KIRGIZ AİLE VE SOSYAL - KÜLTÜREL HAYATINDA KADIN

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 1, 358 - 366, 20.06.2018

İlknur Bayrak İşcanoğlu

https://doi.org/10.30563/turklad.397559

Cited By: 2

Öz

Kültür;
bir toplumun geçmişi, bugünü ve geleceğidir; o topluma ait yaşanmışlıklar
birikimidir. Bu birikimin nesiller arası devamlılığında toplumun bir parçası
olan kadının önemli olduğu inkâr edilemez bir gerçektir. Kadın evinde
mutfağındayken yaptığı yemekle, düğünde geline yaktığı kına ile, torununa
söylediği ninni ile farkında olmadan da olsa yaşadığı kültürün devamlılığını
sağlamaktadır. Bu açıdan bakıldığında yaşam şekli ve içinde bulunulan kültür
kadına hem aile içerisinde hem de toplum yaşantısında çeşitli roller yüklemiştir.  Kadın; aile hayatı içerisinde anne, gelin, evlat,
eş iken toplumsal hayat içerisinde de giyimiyle, medeni haliyle çeşitli tavır
ve duruşa sahip olmuştur.  Pek çok
kültürde kadın; mutfak, ev ve çocuk bakımından sorumlu kişi olarak görülmüş ve
bu anlayış çerçevesinde kadının dünyasının sınırları çizilmiştir. Dünya
tarihinde kadına yönelik yapılan çeşitli toplumsal hareketlerle kadın evin
dışına çıkarılmaya çalışılmış, kadınla ilgili algı ve düşünüş değiştirilmeye,
kadının toplumsal hayatta etkin bir şekilde yer almasına çalışılmıştır. Türk
kültüründe aile ve toplum hayatı içerisinde kadına her zaman değer verilmiştir.
Türk kültür tarihine bakıldığında kadının yönetimde söz sahibi olduğu, kadının
önemsendiği anlaşılmaktadır. Kırgız toplumsal ve kültürel hayatında da Kırgız
kadınlarının çeşitli rolleri vardır. Kırgız kadınlarının da bir anne olarak
çocuklarına, eş olarak hayat arkadaşına, aile büyüğü olarak diğer aile
fertlerine karşı çeşitli görevlere sahip olduklarını söylemek mümkündür. Bu
çalışma ile Kırgız'ın düşünüşünde Kırgız kadınına yönelik algı ve tutumları
görmek, Kırgız kadının sosyal ve kültürel hayattaki durumunu; eş, anne, evlat,
aile büyüğü olarak çeşitli rollere sahip Kırgız kadınını tanımak mümkün
olacaktır.

Anahtar Kelimeler

Kırgız, Kültür, Kadın, Sosyal, Kültürel, Hayat

Kaynakça

• İnan, A. ( 1998). Makaleler ve İncelemeler I. Cilt. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Coşar, H. ( 2013). Tarihte ve Günümüzde Kadın. Ankara: Kardelen Ofset.
• Hasdemir, T.A.(1991).Sovyetler Birliği’nde Kadının Durumu. Amme İdaresi Dergisi,C.24, S.3,s.81-98.
• Bekturganova K. ( 2006). Kırgızistandın Asıl Kızdarı. Birinçi Kitep. Bişkek: Mamlekettik Til Cana Entsiklopediya Borboru
• Şavk, Ü. Ç. ( 2002). Kırgız Atasözleri. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Erdem, M. (2005). Kırgız Türkleri Dinî ve Sosyal Hayat. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayın Matbaacılık ve Ticaret İşletmesi.
• Dıykanbayeva, M. ( 2013). Kırgız Türklerinde Evlilik ve Buna Bağlı İnanışlar. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Dergisi ( TAED), 131-144.
• Yüce, M., Dosbayeva B. (2007). Kırgız Türklerinde evlenme geleneği. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, 7-24.
• Aynakulova, G. ( 2006). Kırgızlarda Evlilik ve Evlenme Törenleri. Milli Folklor, Sayı 72, 95-106.
• Sürücü, A.(2005).Anne-baba çocuk iletişimi. Öğretmenin Dünyası,169.
• Ersöz, A. G. (2010). Türk atasözleri ve deyimlerinde kadına yönelik toplumsal cinsiyet rolleri. Gazi Türkiyat,6,167-181.
• Karataev, O. K., Eraliyev, S. N. (2005). Kırgız etnografiyası boyunca sözdük. Bişkek.
• Yıldız, N. (2009). Türk Destancılık Geleneği. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 6.
• Usubalieva, A.( 2013) Balanın törölüşünö çeyinki ırım-cırımdar cana işenimder.
• Güngör, A., Güngör A.C. (1998) Kırgız atasözleri. Ankara: Kültür Matbaası.