Childhood Traumas And Alexithymia

Year 2015, Volume: 4 Issue: 8, 7 - 24, 01.06.2015

İpek Şenkal Refia Palabıyıkoğlu

Abstract

İnsan yaşamında önemli bir role sahip olduğu düşünülen duygular kadar, duyguları anlamak ve fark etmenin de klinik psikoloji alanyazınında uzun bir geçmişe sahip olduğu bilinmektedir. Duyguların insan yaşamı üzerindeki bu denli önemi, duygusal problemlerle yakından ilişkili olan aleksitimi kavramını gündeme getirmektedir. Aleksitimik özellikler duyguları tanımlamada, diğer insanlara ifade etmede ve duygular ile bedensel duyumları birbirinden ayırt etmede güçlük, işlemsel düşünme, hayal kurmada, düşlemde kısıtlılık ve uyarana bağlı dış merkezli bilişsel yapı olmak üzere dört temel başlık altında toplanmıştır. Temel bakım verenlerle erken dönem ilişkilerde bozulmayla kendini gösteren çocukluk çağı travmalarının aleksitiminin etiyolojisinde önemli bir role sahip olduğu bilinmektedir. Söz konusu aleksitimik özellikler nedeniyle aleksitimik hastalarla yürütülen psikoterapinin zor bir süreç olacağı düşünülmektedir. Diğer yandan, belirli tedavi yaklaşımlarının aleksitimi düzeyinde önemli bir düşüş sağladığına yönelik bulguların gelecek çalışmalara yol göstereceği düşünülmektedir. Bu bağlamda, bu kuramsal derleme çalışmasında, aleksitiminin doğasına, etiyolojisi ve kuramsal alt yapısına, tedavi yaklaşımlarına ve çocukluk çağı travmalarıyla ilişkisine değinilmiştir

Keywords

Aleksitimi, etiyoloji, tedavi, çocukluk çağı travmaları

CHILDHOOD TRAUMAS AND ALEXITHYMIA

Abstract

It is known that understanding and being aware of emotions have a long history in clinical psychology literature as emotions which are thought to have a significant role in human life. The significance of emotions in human life brings up the alexithymia construct, which is closely related to emotional problems, to the agenda. Alexithymic features are collected under four main titles which are difficulty identifying and describing feelings to others, difficulty distinguishing feelings, operative thinking, reduced fantasy processes and externally oriented thinking. It is known that childhood traumas which are characterized as impairment in relationship with primary caregivers in early childhood period have a significant role in the etiology of alexithymia. Due to the alexithymic features as mentioned, it is thought that psychotherapy conducted with alexithymic patients will be a difficult process. On the other hand, it is thought that the results of specific treatment approaches providing reduction in the level of alexithymia will guide the next studies. At this point, it will be addressed to the nature, etiology and theoretical basis of alexithymia, treatment approaches for alexithymia and the relationship between alexithymia and childhood traumas in this literature review

