Dijital Oyun Oynama Motivasyonu ve Serbest Zaman Fiziksel Aktivite Kısıtlayıcıları Arasındaki İlişki: Ortaöğretim Öğrencileri Üzerine Bir İnceleme

Year 2024, Volume: 8 Issue: 2, 59 - 74, 30.12.2024

Ali Tüver Hüseyin Gümüş

https://doi.org/10.32706/tusbid.1560275

Abstract

Bu araştırmanın amacı ortaöğretim öğrencilerinin dijital oyun oynama motivasyonu ve serbest zaman fiziksel aktivite kısıtlayıcıları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın örneklemini 308 erkek, 238 kadın olmak üzere toplam 546 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Kişisel bilgi formu, Dijital Oyun Oynama Motivasyon Ölçeği Serbest Zaman Fiziksel Aktivite Kısıtlayıcıları Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, t- testi ve tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır. Ölçekler arasındaki ilişkiyi ortaya koymak üzere Korelasyon Analizi testleri kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; dijital oyun oynama motivasyonu cinsiyet değişkenine göre Başarı Canlanma ile Merak ve Sosyal Kabul alt boyutlarında anlamlı fark bulunmuştur. Serbest zaman fiziksel aktivite kısıtlayıcıları cinsiyet değişkenine göre, Tesis, Yetenek Algısı ve Sosyal Çevre alt boyutlarında kadınların ortalama puanları erkeklerinkinden daha yüksek düzeyde olduğu bulunmuştur. Serbest zaman fiziksel aktivite kısıtlayıcılarının dijital oyun oynama süresi değişkenine göre, hiçbir alt boyutta anlamlı fark bulunamamıştır. Dijital oyun oynama motivasyonu ile serbest zaman fiziksel aktivite kısıtlayıcıları arasında pozitif yönlü düşük düzeyde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Sonuç olarak dijital oyun oynama motivasyonu ve serbest zaman fiziksel aktivite kısıtlayıcılarında cinsiyet, okul türü önemli değişkenler olarak ortaya çıkarken, aynı durum dijital oyun oynama süresi için söz konusu değildir. Diğer taraftan bireyleri dijital oyun oynamaya motive eden faktörlerin azaltılması, bireylerin serbest zamanlarında fiziksel aktiviteye katılma durumlarını arttıracağı söylenebilir.

Keywords

Dijital oyun, Fiziksel Aktivite, Kısıtlama., Motivasyon, Serbest Zaman

Ethical Statement

Bu çalışma Helsinki bildirgesi ile uyumludur. Mersin Üniversitesi Sosyal ve Beşerî Bilimler Etik Kurulundan 08/10/2020-37 toplantı ve karar tarihli rapor alınmıştır.

Investigation Of The Relationship Between Digital Playing Motivation And Leisure Time Physical Activity Constraints

Abstract

The aim of this study is to examine the relationship between high school students' motivation to play digital games and their leisure time physical activity restrictions. The population of the research consists of students studying in secondary schools in Mersin. The sample of the study, on the other hand, consists of a total of 546 people, 308 males and 238 females, selected by easy sampling from high school students studying in Mersin in the 2020-2021 fall academic year. As a data collection tool in the research; Personal information form, digital game playing motivation scale (DGPMS), Leisure Time Physical Activity Constraints (LTPA-C) were used. In order to determine whether the data obtained in the analysis of the data showed a normal distribution, the kurtosis and skewness values were checked. Descriptive statistics to reveal students' demographic characteristics; T-test and one-way analysis of variance (ANOVA) were applied to determine whether DGPMS and LTPA-C scale scores differed according to gender and school type. Correlation Analysis tests were used to reveal the relationship between DGPMS and LTPA-C, and the margin of error was taken as 0.05 for all analyses. As a result of the analyzes made; According to the gender variable of motivation to play digital games, a significant difference was found in the sub-dimensions of "Success, Revival" and "Curiosity and social acceptance". According to the leisure time physical activity constraints gender variable, the average scores of women in the sub-dimensions of facility, perception of ability and social environment were found to be higher than those of men. A significant difference was found in all sub-dimensions and total scores according to the school type variable in DGPMS and LTPA-C scale scores. No significant difference was found in all sub-dimensions according to the digital game playing time variable of leisure time physical activity limiters. A positive and low-level significant relationship was found between motivation to play digital games and leisure time physical activity constraints. As a result, while gender and school type appear as important variables in digital gaming motivation and leisure time physical activity constraints, the same is not the case for digital gaming time. On the other hand, it can be said that reducing the factors that motivate individuals to play digital games will increase their participation in physical activity in their leisure time.

