Duygusal Zekânın Kendini İfade Etme İletişim Becerisine Etkisi: Ön Lisans Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma

Year 2022, , 454 - 472, 20.05.2022

Betül Balkan Akan

https://doi.org/10.21076/vizyoner.904528

Cited By: 3

Abstract

Bu araştırmanın amacı, ön lisans okuyan öğrencilerin duygusal zekâ düzeylerinin kendini ifade etme iletişim becerisine etkisini ortaya koymak olarak belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin duygusal zekâ düzeyleri ve alt boyutları, kendini ifade etme iletişim becerileriyle demografik özellikleri arasında farklılık olup olmadığının araştırılması hedeflenmiştir. Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Hayrabolu Meslek Yüksekokulunda sosyal bilimler alanındaki bölümlerde okuyan 181 öğrencinin katılımıyla ve anket tekniği yoluyla toplanan veriler SPSS 20 paket programında analiz edilerek yorumlanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, açıklayıcı faktör ve güvenirlik analizleri, korelasyon ve regresyon analizleri ile Mann-Whitney U testi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; ön lisans öğrencilerinin duygusal zekâ düzeylerinin kendini ifade etme iletişim becerisini anlamlı ve pozitif yönde etkilediği; duygusal zekâ ile alt boyutları olan kendi duygularını değerlendirme, duyguların kullanılmasına ilişkin alt boyutları ile öğrencilerin iletişim dersi alma durumları arasında ve kendini ifade etme iletişim becerisi ile cinsiyet, sınıf ve iletişim dersi alma durumu açısından farklılık gösterdiği görülmektedir. Dolayısıyla duygusal zekâsı yüksek bireylerin kendini daha iyi ifade edebilme iletişim becerisine sahip oldukları sonucuna ulaşılmıştır. 

Keywords

Duygusal Zeka, İletişim Becerileri, Kendini İfade Etme, Önlisans Öğrencileri

The Effect of Emotional Intelligence on Self-Expression Communication Skills: A Research on Associate Degree Students

Abstract

The purpose of the study is determined as revealing the effect of emotional intelligence levels of students studying associate degree on self-expression communication skills. In addition, it is aimed to investigate whether there is a difference between the emotional intelligence levels and sub-dimensions of the students, self-expression communication skills and demographic characteristics. The data is collected from 181 participant students studying in social sciences departments at Tekirdağ Namık Kemal University, Hayrabolu Vocational School, and analyzed and interpreted through survey techniques and SPSS 20 package program. Descriptive statistics, exploratory factor and reliability analysis, correlation and regression analysis and Mann-Whitney U test are utlised to analyze the data. According to the results of the research; emotional intelligence levels of associate degree students significantly and positively affects their self-expression communication skills; it is observed that emotional intelligence and its sub-dimensions differ between the sub-dimensions of evaluating their own emotions, the use of emotions, and the students' receiving communication lesson, and in terms of self-expression communication skills and gender, classroom and communication course taking. Therefore, it is concluded that individuals with high emotional intelligence have the communication skills to express themselves better.

Keywords

Emotional Intelligence, Communication Skills, Self-Expression, Associate Degree Students

