Yeni Bir Paradigmaya Doğru. İstanbul: Literatür Yayınları
  • Referans6 Becerikli, S.Y. (2000). Stratejik yönetim planlaması: 2000’li yıllarda işletmeler için yeni bir açılım. Amme İdaresi Dergisi, 3, 97–109.
  • Referans7 Bowen, H. (1953). Social Responsibilities of the Businessman. New York: Harper
  • Referans8 Burns, N. and Grove, S. K. (1993). The practice of nursing research: Conduct, critique & utilization. Saunders: Elsevier Science Health Science
  • Referans9 Carroll A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility: toward the moral management of organizational stakeholders. Business Horizons, 34 (4), 39-48
  • Referans10 Commission of the European Communities (2001). Green Paper: Promoting a European Framework for Corporate Social Responsibility.
  • Referans11 Çabuk, B. (2003). Üniversiteli öğrencilerinin çevre duyarlılıklarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1), 189-198
  • Referans12 Çelik, F. (2010). Beşinci Sınıf Sosyal Bilgiler Programında Sorumluluk, Estetik ve Doğal Çevreye Duyarlılık Değerlerinin Kazandırılmasına İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Görüşleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir
  • Referans13 Eilbirt, H. and Parket, I. R. (1973). The practice of business: The current status of corporate social responsibility. Business Horizons, 16(4), 5-14
  • Referans14 Erol, E. (2002). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Beta Yayın
  • Referans15 Frederick, W. C. (2006). Corporation Be Good: The Story of Corporate Social Responsibility. USA: Dog Ear Publishing
  • Referans16 Friedman, M. (2007). The Social Responsibility of Business is to Increase Its Profits. In W. C. Zimmerli, K. Richter, and M. Holzinger (Eds.) Corporate Ethics and Corporate Governance (pp. 173-178). Berlin: Springer
  • Referans17 Hotamışlı, M., Aydan, Ç., Menteşe, A. ve Yörük, E. (2010). Kurumsal sosyal sorumluluk bilinci: Afyon Kocatepe üniversitesinde karşılaştırmalı bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(34), 280-299
  • Referans18 Karakuş, C., Kartal, A. ve Çağlayan, K. T. (2016). İlkokul öğrencilerine göre sorumluluk. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 49(1), 1-20
  • Referans19 Koontz, H. and O’Donnell, C. (1976). Management: A Systems and Contingency Analysis of Managerial Functions. USA: McGraw Hill
  • Referans20 Kotler, P. and Lee N. (2005). Corporate Social Responsibility: Doing the Most Good for Your Company and Your Cause. New Jersey: John Wiley & Sons Inc.
  • Referans21 Küçükşen, K. ve Budak, H. (2017). Lise öğrencilerinin sosyal değer tercihlerinin küresel sosyal sorumluluk düzeylerine etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(3), 1813-1826
  • Referans22 May, S. K., Cheney, G. and Roper, J. (2007). The debate over corporate social responsibility. USA: Oxford University Press.
  • Referans23 Minareci, Y. (2007). Turizm İşletmelerinde Kurumsallaşma ve Sosyal Sorumluluk: Otel İşletmelerinde Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir
  • Referans24 Mohr, L. A., Webb D. J. and Haris, E. (2001). Do consumers expect companies to be socially responsible? the ımpact of corporate social responsibility on buying behavior, The Journal of Consumer Affaires, 35, (1) 45–71
  • Referans25 Mullerat, R. (2010). International Corporate Social Responsibility. UK: Kluwer Law International
  • Referans26 Nalbant, Z. E. (2005). İşletmelerde sosyal sorumluluk ve iş ahlakı. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 12(1), 193-201
  • Referans27 Özalp, İ., Tonus, H. Z. ve Sarıkaya, M. (2008). İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencilerinin kurumsal sosyal sorumluluk algılamaları üzerine bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1) 69–84
  • Referans28 Özüpek, M. N. (2004). Kurum İmajında Sosyal Sorumluluk: Kurumsal ve Uygulamalı Bir Çalışma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
  • Referans 29 Sezer, A. ve Çoban, O. (2016). Ortaokul öğrencilerinin sorumluluk değeri algıları. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 22-39
  • Referans 30 Sezer, T. (2008). İlköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde sorumluluk değerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Referans31 Sliwka A. (2005) Citizenship Education as the Responsibility of an Entire School: Structural and Cultural Implications. In G. Himmelmann and D.Lange (eds) Demokratiekompetenz. VS Verlag für Sozialwissenschaften. Germany: Springer
  • Referans32 Şahin, E. (1996). İşletme ve Çevre Etkileşimi ve İşletmelerin Sosyal Sorumluluğu, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
Year 2021, Volume: 25 Issue: 1, 291 - 302, 05.04.2021