Keywords

Digital Game, Physical Activity, Constraints, Motivation, Leisure Time

References

• Akköse H.N. (2020). Lise Öğrencilerinin Dijital Oyun Oynama Motivasyonları ile Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyonlarının İncelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Akyayla, H. İ., Gönkek, P., & Unutmaz, V. (2024). Lise Öğrencilerinin Fiziksel Aktivitelere Katılımını Engelleyen Faktörlerin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 8(1), 44-58.
• Alanzi, N. S. A., ve Alhalafawy, W. S. (2022). A proposed model for employing digital platforms in developing the motivation for achievement among students of higher education during emergencies. Journal of Positive School Psychology, 6(9), 4921-4933.
• Arnold, M. L., ve Shinew, K. J. (1998). The role of gender, race, and income on park use constraints. Journal of Park and Recreation Administration, 16(4), 39-56.
• Asefi, A., Dehghani, H., & Shafieeyan, M. (2024). Exploring the Reasons for Preferring Digital Games Over Physical Activity Games in Adolescents: A Qualitative Study. Journal of Adolescent Health.
• Ayhan, C., Gümüş, H., Marcen, C., ve Çağlayan, B. (2023). Leisure activity type and sustainable health status in late adolescents. Journal of Human and Social Sciences, 6(2), 231248.
• Ayyıldız Durhan, T., Özdemir, A. S., ve Karaküçük, S. (2021). Motivation to Participate in Exercise in Regular Recreational Exercise. International Journal of Recreation and Sports Science, 5(1), 42-50. https://doi.org/10.46463/ijrss.978762
• Badura, P., Sigmund, E., Madarasova Geckova, A., Sigmundova, D., Sirucek, J., van Dijk, J. P., ve Reijneveld, S. A. (2016). Is participation in organized leisure-time activities associated with school performance in adolescence? PLoS One, 11(4), e0153276.
• Beville, J. M., Umstattd Meyer, M. R., Usdan, S. L., Turner, L. W., Jackson, J. C., ve Lian, B. E. (2014). Gender differences in college leisure time physical activity: application of the theory of planned behavior and integrated behavioral model. Journal of American College Health, 62(3), 173-184.
• Breien, F. S., ve Wasson, B. (2021). Narrative categorization in digital game‐based learning: Engagement, motivation & learning. British Journal of Educational Technology, 52(1), 91-111.
• Bucksch, J., Inchley, J., Hamrik, Z., Finne, E., Kolip, P., ve HBSC Study Group Germany. (2014). Trends in television time, non-gaming PC use and moderate-to-vigorous physical activity among German adolescents 2002–2010. BMC public health, 14, 1-10.
• Bulgu, N., Arıtan, C. K., ve Aşçı, F. H. (2007). Gündelik yaşam, kadın ve fiziksel aktivite. Spor Bilimleri Dergisi, 18(4), 167-181.
• Cheah, I., Shimul, A. S., ve Phau, I. (2022). Motivations of playing digital games: A review and research agenda. Psychology & Marketing, 39(5), 937-950.
• Coşkuntürk, O. S., Kurcan, K., Yel, K., ve Güzel, S. (2023). Teknolojik gelişmelerin hareketsiz yaşama ve çocuklarda psiko-motor gelişime etkileri. Dede Korkut Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 48-59.
• Crawford, D. W. ve Godbey, G. (1987). Reconceptualizing barriers to family leisure. Leisure sciences, 9(2), 119-127.
• Cuihua Shen ve Williams, D. (2011). Unpacking Time Online: Connecting Internet and Massively Multiplayer Online Game Use With Psychosocial Well-Being. Communication Research, 38(1), 123-149. https://doi.org/10.1177/0093650210377196
• Çelik, F., ve Yenal, T. H. (2020). Covid-19 ve Hareketsiz Yaşam. Mediterranean Journal of Sport Science, 3(2), 249-259. https://doi.org/10.38021/asbid.804705
• Dalkıran, O. (2012). Dershane öğrencilerinin fiziksel aktivitede bulunma değişkenine göre sürekli kaygı, sınav kaygısı ve sosyal beceri düzeyleri ile sınav performanslarının değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Demir, C. (2005). Perceived significance of factors influencing leisure participation by gender: Implications from Turkey. Leisure, 29(1), 121-136.
