Düyûn-ı Umûmîyye İdaresi’nin başlıca gelir kaynaklarından biri olan alkollü içkilerdeki gayrikanuniliği ortadan kaldırmak için yürütülecek mücadelenin esaslarını belirlemek amacıyla 3 Eylül 1888’de Müskirât Resm-i Mîrîsi Nizamnamesi hazırlanmıştır. Bu çalışma, 3 Eylül 1888 tarihli Müskirât Resm-i Mîrî Nizamnamesi’nin, alkollü içki üretiminde kullanılan imbik ve kazan kaçakçılığıyla mücadeledeki işlevini ortaya koymayı amaçlamıştır. Çalışmada, nizamname hükümlerinin hangi bölgelerde tatbik edildiği, tatbiki sırasında karşılaşılan zorlukların neler olduğu, yakalanan kaçakçılara verilen cezaların neler olduğu ve ele geçirilen imbik ile kazanların akıbetinin tespit edilmesi hedeflenmiştir. Nizamname hükümlerinin tatbikine dair örnekler arşiv belgeleri ve araştırma-inceleme eserlerden yararlanılarak incelenmiştir. Çalışmada, nizamnamenin Ankara, Konya, Kastamonu, Cezâyir-i Bahr-i Sefid ve Ma’mûretü’l-Azîz vilayetlerinde uygulandığı, İdare’nin şikâyeti üzerine dava süreçlerinin ilgili vilayet veya sancakların yerel mahkemelerinde görüldüğü, Yerel mahkemelerde alınan kararın temyizi için Şûrâ-yı Devlet Temyiz Mahkemesi’ne sıklıkla başvurulduğu, kaçak imbik ile kazanların müsadere edilerek ilgili İdare’ye teslim edildiği ve her bir imbik için 4 Osmanlı lirasının ceza parası olarak tahsil edildiği tespit edilmiştir.
In order to establish the principles of combating the illegality surrounding alcoholic beverages, which constituted one of the principal sources of revenue for the Ottoman Public Debt Administration (Düyûn-ı Umûmiyye İdaresi), the Regulation on the State Tax on Alcoholic Beverages (Müskirât Resm-i Mîrîsi Nizamnamesi) was issued on September 3, 1888. This study aims to examine the function of the aforementioned regulation in combating the illicit use of stills and boilers in the production of alcoholic beverages. It investigates the regions in which the regulation was enforced, the challenges encountered during its implementation, the penalties imposed on apprehended smugglers, and the fate of the confiscated stills and boilers. The enforcement of the regulation was analyzed through archival documents and scholarly literature. The findings indicate that the regulation was implemented in the provinces of Ankara, Konya, Kastamonu, Cezâyir-i Bahr-i Sefid, and Ma’mûretü’l-Azîz. Legal proceedings, initiated upon the complaints of the Administration, were conducted in local courts within the relevant provinces or districts, and verdicts rendered by these courts were frequently appealed to the Council of State Court of Appeals (Şûrâ-yı Devlet Temyiz Mahkemesi). It was also determined that the illicit stills and boilers were confiscated and handed over to the relevant Administration, and a fine of 4 Ottoman liras was collected for each seized still.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Late Modern Ottoman History |
Journal Section | research Article |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2025 |
Submission Date | March 7, 2025 |
Acceptance Date | June 20, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 10 Issue: 2 |
This work is licensed under a Creative Commons BY-NC-SA 2.0 (Attribution-Non Commercial-Share Alike).