References

• Alghorbany, A. ve Hamzah, H. (2020). The interplay between emotional intelligence, oral communication skills and second language speaking anxiety: A structural equation modeling approach. 3L: Language, Linguistics, Literature, 26(1), 44-59.
• Akbolat, M. ve Işık, O. (2012). Sağlık çalışanlarının duygusal zekâ düzeylerinin motivasyonlarına etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(32), 109-124.
• Aktaş, Ö. ve Kaya, İ. (2015). Yönetici asistanlarının duygusal zekâları ile motivasyonları arasındaki ilişkinin araştırılmasına yönelik bir uygulama çalışması. Electronic Journal of Vocational Colleges, 14.BÜROKON Özel Sayısı, 273-292.
• Altunışık, R., Coşkun R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım E. (2012). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı. Sakarya Yayıncılık.
• Amini, M., Amini, M., Nabiee, P. ve Delavari, S. (2019) The relationship between emotional intelligence and communication skills in healthcare staff. Shiraz E Medical Journal, 20(4), 1-3.
• Arıcı, İ. ve Angın, Y. (2017). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin iletişim beceri düzeyleri. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (8), 199-219.
• Bertan, S. (2009). Turizmin çevre üzerinde yarattığı etkiler: Pamukkale örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(2), 204-214.
• Bora, E. ve Baysan, L. (2009). Empati ölçeği-Türkçe formunun üniversite öğrencilerinde psikometrik özellikleri. Klinik Psikofarmakoloji Bulteni, 19(1), 39-47.
• Boz, C., Biçer, T., Serter, K., Kara, K. E ve Şentuna, M. (2021). Spor yöneticilerinin iletişim beceri düzeylerinin işgörenlerin motivasyonu üzerine etkisi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(1), 492-502.
• Bugay, A. ve Korkut-Owen, F. (2016). İletişim becerilerinin yordayıcıları: Bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımı, benlik saygısı, dışa dönüklük ve cinsiyet. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 542-554.
• Büyükbeşe, T., Direkçi, E. ve Erşahan, B. (2017). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâlarının iletişim becerilerine ve bireysel yenilikçilik seviyelerine etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2), 221-236.
• Cherry, M. G., Fletcher, I. ve O’Sullivan, H. (2013). Exploring the relationships among attachment, emotional intelligence and communication. Medical Education, 47(3), 317-325.
• Cinel, M. ve Oğan, E. (2021). İş hayatında duygusal zekâ ve kariyer uyum yeteneği arasındaki ilişki. Alanya Akademik Bakış, 5(1), 369-391.
• Çavuş, F., Yakut, E. ve Kara, E. (2015). Çalışanların duygusal zekâ ve çatışma çözme stilleri ilişkisi: Turizm sektöründe bir araştırma (Osmaniye örneği). Research journal of Business and Management, 2(1), 1-17.
• Çetinkaya, Ö. ve Alparslan, A. M. (2011). Duygusal zekânın iletişim becerileri üzerine etkisi: Üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1), 363-377.
• Decety, J. ve Yoder, K. J. (2016). Empathy and motivation for justice: Cognitive empathy and concern, but not emotional empathy, predict sensitivity to injustice for others. Social Neuroscience, 11(1), 1-14.
• Dülger Ceylan, E. ve Atalar, A. D. (2018). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin değişkenlere göre incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 98-114.
• Doğruluk, S., Mutluay, Y. ve Baysal, S. (2019). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Scientific Educational Studies, 3(1), 1-28.
• Ekici, C. (2020). İlkokul yöneticileri ile öğretmenler arasındaki iletişim durumlarının incelenmesi. Uluslararası Eğitim Araştırmacıları Dergisi, 3(2), 292-311.
• Elkatmış, M. ve Ünal, E. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarının iletişim beceri düzeylerine yönelik bir çalışma. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 107-122.
• Erdoğdu, M. Y. (2008). Duygusal zekânın bazı değişkenler açısından incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(23), 62-76.
• Erigüç, G., Şener, T. ve Eriş, H . (2013). İletişim becerilerinin değerlendirilmesi: Bir meslek yüksekokulu öğrencileri örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16(1), 45-65.
• Gunkel, M., Schlägel, C. ve Engle, R. L. (2014). Culture’s influence on emotional intelligence: An empirical study of nine countries. Journal of International Management, 20(2), 256-274.