• Demir, G. T. ve Cicioğlu, H. İ. (2018). Motivation Scale For Participation In Physical Activity (MSPPA): A study of validity and reliability Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyonu Ölçeği (FAKMÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 15(4), 2479-2492.
• Demir, G. T. ve Cicioğlu, H. İ. (2019). Fiziksel aktiviteye katilim motivasyonu ile dijital oyun oynama motivasyonu arasindaki ilişkinin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(3), 23-34.
• Demirel, H. G., Cicioğlu, H. İ. ve Demir, G. T. (2019). Lise öğrencilerinin dijital oyun oynama motivasyonu düzeylerinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 21(3), 128-137.
• Deryahanoğlu, G., Düz, S. ve Özdurak Sıngın, R.H. (2021). Fiziksel Aktivitelere Katılım Engellerinin İncelenmesi: Kız Meslek Lisesi Örneklemi. Journal of History School, 53, 2973-2991.
• Emir, E., Küçük Kılıç, S., Gürbüz, B. ve Öncü, E. (2022). Türk kadınlarının serbest zaman aktivitelerine katılımı: Engeller ve kolaylaştırıcılar. Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences, 14(1), 69-78.
• Eryılmaz, S. ve Çukurluöz, Ö. (2018). Lise öğrencilerinin dijital bağımlılıklarının incelenmesi: Ankara ili, çankaya ilçesi örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(67), 889-912.
• Gencer, N. (2020). Kovid-19 sürecinde yaşli olmak: 65 yaş ve üstü vatandaşlar için uygulanan sokağa çikma yasaği üzerine değerlendirmeler ve manevi sosyal hizmet. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 4(1), 35-42.
• Goodyear, V. A., Skinner, B., McKeever, J., ve Griffiths, M. (2023). The influence of online physical activity interventions on children and young people’s engagement with physical activity: a systematic review. Physical Education and Sport Pedagogy, 28(1), 94-108.
• Gülçek, E. (2018). Çocuk Kültürü ve Dijital Oyunlar: Elazığ FMD Kursu Öğrencileri Üzerine Sosyolojik Bir Çalışma, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Uygulamalı Sosyoloji Ana Bilim Dalı, Elazığ.
• Güler, B. (2020). İdarenin covid-19 pandemisine ilişkin sokağa çıkma yasaği kararlarinin kanuni idare ilkesi kapsaminda değerlendirilmesi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(38), 180-201.
• Hammady, R., ve Arnab, S. (2022). Serious gaming for behaviour change: a systematic review. Information, 13(3), 142.
• Hazar, Z., Tekkurşun, D. G., Namlı, S. ve Türkeli, A. (2017). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ve fiziksel aktivite düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), 320-332.
• Huck, S. W. (2008). Reading statistics and research (5th edition). New York: Addison Wesley Longman.
• Hudson, S. (2000). The Segmentation of Potential Tourists: Constraint Differences between Men and Women. Journal of Travel Research, 38 (4), 363-368.
• Hugelius, K., Harada, N., ve Marutani, M. (2021). Consequences of visiting restrictions during the COVID‐19 pandemic: An integrative review. International journal of nursing studies, 121, 104000.
• Hulteen, R. M., Smith, J. J., Morgan, P. J., Barnett, L. M., Hallal, P. C., Colyvas, K., ve Lubans, D. R. (2017). Global participation in sport and leisure-time physical activities: A systematic review and meta-analysis. Preventive medicine, 95, 14-25.
• Kaba, İ., ve Doğan, T. (2022). Ergenlerde bilişim teknolojileri kullanımının öz-belirleme kuramı perspektifinde incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 20(3), 701-729.
• Karaca, P. ve Pancar, Z. (2022). Fen lisesi öğrencilerinin bilgisayar oyunu oynama davranişlari ile görsel reaksiyon zamanlarinin incelenmesi. International Conference on Research in Applied Sciences.143-148.
• Karakuş, O., Yorulmazlar, M. M., Çetin, A., Özsoy, D. (2023). Examining The Attitudes of E-Sports Players Towards Artificial Intelligence Techologies. International Journal of Recreation and Sports Science, 7(1), 18-25. https://doi.org/10.46463/ijrss.1361388
