Yaşlı nüfusun giderek artması yaşlı bakımının önemini artırmıştır. Belediyeler artan yaşlı sayısı ve bunun sonucunda sağlık hizmetlerine olan artan ihtiyaç nedeniyle demografik zorluklarla karşı karşıyadır. Özellikle düşük sosyo-ekonomik düzeyde ve yalnız yaşayan yaşlıların bakımı yerel yönetimlerin sorumluluk alanı kapsamı alanındadır. Bu çalışma ile yerel yönetimlerde yaşlı bakım hizmeti veren personelin yaşam doyumu ve tükenmişliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, Ankara Büyükşehir Belediyesi, Sosyal Hizmetler Dairesi Başkanlığı Yaşlı Hizmetleri ve Şefkat Evleri Şube Müdürlüğü Yaşlılara Hizmet Merkezi’nde görev yapan 148 çalışana uygulanmıştır. Personelin tükenmişliğini belirlemede üç alt boyuttan oluşan “Maslach Tükenmişlik Envanteri”, yaşam doyumunu belirlemede Diener ve ark. tarafından geliştirilen “Yaşam Doyumu Ölçeği“ kullanılmıştır. Araştırmaya katılan bireylerin Tükenmişlik Envanteri puan ortalaması 54.12±7.78, alt boyutlardan duygusal tükenme ortalaması 17.15±6.92, duyarsızlaşma 7.70±3.12 ve kişisel başarısızlık ortalaması 29.26±5.56’dır. Yaşam doyumu Ölçeği puan ortalaması 23.58±5.91’dir. Yaşam doyumu ile yaşlı bakımı eğitimi alma, yaşlıya bakmaktan menuniyet, algılanan gelir düzeyi ve yaşlı bakım işini yapma süresi arasında; tükenmişlik ile cinsiyet, medeni durum, yaşlıya bakmaktan menuniyet ve günlük bakım verme süresi arasında anlamlı bir ilişki vardır. Yaşlı bakım hizmeti veren personelin tükenmişliği ile yaşam doyumu arasında negatif yönlü ve anlamlı bir ilişki vardır [r= -0.340; p<0,01], bu da yaşlı bakım hizmeti veren personelin tükenmişliği arttıkça, yaşam doyumunun azaldığını göstermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 13, 2021 |
Submission Date | January 19, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 25 Issue: 3 |