Ekim Normunun Soya Fasulyesinde (Glycine max L. Merrill) Ot Verimine Etkileri

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 3, 141 - 147, 30.09.2020

Ali Özel Ramazan Acar

Öz

Soya fasulyesi gerek kökü gerekse toprak üstü kısımlarıyla toprağın kimyasal, fiziksel ve biyolojik yapısına katkı sağlar. Bu sebeple toprak özelliklerini iyileştirici bir münavebe bitkisidir. Bu çalışma, Konya-Seydişehir koşullarında farklı ekim normlarının yemlik soya fasulyesinde (Glisine max L.) verim ve verim bileşenleri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Denemede; materyal olarak yemlik Yemsoy çeşidi kullanılmıştır. Araştırma 2019 yılında Tesadüf Bloklar Deneme Desenine göre üç farklı ekim normunda (8 kg/da, 10 kg/da ve 12 kg/da) yürütülmüştür. Yapılan varyans analizi sonucunda; bitki boyu ve ana sap çapı ile bitki sıklığı arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunurken, yeşil ot verimi, kuru ot verimi ve yaprak oranı arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemsiz çıkmıştır. Elde edilen verilere göre yeşil ot verimi 2063.00-2837.67 kg/da, kuru ot verimi 904.03-1128.27 kg/da, bitki boyu değerleri ise 78.53-95.00 cm arasında değişmiştir. Ekim normları arasında istatistiki anlamda farklılık olmamakla birlikte tohum tasarrufu ve yetiştiricilik masraflarının azaltılması açısından en az (8 kg/da) tohum miktarının çiftçilere önerilebileceği kanısına varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Soya, yeşil ot, kuru ot, yem

Effects of Sowing Norm on Yield in Soybean (Glycine max L. Merrill)

Öz

Soybean contributes to the chemical, physical and biological structure of the soil with its root and aboveground parts. For this reason, it is a rotation plant that improves soil properties. This study was carried out to determine the effect of different sowing norms on yield and yield components of feed soybean (Glycine max L.) under Konya-Seydişehir conditions. In this study; forage Yemsoy variety was used as material. Research was carried out in 3 different sowing norm (8 kg/da, 10 kg/da, 12 kg/da) and according to the randomized block experimental design with three replication in 2019. As a result of analysis of variance; while differences between plant height and main stem diameter and plant frequency were found statistically significant, differences between green forage, hay yield and leaf ratio were found statistically insignificant. According to the data obtained, green forage yield varied between 2063.00-2837.67 kg / da, hay yield between 904.03-1128.27 kg / da, and plant height values between 78.53-95.00 cm. Although there is no statistically difference between sowing norms, it has been concluded that at least (8 kg/da) seed amount can be recommended to farmers in terms of saving seeds and reducing breeding costs.

Anahtar Kelimeler

Soybean, green forage, hay yield, forage

Kaynakça

• [1] Şahar, A.K., 2017, Çukurova Koşullarında İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Soya Çeşitlerinde Farklı Hasat Dönemlerinin Hasıl Verime Ve Katkı Maddelerinin Silaj Kalitesine Etkileri. Doktora Tezi, T.C. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Van. S:138.
• [2] Açıkgöz, E., Göksoy, A.T., Uzun, A., Sincik, M. ve Şenbek G., 2015, Bursa Koşullarında Yetiştirilen Birinci ve İkinci Ürüne Uygun Yemlik Soya Hatlarının Ot Verimine İlişkin Bazı Özellikleri, 11. Tarla Bitkileri Kongresi, 7-10 Eylül 2015, Çanakkale 176-179.
• [3] Akıncı, Y. 2019, Farklı Soya Çeşitlerinin Ot Verim Ve Kalitesinin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, T.C. Erciyes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Kayseri, S: 52.
• [4] Kökten, K., Seydosoğlu, S., Kaplan, M., ve Boydak, E., 2014, Forage nutritive value of soybean varieties. Legume Research-An International Journal, 37(2), 201-206.
• [5] Franzen, D. 1999, Soybean Soil Fertility. North Dakota State University Extension Service, SF‐1164, Fargo, ND, USA.
• [6] Mert, M. ve İlker, E., 2016, Ana Ürün Koşullarında Bazı Soya (Glycine max (L.) Merill) Hat ve Çeşitlerinin Aksaray Bölgesine Adaptasyonu Üzerine Çalışmalar. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 2016, 25 (2):176-181.
• [7] Asekova, S., Shannon, J.G. and Lee, J.D., 2014, The Current Status of Forage Soybean. Plant Breed. Biotech. 2014 (December) 2(4):334-341.
• [8] Erdoğdu, İ., Altınok, S. ve Ayşe, G., 2013, Farklı sıralara ekilen mısır ve soya bitkisinde ekim oranlarının bazı bitkisel özellikler ve yem verimine etkileri, Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 6 (1), 06-10.
• [9] Giller, K. E., Murwira, M. S., Dhliwayo, D. K., Mafongoya, P. L. ve Mpepereki, S., 2011, Soyabeans and sustainable agriculture in southern Africa, International Journal of Agricultural Sustainability, 9 (1), 50-58.
• [10] Açıkgöz, E., Sincik, M., Wietgrefe, G., Sürmen, M., Cecen, S., Yavuz, T., Erdurmuş, C. ve Göksoy, A. T., 2013, Dry matter accumulation and forage quality characteristics of different soybean genotypes, Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 37 (1), 22-32.
• [11] Çırak, C. ve Esendal, E., 2005, Soyada Bitki Gelişim Dönemleri. OMÜ Zir. Fak. Dergisi, 2005,20(2):57-65.
• [12] Açıkgöz, E., Sincik, M., Öz, M., Albayrak, S., Wietgrefe, G., Turan, Z. M., Göksoy, A. T., Bilgili, U., Karasu, A., Töngel, O. ve Canbolat, O., 2007, Forage soybean performance in Mediterranean environments. Field crops research, 103(3), 239-247.
• [13] Bilgili, U., Sincik, M., Göksoy, A. T., Turan, Z. M. ve Açıkgöz, E., 2005, Forage and grain yield performances of soybean lines, Journal of Central European Agriculture, 6 (3), 397-402.
• [14] Açıkgöz, E., Sincik, M., Karasu, A., Töngel, O., Wietgrefe, G., Bilgili, U., Öz, M., Albayrak, S., Turan, Z.M. ve Goksoy, A.T., 2009, Forage soybean production for seed in Mediterranean environments. Field crops research, 110(3), 213-218.
• [15] Boydak, E., Kayantaş B., Acar, F. ve Fırat. R., 2108, Bazı soya fasulyesi (Glycine max. L.) çeşitlerinin yüksek rakımlarda verim ve verim unsurlarının belirlenmesi. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Derg. 2018, 22(4): 544-550.
• [16] Kaplan, M., Kamalak, A., Özkan, Ç.Ö. ve Atalay, İ.A., 2014, Vejetasyon Döneminin Yabani Korunga Otunun Potansiyel Besleme Değerine, Metan Üretimine ve Kondense Tanen İçeriğine Etkisi. Harran Üniv. Vet. Fak. Derg, 3(1) 1-5.