Keywords

Alexithymia, etiology, treatment, childhood traumas

References

• Aust, S., Hartwig, E. A., Heuser, I. ve Bajbouj, M. (2012). The role of early emotional neglect in alexithymia. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy, 1-8.
• Bagby, R. M., Taylor, G. J., Parker, J. D. A. ve Dickens, S. E. (2006). The development of the Toronto Structured Interview for alexithymia: Item selection, factor structure, reliability and concurrent validity. Psychother Psychosom, 75, 25–39.
• Beck, J. S. (2001). Bilişsel Terapi Temel İlkeler ve Ötesi. (N. H. Şahin, Çev.). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1995).
• Berenbaum, H. ve James, T. (1994). Correlates and retrospectively reported antecedents of alexithymia. Psychosomatic Medicine, 56, 353-359.
• Beresnevaite, M. (2000). Exploring the benefits of group psychotherapy in reducing alexithymia in coronary heart disease patients: a preliminary study. Psychother Psychosom, 69, 117-122.
• Bermond, B., Moormann, P. P., Albach, F. ve Van Dijke, A. (2008). Impact of severe childhood sexual abuse on the development of alexithymia in adulthood. Psychother Psychosom, 77, 260–262.
• Cappelleri, J. C., Eckenrode, J. ve Powers, J. L. (1993). The epidemiology of child abuse: Findings from the second national incidence and prevalence study of child abuse and neglect. American Journal of Public Health, 83 (11), 1622-1624.
• de Groot, J. M., Rodin, G. ve Olmstead, M. P. (1995). Alexithymia, depression, and treatment outcome in bulimia nervosa. Compr Psychiatry, 36 (1), 53-60.
• Ekinci, S. (2010). Fiziksel çocuk istismarı. Katkı Pediatri Dergisi, 32 (5), 625-631.
• Ergün, H. (2008). 14-18 yaş arası ergenler ve ebeveynlerinde aleksitimik özellikler, ebeveyn tutumları, bağlanma ve bağımlılık. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ertekin, E., Koyuncu, A., Aslantaş Ertekin, B. ve Özyıldırım, İ. (2015). Alexithymia in social anxiety disorder: is there a specific relationship or is it a feature of comorbid major depression? Anatolian Journal of Psychiatry, 16 (2), 130-137.
• Evren, C., Cagil, D., Ulku, M., Ozcetinkaya, S., Gokalp, P., Cetin, T. ve Yigiter, S. (2012). Relationship between defense styles, alexithymia, and personality in alcohol- dependent inpatients. Comprehensive Psychiatry, 53, 860–867.
• Evren, C., Evren, B., Dalbudak, E., Ozcelik, B. ve Oncu, F. (2009). Child abuse and neglect as a risk factor for alexithymia in adult male substance dependent inpatients. Journal of Psychoactive Drugs, 41 (1), 85-92.
• Flores, R. E. U. ve Machuca, I. G. N. (2011). Estudio descriptivo de la prevalencia y tipos demaltrato en adolescentes con psicopatología. Salud Mental, 34 (3), 219-225.
• Franz, M., Popp, K., Schaefer, R., Sitte, W., Schneider, C., Hardt, J., Decker, O. ve Braehler, E. (2008). Alexithymia in the German general population. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 43, 54–62.
• Frewen, P. A., Dozois, D. J. A., Neufeld, R. W. J. ve Lanius, R. A. (2012). Disturbances of emotional awareness and expression in posttraumatic stress disorder: Meta-mood, emotion regulation, mindfulness, and interference of emotional expressiveness. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy, 4 (2), 152–161.
• Grabe, H. J., Rainermann, S., Spitzer, C., Gänsicke, M. ve Freyberger, H. J. (2000). The relationship between dimensions of alexithymia and dissociation. Psychother Psychosom, 69, 128–131.
• Greenberg, L. S. ve Bolger, E. (2001). An emotion-focused approach to the overregulation of emotion and emotional pain. J Clin Psychol, 57, 197-211.
• Gucht, V. ve Heiser, W. (2003). Alexithymia and somatisation. A quantitative review of the literature. Journal of Psychosomatic Research, 54, 425– 434.
• Guttman, H. ve Laporte, L. (2002). Alexithymia, empathy, and psychological symptoms in a family context. Comprehensive Psychiatry, 43 (6), 448-455.
• Güleç, H. ve Yenel, A. (2010). 20 maddelik toronto aleksitimi ölçeği türkçe uyarlamasının kesme noktalarına göre psikometrik özellikleri. Klinik Psikiyatri, 13, 108-112.
• Güleç, M., Altintaş, M., İnanç, L., Bezgin, Ç. H., Kaymak Koca, E. ve Güleç, H. (2012). Effects of childhood trauma on somatization in major depressive disorder: The role of alexithymia. Journal of Affective Disorders, 2-5.
