The Experiences Of Peers With Special Needs At School From The Perspective Of Primary School Students
Year 2022,
, 256 - 272, 21.04.2022
Sıla Doğmaz Tunalı
,
Hüseyin Mutlu
,
Filiz Karadağ
,
Vesile Yıldız Demirtaş
Abstract
It is aimed to determine the situations experienced by their peers with special needs at school from the perspective of children with typical development in primary school. Children with special needs to integrate with the society and gain independent living skills, their school life must be carried out successfully. The opinions and awareness of their peers about these students are important for the success of the school life of students with special needs. Having knowledge of the needs, problems and wishes of their friends with special needs will strengthen the communication between children, and thus the adaptation of students with special needs to school life will be facilitated. 86 students studying in a primary school participated in the research. Document analysis technique, which is one of the qualitative research methods, was used in the study. The research was carried out with the RAFT technique. RAFT is a writing technique created by combining the first letters of the words Role (role), Audience (audience), Format (form), Topic (subject). The instructions were given to the participants: "Imagine that you are a student with special needs and tell your best friend about the situations you may experience in the classroom with a letter", and the second instruction "Imagine that you are a student with special needs and write your needs at school to the school administration with a petition".The results showed that typically developing children generally have a negative perception of the experiences of peers with special needs at school. Typically developing children approached the problems experienced by their special needs peers at school with an empathetic perspective. It has been seen that they produce realistic solutions that can be applied with the petitions they have written.
References
- Alisa, T. P., & Rosa, R. N. (2013). RAFT as a Strategy for teaching writing functional text to Junior High School students. Journal of English Language Teaching, 1(2), 1-9.
- Aykara, A. (2011). KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİ SÜRECİNDEKİ BEDENSEL ENGELLİ ÖĞRENCİLERİN SOSYAL UYUMLARINI ETKİLEYENETMENLER VE OKUL SOSYAL HİZMETİ. Toplum ve Sosyal Hizmet, 22(1), 63-84.
- Aktaş, C., & Küçüker, S. (2002). Bilişsel-duyuşsal odaklı bir programın ilköğretim öğrencilerinin fiziksel engelli yaşıtlarına yönelik sosyal kabul düzeylerine etkisinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 3(02). https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000061
- Buysse, V., Davis Goldman, B., & Skinner, M. L. (2002). Setting effects on friendship formation among young children with and without disabilities. Exceptional Children, 68, 503–517.
- Cavkaytar, A. (1999). Zihin engellilere özbakım ve ev içi becerilerinin öğretiminde bir aile eğitimi programının etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2, 40-50.
- Frostad, P., & Pijl, S. J. (2007). Does being friendly help in making friends? The relation between the social position and social skills of pupils with special needs in mainstream education. European Journal of Special Needs Education, 22, 15–30. https://doi.org/10.1080/08856250601082224
- Guralnick, M. J., Neville, B., Hammond, M. A., & Connor, R. T. (2007). The friendships of young children with developmental delays. A longitudinal analysis. Journal of Applied Developmental Psychology, 28, 64–79.
- Gül, S. O., & Vuran, S. (2015). Normal sınıflara devam eden özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırma uygulamasına ilişkin görüşleri ve karşılaştıkları sorunlar. Eğitim ve Bilim, 40(180).
- Hartup, W. W., & Sancilio, M. F. (1986). Children's friendships. In E. Schopler & G.B. Mesibov (Eds.), Current issues in autism: Social behavior in autism (pp. 61−79). New York: Plenum.
- Hartup, W. W., Laursen, B., Stewart, M. I., & Eastenson, A. (1988). Conflict and the friendship relations of young children. Child Development 59, 1590−1600.
- KARADAĞ, F., DEMİRTAŞ, V. Y., & GİRLİ, A. (2014). OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE AKRANLARIN SINIFLARINDAKİ ÖZEL GEREKSİNİMLİ ÖĞRENCİYİ TERCİH ETME DURUMLARI. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(31), 191-215.
- Kasari, C., Locke, J., Gulsrud, A., & Rotheram-Fuller, E. (2011). Social networks and friendships at school: Comparing children with and without ASD. Journal of autism and developmental disorders, 41(5), 533-544.
Koster, M., Pijl, S. J., Nakken, H., & Van Houten, E. (2010). Social participation of students with special needs in regular primary education in the Netherlands. International Journal of Disability, Development and Education, 57(1), 59-75.
- Lackaye, T. D., & Margalit, M. (2006). Comparisons of achievement, effort and self-perceptions among students with learning disabilities and their peers from different achievement groups. Journal of Learning Disabilities, 39, 432–446.
- Lee, S. H., Yoo, S. Y., & Bak, S. H. (2003). Characteristics of friendships between children with and without disabilities. Education and Training in Developmental Disabilities, 38, 157–166.
- Leigers, K. L., & Myers, C. T. (2015). Effect of duration of peer awareness education on attitudes toward students with disabilities: A systematic review. Journal of Occupational Therapy, Schools, & Early Intervention, 8(1), 79-96.