• Gül, E. ve Güney, A. (2019). Duygusal zekâ ve iletişim becerileri arasındaki ilişki. Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(2), 141-158.
• Gürşimşek, I., Vural, E. D. ve Demirsöz S. E. (2008). Öğretmen adaylarının duygusal zekâları ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 1-11.
• Hırlak, B., Taşlıyan, M., Fidan, E. ve Gül, H. (2017). Duygusal zekânın iş performansı ve bazı demografik özellikler ile ilişkisi: Kahramanmaraş’ta üretim sektöründe bir uygulama. Kesit Akademi Dergisi, 3(9), 108-130.
• Hu, X. ve He, T. (2018). A study of the influence of emotional intelligence on individual innovation behaviour. Journal of Applied Management and Investments, 7(2), 113-124.
• İsmen, A. (2004). Duygusal zekâ ve aile işlevleri arasındaki ilişki. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(11) , 55-75.
• İyibaş, M. ve Akın, M. (2021). Öğrencilerin duygusal zekâ düzeyleriyle akademik başarıları arasındaki ilişkinin analizi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (57), 188-218.
• Jaeger, A. J. (2003). Job competencies and the curriculum: An inquiry into emotional intelligence in graduate professional education. Research in Higher Education, 44(6), 615-639.
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (5. Baskı). Asil Yayın Dağıtım.
• Kaya, F., Kanık, P. ve Alkın, S. (2016). Üstün zekâlı ve yetenekli öğrencilerin duygusal zekâ ve iletişim becerileri düzeylerinin karşılaştırılması. International Online Journal of Educational Sciences, 8(1), 229-244.
• Kılcıgil, E., Bilir, P., Özdinç, Ö., Eroğlu, K. ve Eroğlu, B. (2009). İki farklı üniversitenin beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 19-28.
• Kiremitci, O. ve Canpolat, A. M. (2014). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının üstbilişsel farkındalık ve problem çözme becerilerini belirlemedeki rolü. Spor Bilimleri Dergisi, 25(3), 118-126.
• Kunnanatt, J. T. (2004). Emotional intelligence: The new science of interpersonal effectiveness. Human Resource Development Quarterly, 15(4), 489-495.
• Kuzu, A. ve Eker, F. (2010). Hemşirelik öğrencilerinin duygusal zekâ ve iletişim becerilerinin diğer üniversite öğrencileri ile karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. Turkish Journal of Research & Development in Nursing, 12(3), 14-29.
• Koç, B., Terzi, Y. ve Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4(1), 369-390.
• Kong, F. (2017). The validity of the Wong and Law emotional intelligence scale in a Chinese sample: Tests of measurement invariance and latent mean differences across gender and age. Personality and Individual Differences, 116, 29-31.
• Korkut-Owen, F. ve Bugay, A. (2014). İletişim becerileri ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 51-64.
• Korkut, F. (1996). İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
• Li, T., Saklofske, D. H., Bowden, S. C., Yan, G. ve Fung, T. S. (2012). The measurement invariance of the Wong and Law emotional intelligence scale (WLEIS) across three Chinese University student groups from Canada and China. Journal of Psychoeducational Assessment, 30(4), 439-452.
• Libbrecht, N., De Beuckelaer, A., Lievens, F. ve Rockstuhl, T. (2012). Measurement invariance of the Wong and Law emotional intelligence scale scores: Does the measurement structure hold across far eastern and european countries. Applied Psychology: An International Review, 63(2), 223-237.
• Lopes, P. N., Grewal, D., Kadis, J., Gall, M. ve Salovey, P. (2006). Evidence that emotional intelligence is related to job performance and affect and attitudes at work. Psicothema, 18, 132-138.
• Lorcu, F. (2015). Örneklerle veri analizi SPSS uygulamalı. Detay Yayıncılık.
• Mirzeoğlu, N. (2005). Örgütsel çatışma ve yönetimi: spor eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında bir uygulama. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 51-56.
• Morand, D. A. (2001). The emotional intelligence of managers: Assessing the construct validity of a nonverbal measure of “people skills”. Journal of Business and Psychology, 16(1), 21-33.
• Pehlivan, B. K. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim-Online, 4(2), 17-23.
• Peli̇t, E., Karaçor, M. ve Kılıç, İ. (2018). Duygusal zekânın iletişim becerilerine etkisi: Turizm öğrencileri üzerinde bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(1), 85-107.
• Pınarcık, S., Sali, G. ve Altındiş, M. N. (2016). Okul öncesi ögretmen adaylarının duygusal zekâları ve iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Asian Journal of Instruction, 4(1), 34-44.