• Haviland, M. G, Warren, W. L. ve Riggs, M. L. (2000). An observer scale to measure alexithymia. Psychosomatics, 41 (5), 385-392.
• Herman, J. (2007). Travma ve İyileşme. Şiddetin Sonuçları Ev İçi İstismardan Siyasi Teröre. (T. Tosun, Çev.). İstanbul: Literatür Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1992).
• Hund, A. R. ve Espelage, D. L. (2006). Childhood emotional abuse and disordered eating among undergraduate females: Mediating influence of alexithymia and distress. Child Abuse & Neglect, 30, 393-407.
• Joukamaa, M., Kokkonen, P., Veijola, J., Laksy, K., Karvonen, J. T., Jokelainen, J. ve Jarvelin, M. R. (2003). Social situation of expectant mothers and alexithymia 31 years later in their offspring: A prospective study. Psychosomatic Medicine, 65, 307–312.
• Kairys, S. W. ve Johnson, C. F. (2002). The psychological maltreatment of children-technical report. Official Journal of the American Academy of Pediatrics, 109 (4), 1-3.
• Kanbur, N. ve Akgül, S. (2010). Adölesanlarda cinsel istismar ve pediatristin rolü. Çocuk İhmal ve İstismarı-I, 32 (4), 491-502.
• Kara, B., Biçer, Ü. ve Gökalp, A. S. (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 47, 140-151.
• Karlıdağ, R., Ünal, S. ve Yoloğlu, S. (2001). Hekimlerde tükenmişlik düzeylerinin aleksitimi düzeyleriyle ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2 (3),153-160.
• Koçak, R. (2002). Aleksitimi: Kuramsal çerçeve tedavi yaklaşımları ve ilgili araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), 183-212.
• Krystal, H. (1979). Alexithymia and psychotherapy. American Journal of Psychotherapy, 33 (1), 17-31.
• Lane, R. C. (2002). Anorexia, masochism, self-mutilation and autoeroticism: The spider mother. The Psychoanalytic Review, 1, 101-123.
• Lane, R. D., Sechrest, L., Reidel, R., Weldon, V., Kaszniak, A. ve Schwartz, G. E. (1996). Impaired verbal and nonverbal emotion recognition in alexithymia. Psychosomatic Medicine, 58, 203-210.
• Lesser, I. M. (1981). A review of the alexithymia concept. Psychosomatic Medicine, 43 (6), 531-543.
• Levant, R. F. (1992). Toward the reconstruction of masculinity. Journal of Family Psychology, 5 (3-4), 379-402.
• Levant, R. F., Hall, R. J., Williams, C. M. ve Hasan, N. T. (2009). Gender differences in alexithymia. Psychology of Men & Masculinity, 10 (3), 190-203.
• Loiselle, C. G. ve Cosette, S. (2001). Cross-cultural validation of the Toronto Alexithymia Scale (TAS-20) in U.S. and Peruvian populations. Transcultural Psychiatry, 38 (3), 348-362.
• Lundh, L. G. ve Simonsson-Sarnecki, M. (2001). Alexithymia, emotion, and somatic complaints. Journal of Personality, 69 (3), 484-510.
• Lynch, M. (1999). Çocuk istismarı ve ihmali. Çocuk istismarı ve ihmali (2. Baskı) içinde (1- 8). Ankara: Çocuk İstismarını ve İhmalini Önleme Derneği.
• Montebarocci, O., Codispoti, M., Baldaro, B. ve Rossi, N. (2004). Adult attachment style and alexithymia. Personality and Individual Differences, 36, 499–507.
• Nemiah, J. C. (2000). A psychodynamic view of psychosomatic medicine. Psychosomatic Medicine, 62, 299–303.
• Nickerson, A., Aderka, I. M., Bryant, R. A. ve Hofmann, S. G. (2012). The relationship between childhood exposure to trauma and intermittent explosive disorder. Psychiatry Research, 1-7.
• Ogrodniczuk, J.S., Piper, W.E. ve Joyce, A.S. (2011). Effect of alexithymia on the process and outcome of psychotherapy: a programmatic review. Psychiatry Res, 190, 43-48.
• Ogrodniczuk, J.S., Piper, W.E., Joyce, A.S. ve Abbass, A.A. (2009). Alexithymia and treatment preferences among psychiatric outpatients. Psychother Psychosom, 78, 383- 384.
• Oral, R., Can, D., Kaplan, S., Polat, S., Ates, N., Cetin, G., Miral, S., Hanci, H., Ersahin, Y., Tepeli, N., Bulguc, A. G. ve Tiras, B. (2001). Child abuse in Turkey: an experience in overcoming denial and a description of 50 cases. Child Abuse & Neglect, 25, 279-290.
• Özdemir, N., Güreş, A. ve Güreş, Ş. (2011). Oryantring sporcularında aleksitimi ve yalnızlık düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Atabesbd, 13 (3), 27-34.
• Prkachin, G. C., Casey, C. ve Prkachin, K. M. (2009). Alexithymia and perception of facial expressions of emotion. Personality and Individual Differences, 46, 412-417.
