Giriş: Kronolojik yaş toplumsal yaşam içinde önemli bir statü belirleyicisidir.
Ancak hızlı gelişmelerin paralelinde ileri yaşlarda olan birey sayısının toplum
içinde giderek artış göstermesi ve yaşam tarzlarının da değişime uğraması aile
ve toplum içerisinde yaşlıların farklı sorunlarla yüzleşmesine neden
olmaktadır. Bu çerçevede kronolojik yaşa bakış açısı değişerek toplumdaki diğer
yaş grupları arasında yaşlı ayrımcılığı şeklinde ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle
bu çalışmada Türkiye’nin farklı illerinde üniversite öğrenimi gören bireylerin
yaşlılara ve yaşlı ayrımcılığına ilişkin tutumlarının incelenmesi
amaçlanmıştır. Amaç: Farklı
alanlarda öğrenim gören üniversite öğrencilerinin yaşlı ayrımcılığına ilişkin
tutumlarını araştırmak ve diğer değişkenlerle ilişkisini belirlemek
amaçlanmıştır. Yöntem: Bu çalışma, tanımlayıcı, kesitsel bir çalışmadır. Örneklem
Ankara, Antalya, Denizli, Erzurum, Isparta, İstanbul, Karabük, Kırıkkale, Siirt
ve Sivas’ta farklı alanlarda öğrenim gören 1320 üniversite öğrencisini
kapsamaktadır. İstatistiksel analizlerde parametrik olmayan ve parametrik olan testler
kullanılmıştır. Bulgular: Farklı
üniversitelerde öğrenimleri devam eden ve araştırmaya gönüllü olarak katılan
öğrencilerin %18.6’sı yaşlılarla “aynı mahallede” %17.7’si “aynı yerleşim
yerinde/kentte” yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Yaşlı bireylerle aynı evde
yaşadıklarını belirten öğrencilerin (n=209, % 15.8) %58.9’u anneanne veya
babaanne ile birlikte yaşamaktadır. Öğrencilerin %47.5’i yaşlı bireyle olan
ilişkilerinin “iyi”, %46.5’i ise “çok iyi” olduğunu ifade etmiştir. Ailedeki
yaşlılarla “haftada bir veya 15 günde bir” görüştüklerini belirten öğrencilerin
oranı ilk sırada yer almaktadır (%31.2). Öğrenciler arasında yaşlıların kendi
evlerinde yaşamaları gerektiğini düşünenler (%58.9) ile yaşlıların bakıma
ihtiyaç duyması halinde “çocuklarının evinde bakılması” gerektiğini düşünenler
(%57.3) ilk sırada yer almaktadır. Yaşlı Ayrımcılığı Tutum ölçeğinin
“yaşlıların yaşamını sınırlandırma”, “yaşlılara yönelik olumlu ayrımcılık”, “yaşlılara
yönelik olumsuz ayrımcılık” alt boyutları ve ölçeğin geneli ile bağımsız
değişkenler (eğitim alanı grubu, cinsiyet, halen yaşanılan yer, eğitim alanının
yaşlılıkla ilgili olma durumu, kendilerini nitelendirme şekilleri ve yaşlı
bireyle olan ilişkiler) arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar elde
edilmiştir (p<0.05). Sonuç:
Üniversite öğrenimleri devam eden öğrencilerin yaşlılara yönelik ayrımcılık
tutumları yaşam tarzları, yaşadıkları toplumun normları ve yaşlılarla olan
ilişkilerinden etkilenmektedir.
Introduction: Chronological age is an important status determinant
in social life. However, in parallel with the rapid developments, the
increasing number of individuals in the elderly and their changing lifestyles
cause the elderly to face different problems in the family and society. In this
context, the chronological age perspective changes and emerges as elderly
discrimination among other age groups in the society. Therefore Turkey to
elderly individuals who work in this university education in different
provinces and is aimed to examine their attitudes to ageism. Objective: The aim of this study was to
investigate the attitudes of university students studying in different fields
towards older adult discrimination and to determine their relationship with
other variables. Method: This is a
descriptive, cross-sectional study. The sample included 1320 university
students from different fields in Ankara, Antalya, Denizli, Erzurum, Isparta, Istanbul,
Karabuk, Kırıkkale, Siirt and Sivas. The nonparametric and parametric tests
were used in statistical analysis. Results:
18.6% of the students attending to the research and continuing their studies at
different universities stated that they lived in the same neighborhood with the
elderly and 17.7% in the same neighborhood. Students living in the same house
(n=209, 15.8%) 58.9% of the grandmother or grandmother is living with. While
47.5% of the students stated that their relations with the elderly person were “good”
and 46.5% were “very good”. The ratio of the students who stated that they
talked to the elderly in the family once a week or every 15 days 15 was the
first one (31.2%). Among the students, those who think that the elderly should
live in their own homes (58.9%) and those who think that “their children should
be looked at in the home in should take the first place in case the elderly
people need care (57.3%). Aged Discrimination Attitude Scale ın limiting the
life of the elderly, positive discrimination towards the elderly, negative
discrimination against the elderly “sub-dimensions and the general scale and
the independent variables (education area group, gender, place of living, the
status of education area related to old age, themselves There were
statistically significant differences between qualitative forms and relationships
with elderly individuals (p<0.05). Conclusion:
Discrimination attitudes of the students who are studying at university are
affected by their lifestyle, norms of the society they live in and their relations
with the elderly.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 12 Issue: 2 |