• Polat, S. ve Aktop, E. (2010). Öğretmenlerin duygusal zekâ ve örgütsel destek algılarının girişimcilik davranışlarına etkisi. Akademik Bakış Dergisi, 22, 1-20.
• Pursun, T. ve Efilti, E. (2019). The analysing of the emotional intelligence scores of the special education teacher candidates for the predictor of multiple intelligences areas. European Journal of Educational Research, 8(2), 409-420.
• Raeissi, P., Zandian, H., Mirzarahimy, T., Delavari, S., Zahirian Moghadam, T. ve Rahimi, G. (2019). Relationship between communication skills and emotional intelligence among nurses. Nursing Management, 26(2), 31-35.
• Salovey, P. ve Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, cognition and personality, 9(3), 185-211.
• Sample Size Calculator. (2021). https://www.surveysystem.com/sscalc.htm adresinden 22 Ocak 2021 tarihinde alınmıştır.
• Song, Y. H. (2020). The structural relationships among emotional iıntelligence, communication ability, collective intelligence, learning satisfaction and persistence in collaborative learning of the college classroom. Journal of Convergence for Information Technology, 10(1), 120-127.
• Taşkın, A. K., Taşğın, Ö., Başaran, M. H. ve Taşkın, C. (2010). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinde duygusal zekâ düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12(2), 98-103.
• Taşlıyan, M., Hırlak, B. ve Harbalıoğlu, M. (2015). Duygusal zekâ, iletişim becerileri ve akademik başarı arasındaki ilişki: Üniversite öğrencilerine bir uygulama. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 2(3), 45-58.
• Tepeköylü Öztürk, Ö. ve Soytürk, M. (2019). Sporcu algılarına göre antrenör iletişim becerileri. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(1/1), 587-594.
• Tepeköylü, Ö., Soytürk, M. ve Çamlıyer, H. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu (BESYO) öğrencilerinin iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VII(3), 115-124.
• Topal, M., Eyduran, E., Yağanoğlu, A. M., Sönmez, A. ve Keskin, S. (2010). Çoklu doğrusal bağlantı durumunda ridge ve temel bileşenler regresyon analiz yöntemlerinin kullanımı. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41(1), 53-57.
• Tuncer, M. ve Demiralp, M. (2016). Psikiyatri kliniklerinde çalışan hemşirelerde duygusal zekâ ve iletişim becerileri ilişkisi: Çok merkezli bir çalışma. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(5), 389-395.
• Turhan, M. ve Çetinsöz, B. C. (2019). Duygusal zekâ ve motivasyon arasındaki ilişki: Turizm programı öğrencileri üzerine bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(69), 268-287.
• Türken, H., Es, B. ve Çalım, S. (2016). Öğrenci ebelerin duygusal zekâları ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(4), 447-452.
• Türker, A. ve Özaltın Türker, G. (2017). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri düzeylerinin turizm sektöründe kalma eğilimlerine etkisi Ortaca MYO örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(48), 206-222.
• Okkay, İ. ve Bal, F. (2021). İletişim teknolojileri ve değişen empati kavramı. Humanistic Perspective, 3(1), 195-208.
• Oyur, E., Mercan, N., Şaylan, O. ve Buran, A. (2012). İş ortamında duyguları ifade etme ve iletişim becerileri üzerine bir araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1) , 97-106.
• Özdemir, A. Y. ve Özdemir, A. (2007). Duygusal zekâ ve çatışma yönetimi stratejileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Üniversitede çalışan akademik ve idari personel üzerine uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (18), 393-410.
• Wong, C. S., Law, K. S. (2002). The effects of leader and follower emotional intelligence on performance and attitude: An exploratory study. Leadership Quarterly, 13, 243-274.
• Yaşlıoğlu, M., Pekdemir, I. ve Toplu, D. (2013). Duygusal zekâ ve çatışma yönetimin yöntemleri arasındaki ilişki ve bu ilişkide lider üye etkileşiminin rolü. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 191-220.
• Yorulmaz, M. ve Kıraç, R. (2019). Duygusal zekâ ile iletişim becerisi arasındaki ilişkinin incelenmesi. 4. International Health Sciences and Management Conference 2019-İstanbul, 128-131.
• Yousefi F. (2006). The relationship between emotional intelligence and communication skills in the university students. Developmental Psychology Journal of Iran Psychologist, 3(9), 5–13.