SPOR BİLİMLERİ ALANI ÖĞRENCİLERİNİN TÜRKÇE I YAZILI ANLATIM DERSİNE YÖNELİK TUTUMLARININ İNCELENMESİ
Yıl 2020,
Cilt: 4 Sayı: 2, 30 - 40, 10.08.2020
Gülsima Toptal
,
Hikmet Turkay
,
Çağri Arı
Öz
Bu çalışmanın amacı, lisans düzeyinde öğrenim gören Spor Bilimleri Alanı öğrencilerinin Türkçe I Yazılı Anlatım dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi ve aralarındaki farklılıkların ortaya çıkarılmasıdır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Gümüşhane Üniversitesi ve Kafkas Üniversitesinin Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında öğrenim gören 289 öğrenci (176 kız ve 113 erkek) oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Bahar, Uludağ ve Yılmaz (2010) tarafından geliştirilen Türkçe I Yazılı Anlatım Dersine Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22 paket programından yararlanılmıştır. Araştırmada sonuç olarak; Spor Bilimleri Alanında öğrenim gören öğrencilerin cinsiyet, bölüm, yabancı dil dersi alma isteği ve aylık okunan kitap sayısı durumlarına göre aralarında anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir.
Kaynakça
- Aktaş, Ş.& Gündüz, O. (2010). Yazılı ve Sözlü Anlatım Kompozisyon Sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları. Aşılıoğlu, B. (1993). Okullarda Türkçe Öğretimi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bahar, H. H., Uludağ, E., & Yılmaz, O. (2010). Türkçe I yazılı anlatım dersine yönelik tutum ölçeğinin (TÜYATÖ) geliştirilmesi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 108-126. Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi, Konya: Eğitim Kitabevi. Çiçek, S. (2012). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Anlatısal Metin Yazma Becerilerinde Eşdizimsel Örüntüleme Görünümleri. Yüksek Lisans Tezi. 19 Mayıs Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi. Doğan, H. (2017). İki dilli öğrencilerin Türkçe yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesine yönelik bir araştırma (Şanlıurfa örneği). Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Evran, M. (2017). Hava Astsubay Meslek Yüksekokulunda Yer Alan Türk Dili Derslerinin Astsubay Adaylarının Sözlü ve Yazılı Anlatım Öz-yeterlik Algılarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, İzmir. Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Journal of International Social Research, 3(12), 178-195. Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Karaalioğlu, S. K. (1987). Sözlü Yazılı Kompozisyon Konuşmak ve Yazmak Sanatı. İstanbul: İnkılap Yayınları. Kavcar, C., Oğuzkan, F. & Aksoy, Ö. (2007). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Anı Yayınları. Oktay, E. (2019). Öğretim Kademelerine Göre Öğrencilerin Yazılı Anlatım Becerilerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Konya. Sever, S. (2019). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27 (1), 121-171. Tabachnick, B. G., & Fidel, L. S. (2015). Using Multivariate Statistics.,(Baloğlu, M., Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık. Türker, F.M. (2014). Web tabanlı uzaktan Türkçe öğretimi uygulamalarının yazılı anlatım dersinde başarı ve tutuma etkisi. Doktora Tezi. Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Çanakkale.
Yıl 2020,
Cilt: 4 Sayı: 2, 30 - 40, 10.08.2020
Gülsima Toptal
,
Hikmet Turkay
,
Çağri Arı
Kaynakça
- Aktaş, Ş.& Gündüz, O. (2010). Yazılı ve Sözlü Anlatım Kompozisyon Sanatı. Ankara: Akçağ Yayınları. Aşılıoğlu, B. (1993). Okullarda Türkçe Öğretimi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bahar, H. H., Uludağ, E., & Yılmaz, O. (2010). Türkçe I yazılı anlatım dersine yönelik tutum ölçeğinin (TÜYATÖ) geliştirilmesi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 108-126. Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi, Konya: Eğitim Kitabevi. Çiçek, S. (2012). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Anlatısal Metin Yazma Becerilerinde Eşdizimsel Örüntüleme Görünümleri. Yüksek Lisans Tezi. 19 Mayıs Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi. Doğan, H. (2017). İki dilli öğrencilerin Türkçe yazılı anlatım becerilerinin geliştirilmesine yönelik bir araştırma (Şanlıurfa örneği). Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Evran, M. (2017). Hava Astsubay Meslek Yüksekokulunda Yer Alan Türk Dili Derslerinin Astsubay Adaylarının Sözlü ve Yazılı Anlatım Öz-yeterlik Algılarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, İzmir. Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Journal of International Social Research, 3(12), 178-195. Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık. Karaalioğlu, S. K. (1987). Sözlü Yazılı Kompozisyon Konuşmak ve Yazmak Sanatı. İstanbul: İnkılap Yayınları. Kavcar, C., Oğuzkan, F. & Aksoy, Ö. (2007). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Anı Yayınları. Oktay, E. (2019). Öğretim Kademelerine Göre Öğrencilerin Yazılı Anlatım Becerilerinin Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Konya. Sever, S. (2019). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27 (1), 121-171. Tabachnick, B. G., & Fidel, L. S. (2015). Using Multivariate Statistics.,(Baloğlu, M., Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayıncılık. Türker, F.M. (2014). Web tabanlı uzaktan Türkçe öğretimi uygulamalarının yazılı anlatım dersinde başarı ve tutuma etkisi. Doktora Tezi. Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Çanakkale.