- Marlina, M., & Kusumastuti, G. (2019). Social participation of students with special eucational needs in inclusive elementary schools. Specialusis ugdymas/special Education, 1(39), 121-131.
- Nakken, H., & Pijl, S. J. (2002). Getting along with classmates in regular schools: A review of the effects of integration on the development of social relationships. International Journal of Inclusive Education, 6, 47–61. https://doi.org/10.1080/13603110110051386
- Özgönenel, S. Ö., & Girli, A. (2016). Otizmli Kaynaştırma Öğrencilerinin Sınıflarında Akran İlişkilerinin Geliştirilmesine Yönelik Eğitim Programının Etkililiğinin İncelenmesi. Ilkogretim Online, 15(1).
- Pavri, S., & Monda-Amaya, L. (2000). Loneliness and students with learning disabilities in inclusive classrooms: Self-perceptions, coping strategies, and preferred interventions. Learning Disabilities Research & Practice, 15, 22–33.
- Powless, D. L. & Elliott, S. N. (1993) Assessment of social skills of native American preschoolers: teachers’ and parents’ ratings, Journal of School Psychology, 31, 293–307.
- Saraç, T., & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1).
- Savin-Williams, R. C., & Berndt, T. J. (1990). Friendship and peer relations.
- Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye'de kaynaştırma uygulamaları: Yayınlar/araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02).
- ŞAHBAZ, Ü. (2007). Normal öğrencilerin kaynaştırma sınıflarına devam eden engelli öğrenciler hakkında bilgilendirilmelerinin engellilerin sosyal kabul düzeylerine etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, (26), 199-208.
- Tekinarslan, İ. Ç., Sivrikaya, T., Keskin, N. K., Rasmussen, M. U., & Özlü, Ö. (2018). Kaynaştırma Eğitimi Alan Öğrencilerin Ebeveynlerinin Gereksinimlerinin Belirlenmesi. İlkogretim Online, 17(1). doi 10.17051/ilkonline.2018.413746
İlkokul Öğrencilerinin Bakış Açısından Özel Gereksinimli Akranlarının Okuldaki Deneyimleri
Year 2022,
, 256 - 272, 21.04.2022
Sıla Doğmaz Tunalı
,
Hüseyin Mutlu
,
Filiz Karadağ
,
Vesile Yıldız Demirtaş
Abstract
Bu araştırma ile tipik gelişim gösteren ilkokul öğrencilerinin bakış açısından özel gereksinimli akranlarının okulda yaşadıkları durumların belirlenmesi amaçlanmıştır. Özel gereksinimli çocukların toplumla bütünleşmeleri ve bağımsız yaşam becerilerini kazanabilmesi için okul yaşantılarının başarıyla yürütülmesi gerekmektedir. Özel gereksinimli öğrencilerin okul yaşantılarının başarılı olmasında akranlarının bu öğrenciler hakkındaki görüşleri ve farkındalıkları önem arz etmektedir. Tipik gelişim gösteren öğrencilerin özel gereksinimli arkadaşlarının ihtiyaçları, sorunları ve istekleri üzerine bilgi sahibi olması çocuklar arasındaki iletişimi güçlendirecek ve bu sayede özel gereksinimli öğrencilerin okul yaşamına uyumu kolaylaşacaktır. Araştırmaya bir ilköğretim okulunda öğrenim gören 86 öğrenci katılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan doküman analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma RAFT stratejisi ile gerçekleştirilmiştir. RAFT, Role (rol), Audience (seyirci), Format (biçim), Topic (konu) sözcüklerinin ilk harflerinin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş bir yazma stratejisidir. Katılımcılara “özel gereksinimli bir öğrenci olduğunu düşün ve sınıfta yaşayabileceğin durumları bir mektup ile en yakın arkadaşına anlat” yönergesi, ikinci olarak “özel gereksinimli bir öğrenci olduğunuzu düşünün ve okuldaki ihtiyaçlarınızı bir dilekçe ile okul idaresine yazınız” yönergesi verilmiştir. Yapılan doküman analizi sonuçları, tipik gelişim gösteren çocukların özel gereksinimli akranlarının okulda yaşadıkları durumlara yönelik genellikle olumsuz bir algıya sahip olduklarını göstermiştir. Tipik gelişim gösteren çocuklar, özel gereksinimli akranlarının okulda yaşadıkları sorunlara duygudaş bir bakış açısı ile yaklaşmıştır. Yazdıkları dilekçeler ile uygulanabilir gerçekçi çözümler ürettikleri görülmüştür.
References
- Alisa, T. P., & Rosa, R. N. (2013). RAFT as a Strategy for teaching writing functional text to Junior High School students. Journal of English Language Teaching, 1(2), 1-9.
- Aykara, A. (2011). KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİ SÜRECİNDEKİ BEDENSEL ENGELLİ ÖĞRENCİLERİN SOSYAL UYUMLARINI ETKİLEYENETMENLER VE OKUL SOSYAL HİZMETİ. Toplum ve Sosyal Hizmet, 22(1), 63-84.