• Rufer, M., Hand, I., Braatz, A., Alsleben, H., Fricke, S., ve Peter, H. (2004). A prospective study of alexithymia in obsessive-compulsive patients treated with multimodal cognitive behavior therapy. Psychother Psychosom, 73, 101-106.
• Saveanu, R. V. ve Nemeroff, C. B. (2012). Etiology of depression: Genetics and environmental factors. Psychiatr Clin N Am, 35, 51-71.
• Sifneos, P. E. (1996). Alexithymia: Past and present. The American Journal of Psychiatry, 153 (7), 137-142.
• Simha-Alpern, A. (2007). “I Finally Have Words ” Integrating a psychodynamic psychotherapeutic approach with principles of emotional intelligence training in treating trauma survivors. Journal of Psychotherapy Integration, 4, 293-313.
• Spek, V., Nyklicek, I., Cuijpers, P. ve Pop, V. (2008). Alexithymia and cognitive behaviour therapy outcome for subthreshold depression. Acta Psychiatr Scandi, 118, 164-167.
• Speranza, M., Loas, G., Wallier, J. ve Corcos, M. (2007). Predictive value of alexithymia in patients with eating disorders: A 3-year prospective study. Journal of Psychosomatic Research, 63, 365– 371.
• Sutherland, V. M., (2011). The relationship among alexithymia, attachment styles, and racial identity of African American women in a residential substance abuse treatment facility. Yayınlanmamış doktora tezi, Texas A&M University-Commerce.
• Şaşıoğlu, M., Gülol, Ç. ve Tosun, A. (2014). Aleksitimi: Tedavi girişimleri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 6 (1), 22-31.
• Şenkal, İ. ve Işıklı, S. (2015). Çocukluk çağı travmalarının ve bağlanma biçiminin depresyon belirtileri ile ilişkisi: Aleksitiminin aracı rolü. Türk Psikiyatri Dergisi, 26, 1-7, doi: 10.5080/u12256
• Taner, Y. ve Gökler, B. (2004). Çocuk istismarı ve ihmali: Psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi, 35, 82-86.
• Tanju, E. H. ve Demirbaş, H. (2012). Investigation of childhood trauma experiences and family functions among university students. Social and Behavioral Sciences, 47, 1950 –1956.
• Taylor, G. J. (2001). Low emotional intelligence and mental illness. Emotional intelligence in everyday life: A scientific inquiry (2. Baskı) içinde (67-81). New York, NY, US: Psychology Press.
• Taylor, G. J., Bagby, R. M. ve Parker, J. D. A. (1997). Disorders of affect regulation: Alexithymia in medical and psychiatric illness (Paperback edition 1999). Cambridge: Cambridge University Press.
• Taylor, G. J., Bagby, R. M., Ryan, D. P., Parker, J., Doody, K. F. ve Keefe, P. (1988). Criterion validity of the Toronto Alexithymia Scale. Psychosomatic Medicine, 50, 500-509.
• Usta, H., Sevinç, E. ve Güleç, H. (2015). Aleksitimik olan ve olmayan şizofreni tanılı hastalarda yaşam kalitesinin karşılaştırması: Bir ön çalışma. Cukurova Medical Journal, 40 (1), 107-112.
• Van der Kolk, B. A. ve McFarlane, A. C. (1996). The Black Hole of Trauma. Bessel A.B. A. Van der Kolh, A. C. MacFarlane ve L. Weisaeth (Eds.), Traumatic stress: The effects of overwhelming experience on mind, body, and society içinde (3-23). New York, NY: The Guilford.
• Vanheule, S. Verhaeghe, P. ve Desmet, M. (2011). In search of a framework for the treatment of alexithymia. Psychol Psychother, 84, 84-97.
• Wagner, H. ve Lee, V. (2008). Alexithymia and individual differences in emotional expression. Journal of Research in Personality, 42, 83–95.
• Willemsen, R., Roseeuw, D. ve Vanderlinden, J. (2008). Alexithymia and dermatology: the state of the art. International Journal of Dermatology, 47, 903–910.
• Wingenfeld, K., Riedesel, K., Petrovic, Z., Philippsen, C., Meyer, B., Rose, M., Grabe, H. J., Barnow, S., Löwe, B. ve Spitzer, C. (2011). Impact of childhood trauma, alexithymia, dissociation, and emotion suppression on emotional stroop task. Journal of Psychosomatic Research, 70, 53-58.
• Yurdakök, K. (2010). Çocuk istismar ve ihmali, tanım ve risk faktörleri. Katkı Pediatri Dergisi, 32 (5), 537-546.
• Yurdakök, K. ve İnce, O. (2010). Duygusal istismar ve ihmal. Katkı Pediatri Dergisi, 32 (4), 423-433.
• Zackheim, L. (2007). Alexithymia: the expanding realm of research. J Psychosom Res, 63, 345-347.
• Zeytinoğlu, S. (1999). Sağlık, sosyal hizmet, hukuk ve eğitim alanlarında çalışanların Türkiye’de çocuk istismarı ve ihmali ile ilgili görüşleri. Çocuk istismarı ve ihmali (2. Baskı) içinde (111-126). Ankara: Çocuk İstismarını ve İhmalini Önleme Derneği.