Abstract

References

  • Referans1 Akbaş, O. (2009). İlköğretim okullarında görevli branş öğretmenlerinin değer öğretimi yaparken kullandıkları etkinlikler: 2004 ve 2007 yıllarına ilişkin bir karşılaştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (2), 403-414
  • Referans2 Akpınar, E. ve Yıldırım, Y. (2016). Cinsiyet faktörünün ortaokul 5. ve 6. sınıf öğrencilerinin sosyal olgunluk düzeyine etkisi. Uluslararası Alan Eğitimi Dergisi, 2(1), 20-32
  • Referans3 Argüden, Y. (2002). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. İstanbul: ARGE danışmanlık yayınları
  • Referans4 Aydın, İ.P. (2001). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik. Ankara: Pegem A.
  • Referans5 Bayraktaroğlu G., İlter, B., ve Tanyeri M. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Pazarlamada Yeni Bir Paradigmaya Doğru. İstanbul: Literatür Yayınları
  • Referans6 Becerikli, S.Y. (2000). Stratejik yönetim planlaması: 2000’li yıllarda işletmeler için yeni bir açılım. Amme İdaresi Dergisi, 3, 97–109.
  • Referans7 Bowen, H. (1953). Social Responsibilities of the Businessman. New York: Harper
  • Referans8 Burns, N. and Grove, S. K. (1993). The practice of nursing research: Conduct, critique & utilization. Saunders: Elsevier Science Health Science
  • Referans9 Carroll A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility: toward the moral management of organizational stakeholders. Business Horizons, 34 (4), 39-48
  • Referans10 Commission of the European Communities (2001). Green Paper: Promoting a European Framework for Corporate Social Responsibility.
  • Referans11 Çabuk, B. (2003). Üniversiteli öğrencilerinin çevre duyarlılıklarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1), 189-198
  • Referans12 Çelik, F. (2010). Beşinci Sınıf Sosyal Bilgiler Programında Sorumluluk, Estetik ve Doğal Çevreye Duyarlılık Değerlerinin Kazandırılmasına İlişkin Öğrenci ve Öğretmen Görüşleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir
  • Referans13 Eilbirt, H. and Parket, I. R. (1973). The practice of business: The current status of corporate social responsibility. Business Horizons, 16(4), 5-14
  • Referans14 Erol, E. (2002). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: Beta Yayın
  • Referans15 Frederick, W. C. (2006). Corporation Be Good: The Story of Corporate Social Responsibility. USA: Dog Ear Publishing
  • Referans16 Friedman, M. (2007). The Social Responsibility of Business is to Increase Its Profits. In W. C. Zimmerli, K. Richter, and M. Holzinger (Eds.) Corporate Ethics and Corporate Governance (pp. 173-178). Berlin: Springer
  • Referans17 Hotamışlı, M., Aydan, Ç., Menteşe, A. ve Yörük, E. (2010). Kurumsal sosyal sorumluluk bilinci: Afyon Kocatepe üniversitesinde karşılaştırmalı bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(34), 280-299
  • Referans18 Karakuş, C., Kartal, A. ve Çağlayan, K. T. (2016). İlkokul öğrencilerine göre sorumluluk. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 49(1), 1-20
  • Referans19 Koontz, H. and O’Donnell, C. (1976). Management: A Systems and Contingency Analysis of Managerial Functions. USA: McGraw Hill
  • Referans20 Kotler, P. and Lee N. (2005). Corporate Social Responsibility: Doing the Most Good for Your Company and Your Cause. New Jersey: John Wiley & Sons Inc.
  • Referans21 Küçükşen, K. ve Budak, H. (2017). Lise öğrencilerinin sosyal değer tercihlerinin küresel sosyal sorumluluk düzeylerine etkisi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(3), 1813-1826
  • Referans22 May, S. K., Cheney, G. and Roper, J. (2007). The debate over corporate social responsibility. USA: Oxford University Press.
  • Referans23 Minareci, Y. (2007). Turizm İşletmelerinde Kurumsallaşma ve Sosyal Sorumluluk: Otel İşletmelerinde Bir Uygulama, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir
  • Referans24 Mohr, L. A., Webb D. J. and Haris, E. (2001). Do consumers expect companies to be socially responsible? the ımpact of corporate social responsibility on buying behavior, The Journal of Consumer Affaires, 35, (1) 45–71
  • Referans25 Mullerat, R. (2010). International Corporate Social Responsibility. UK: Kluwer Law International
  • Referans26 Nalbant, Z. E. (2005). İşletmelerde sosyal sorumluluk ve iş ahlakı. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 12(1), 193-201
  • Referans27 Özalp, İ., Tonus, H. Z. ve Sarıkaya, M. (2008). İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencilerinin kurumsal sosyal sorumluluk algılamaları üzerine bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1) 69–84
  • Referans28 Özüpek, M. N. (2004). Kurum İmajında Sosyal Sorumluluk: Kurumsal ve Uygulamalı Bir Çalışma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
  • Referans 29 Sezer, A. ve Çoban, O. (2016). Ortaokul öğrencilerinin sorumluluk değeri algıları. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 22-39
  • Referans 30 Sezer, T. (2008). İlköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde sorumluluk değerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Referans31 Sliwka A. (2005) Citizenship Education as the Responsibility of an Entire School: Structural and Cultural Implications. In G. Himmelmann and D.Lange (eds) Demokratiekompetenz. VS Verlag für Sozialwissenschaften. Germany: Springer
  • Referans32 Şahin, E. (1996). İşletme ve Çevre Etkileşimi ve İşletmelerin Sosyal Sorumluluğu, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
There are 32 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Mehmet Özcan

Publication Date April 5, 2021
Submission Date January 31, 2020
Published in Issue Year 2021 Volume: 25 Issue: 1

Cite

APA Özcan, M. (2021). ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 25(1), 291-302.
AMA Özcan M. ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. April 2021;25(1):291-302.
Chicago Özcan, Mehmet. “ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 25, no. 1 (April 2021): 291-302.
EndNote Özcan M (April 1, 2021) ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 25 1 291–302.
IEEE M. Özcan, “ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, vol. 25, no. 1, pp. 291–302, 2021.
ISNAD Özcan, Mehmet. “ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 25/1 (April 2021), 291-302.
JAMA Özcan M. ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2021;25:291–302.
MLA Özcan, Mehmet. “ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, vol. 25, no. 1, 2021, pp. 291-02.
Vancouver Özcan M. ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUMLULUK DÜZEYLERİ. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2021;25(1):291-302.