- Aktaş, C., & Küçüker, S. (2002). Bilişsel-duyuşsal odaklı bir programın ilköğretim öğrencilerinin fiziksel engelli yaşıtlarına yönelik sosyal kabul düzeylerine etkisinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 3(02). https://doi.org/10.1501/Ozlegt_0000000061
- Buysse, V., Davis Goldman, B., & Skinner, M. L. (2002). Setting effects on friendship formation among young children with and without disabilities. Exceptional Children, 68, 503–517.
- Cavkaytar, A. (1999). Zihin engellilere özbakım ve ev içi becerilerinin öğretiminde bir aile eğitimi programının etkililiği. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2, 40-50.
- Frostad, P., & Pijl, S. J. (2007). Does being friendly help in making friends? The relation between the social position and social skills of pupils with special needs in mainstream education. European Journal of Special Needs Education, 22, 15–30. https://doi.org/10.1080/08856250601082224
- Guralnick, M. J., Neville, B., Hammond, M. A., & Connor, R. T. (2007). The friendships of young children with developmental delays. A longitudinal analysis. Journal of Applied Developmental Psychology, 28, 64–79.
- Gül, S. O., & Vuran, S. (2015). Normal sınıflara devam eden özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırma uygulamasına ilişkin görüşleri ve karşılaştıkları sorunlar. Eğitim ve Bilim, 40(180).
- Hartup, W. W., & Sancilio, M. F. (1986). Children's friendships. In E. Schopler & G.B. Mesibov (Eds.), Current issues in autism: Social behavior in autism (pp. 61−79). New York: Plenum.
- Hartup, W. W., Laursen, B., Stewart, M. I., & Eastenson, A. (1988). Conflict and the friendship relations of young children. Child Development 59, 1590−1600.
- KARADAĞ, F., DEMİRTAŞ, V. Y., & GİRLİ, A. (2014). OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE AKRANLARIN SINIFLARINDAKİ ÖZEL GEREKSİNİMLİ ÖĞRENCİYİ TERCİH ETME DURUMLARI. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(31), 191-215.
- Kasari, C., Locke, J., Gulsrud, A., & Rotheram-Fuller, E. (2011). Social networks and friendships at school: Comparing children with and without ASD. Journal of autism and developmental disorders, 41(5), 533-544.
Koster, M., Pijl, S. J., Nakken, H., & Van Houten, E. (2010). Social participation of students with special needs in regular primary education in the Netherlands. International Journal of Disability, Development and Education, 57(1), 59-75.
- Lackaye, T. D., & Margalit, M. (2006). Comparisons of achievement, effort and self-perceptions among students with learning disabilities and their peers from different achievement groups. Journal of Learning Disabilities, 39, 432–446.
- Lee, S. H., Yoo, S. Y., & Bak, S. H. (2003). Characteristics of friendships between children with and without disabilities. Education and Training in Developmental Disabilities, 38, 157–166.
- Leigers, K. L., & Myers, C. T. (2015). Effect of duration of peer awareness education on attitudes toward students with disabilities: A systematic review. Journal of Occupational Therapy, Schools, & Early Intervention, 8(1), 79-96.
- Marlina, M., & Kusumastuti, G. (2019). Social participation of students with special eucational needs in inclusive elementary schools. Specialusis ugdymas/special Education, 1(39), 121-131.
- Nakken, H., & Pijl, S. J. (2002). Getting along with classmates in regular schools: A review of the effects of integration on the development of social relationships. International Journal of Inclusive Education, 6, 47–61. https://doi.org/10.1080/13603110110051386
- Özgönenel, S. Ö., & Girli, A. (2016). Otizmli Kaynaştırma Öğrencilerinin Sınıflarında Akran İlişkilerinin Geliştirilmesine Yönelik Eğitim Programının Etkililiğinin İncelenmesi. Ilkogretim Online, 15(1).
- Pavri, S., & Monda-Amaya, L. (2000). Loneliness and students with learning disabilities in inclusive classrooms: Self-perceptions, coping strategies, and preferred interventions. Learning Disabilities Research & Practice, 15, 22–33.
- Powless, D. L. & Elliott, S. N. (1993) Assessment of social skills of native American preschoolers: teachers’ and parents’ ratings, Journal of School Psychology, 31, 293–307.
- Saraç, T., & Çolak, A. (2012). Kaynaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1).
- Savin-Williams, R. C., & Berndt, T. J. (1990). Friendship and peer relations.
- Sucuoğlu, B. (2004). Türkiye'de kaynaştırma uygulamaları: Yayınlar/araştırmalar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(02).
- ŞAHBAZ, Ü. (2007). Normal öğrencilerin kaynaştırma sınıflarına devam eden engelli öğrenciler hakkında bilgilendirilmelerinin engellilerin sosyal kabul düzeylerine etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, (26), 199-208.
- Tekinarslan, İ. Ç., Sivrikaya, T., Keskin, N. K., Rasmussen, M. U., & Özlü, Ö. (2018). Kaynaştırma Eğitimi Alan Öğrencilerin Ebeveynlerinin Gereksinimlerinin Belirlenmesi. İlkogretim Online, 17(1). doi 10.17051/ilkonline.2018.413746