• Koca, C., Henderson, K. A., Asci, F. H. ve Bulgu, N. (2009). Constraints to leisure-time physical activity and negotiation strategies in Turkish women. Journal J Leis Res, 41(2), 225-251.
• Lakot, H. (2019). 8. Sınıf Öğrencilerinin Sınav Kaygısı ile Fiziksel Aktivite Düzeyleri ve Beden Eğitimine İlişkin Yatkınlıklarının İncelenmesi. (Yayımlanmamış Doktora tezi). Eğitim Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor.
• Lale, E., Tezcan, N., ve Aksakallı, O. (2023). The Effect of Preschool Children’s Participation in Sportive Recreational Activities on Balance and Flexibility Performance. International Journal of Recreation and Sports Science, 7(1), 50-60. https://doi.org/10.46463/ijrss.1392579
• Lange, B. P., Wühr, P., ve Schwarz, S. (2021). Of Time Gals and Mega Men: Empirical findings on gender differences in digital game genre preferences and the accuracy of respective gender stereotypes. Frontiers in Psychology, 12, 657430.
• Müftüoğlu, N. E. (2023). Spor Bilimleri ile Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Sağlıklı Yaşam Biçimleri Davranışlarının Karşılaştırılması. IJPANH, 1(1), 38-45.
• Onay, P., Tüfekçi, A. ve Çağıltay, K. (2005). Türkiye'deki öğrencilerin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve oyun tercihleri: ODTÜ ve Gazi Üniversitesi öğrencileri arası karşılaştırmalı bir çalışma. Bilişim Teknolojileri Işığında Eğitim Konferansı Bildirileri, 97-101.
• Oyeyemi, A. L., Ishaku, C. M., Oyekola, J., Wakawa, H. D., Lawan, A., Yakubu, S., ve Oyeyemi, A. Y. (2016). Patterns and associated factors of physical activity among adolescents in Nigeria. PloS one, 11(2), e0150142.
• Öcal K. (2012). Ölçek Geliştirme: Serbest Zaman Fiziksel Aktivite Kısıtlayıcıları (SZFA-K). Spor Bilimleri Dergisi, 23 (2), 50–60.
• Rodríguez-Larrad, A., Mañas, A., Labayen, I., González-Gross, M., Espin, A., Aznar, S., ... ve Irazusta, J. (2021). Impact of COVID-19 confinement on physical activity and sedentary behaviour in Spanish university students: role of gender. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(2), 369.
• Rossi, L., Behme, N., ve Breuer, C. (2021). Physical activity of children and adolescents during the COVID-19 pandemic—A scoping review. International journal of environmental research and public health, 18(21), 11440.
• Taşkın, A., ve Eroğlu Kolayiş, İ. (2022). Relationship with physical activity habits, quality of life and sleep quality in different exercise types. International Journal of Recreation and Sports Science, 6(1), 5-15. https://doi.org/10.46463/ijrss.1083923
• Tekkurşun, Demir, G. ve Mutlu, Bozkurt, T. (2019). Dijital Oyun Oynama Tutumu Ölçeği (Dootö): Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (1), 1 -18, Https://Doi.Org/10.33468/Sbsebd.79
• Türk Dil Kurumu (TDK). (2010). Büyük Türkçe Sözlük. (2019, 24 Aralık). Erişim Adresi: http://tdkterim.gov.tr/bts/
• Vermeulen, L., ve Van Looy, J. (2016). “I play so I am?” A gender study into stereotype perception and genre choice of digital game players. Journal of Broadcasting & Electronic Media, 60(2), 286-304.
• Williams, W. M., ve Ayres, C. G. (2020). Can active video games improve physical activity in adolescents? A review of RCT. International journal of environmental research and public health, 17(2), 669.
• World Health Organization. (2010). Global recommendations on physical activity for health. World Health Organization.
• Xu, C. X., Zhu, H. H., Fang, L., Hu, R. Y., Wang, H., Liang, M. B., ... ve Zhong, J. M. (2017). Gender disparity in the associations of overweight/obesity with occupational activity, transport to/from work, leisure-time physical activity, and leisure-time spent sitting in working adults: A cross-sectional study. Journal of Epidemiology, 27(9), 401-407.
• Yıldız, Ü. ve Gümüş, H. (2017). Cyberloafing as a Recreational Activity at Desk Job Workers. Journal of Recreation and Tourism Research, 4(4), 85-93