أحمد الصياحي أحد علماء التصوف الذين تلقوا تعليمهم بمدينة قسطمون في القرن التاسع عشر، وأثناء مشيخته طرق التصوف في مدينة قسطمون في زمن الدولة العثمانية تولى أيضا تمثيل فرع الطريقة الخالدية النقشبندية؛ كما اشتهر أحمد الصياحي بـ أحمد ضياء الدين أفندي، وبذلك دخل عالم العرفان في تلك المدينة. قرأ وتعلم على يد كبار الشيوخ في قسطمون، وأماسيا وﭽوروم، واستجازهم وتخرج بهم، وإجازته "حافظ الحديث" تدل على تمكنه في هذا العلم مما أهله أن يصل إلى درجة مُرشد في الطريقة، ثم قام مصطفى الشركشي أفندي، وهو أحد كبار علماء الطريقة الخلوتية، بتوجيهه إلى خالد البغدادي، لينتسب أحمد الصياحي إلى خالد البغدادي بعد أن التقى به في الشام أثناء توجهه لتأدية مناسك الحج، وبعد ذلك توجها معاً للحجاز، وبعد أداء الحج أخذ منه وثيقة الخلافة وعاد بها إلى دياره، وأشارت بعض السجلات إلى أن الصياحي كان الخليفة الأخير لخالد البغدادي، وتتناول هذه الدراسة حياة الصياحي والزاوية التي أسسها والمكتبة التي أنشأها في هذه الزاوية، مستدلين على ذلك بـ"وقفية" الزاوية، كما سنقوم بعرض أثره الوحيد الذي نسب إليه، إضافة إلى التعريف بابنه السّيد أحمدي حجابي وإجازته له، وسنعرض ملخصا عن مدرسته في المرحلة التي تلته.
Ahmed-i Siyâhî was one of the scholar-sufis of Kastamonu in the nineteenth century. In Ottoman era, there were many sufi orders represented in Kastamonu and Khalidiyya sub-order of Naqshbandiyya was introduced to the irfan/wisdom life of this city by Sheikh Hacı Ahmed Ziyaeddin Efendi, renowned as Ahmed-i Siyâhî. He received ijazats from prominent scholars of that era in Kastamonu, Amasya and Çorum, steeped himself in hadith science as he was called “hadith hafiz”, and he was in search of a murshid as well. Çerkeşî Mustafa Efendi, one of the leading sheikhs of Khalwati sufi order, directed him to Hâlid-i Bağdâdî. In hajj trip, Siyâhî met with Hâlid-i Bağdâdî in Damascus and submitted to him, they went together to Hijaz and he took hilafetnâme from him, then came back to his hometown. In this study, we will investigate the life of Siyâhî, mentioned as the last khalifa of Hâlid-i Bağdâdî in some archives, the dervish lodge which he established, the library that he set up in the lodge and all his endowments regarding these. Furthermore, we will introduce his only work and the icazetnâme/vasiyetnâme (diploma/testament) that he gave to his son Seyyid Ahmed-i Hicâbî, and will give summary information about his ecole/school after him.
Ahmed-i
Siyâhî, ondokuzuncu yüzyılda Kastamonu’nun yetiştirdiği alim sûfîlerdendir.
Osmanlı döneminde Kastamonu’da pek çok tarikat temsil edilirken Nakşîliğin
Hâlidiyye kolu ise Ahmed-i Siyâhî olarak şöhret bulmuş olan Şeyh Hacı Ahmed
Ziyaeddin Efendi tarafından bu şehrin irfan hayatına dahil edilmiştir. Kastamonu,
Amasya ve Çorum’da dönemin önde gelen hocalarından okuyup icâzetler almış,
“hadis hâfızı” denilecek derecede hadis ilminde derinleşmiş olan Siyâhî, bir
mürşid arayışına da girmiştir. Halvetî büyüklerinden Çerkeşî Mustafa Efendi
kendisini Hâlid-i Bağdâdî’ye yönlendirmiştir. Hacca giderken Şam’da Hâlid-i
Bağdâdî ile görüşen Siyâhî ona intisab etmiş, beraber Hicaz’a gitmişler ve
kendisinden hilâfetnâme alarak memleketine dönmüştür. Bazı kayıtlarda Hâlid-i
Bağdâdî’nin son halifesi olduğu bildirilen Siyâhî’nin hayatı, tesis ettiği
dergâhı ve bu dergâhta kurduğu kütüphanesi ile bütün bunlara dair oluşturduğu
vakfiyesi bu çalışmada ele alınacaktır. Ayrıca tespit edilen tek eseri ile oğlu
Seyyid Ahmed-i Hicâbî’ye verdiği icâzetnâme/vasiyetnâme tanıtılacak, ekolünün
kendisinden sonraki serencâmı hakkında özet bilgi verilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 20, 2019 |
Submission Date | October 18, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 32 |
Usul Journal of Islamic Studies is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).