Bu makale, birim tekrarını temel bir tasarım öğesi olarak bütünleştiren dijital ve interaktif sanat formlarına odaklanarak, teknolojik gelişmelerin sanat üzerindeki etkisini araştırmaktadır. Araştırma, yeni medya bağlamında, birim tekrarının özellikle etkileşimli tekstil yüzeyleri ve etkileşimli video enstalasyonlarındaki organizasyonel bir ilke olarak işlevini ve anlatım diline katkısını incelemektedir. Gestalt teorisinin (Yakınlık İlkesi, Süreklilik İlkesi, Benzerlik İlkesi, Anlaşılırlık İlkesi, Basitlik İlkesi ve Şekil-Zemin İlişkisi) görsel tasarım ilkeleri, analizin temel ölçütlerini oluşturmaktadır. Bu ölçütler doğrultusunda makale, literatür taramasıyla belirlenen 20. ve 21. yüzyıla ait birim tekrarına dayalı sanatsal uygulamaları analiz etmektedir. Bu makale, tekrarlayan birimlerin sanatta sürükleyici ve çok duyulu deneyimler yaratmadaki etkisini saptamaktadır. Araştırma sorusu, birim tekrarının izleyici katılımını ve dinamik görsel etkileşimleri nasıl şekillendirdiğini incelemektedir. Nitel bir yöntem kullanılan bu araştırmada, seçilen etkileşimli enstalasyonlar üzerinden görsel veri analizi gerçekleştirilmiştir. Yapılan analiz, mekân, görsel tutarlılık ve dokunsal etkileşim açısından değerlendirilmiştir. Bulgular, birim tekrarının tutarlı bir görsel oluşturduğunu ve sanat eseri ile izleyici arasındaki duyusal etkileşimi derinleştirerek dijital ortamlardaki sanatsal ifadenin niteliğini arttırdığını göstermektedir. Bu araştırma, çağdaş interaktif sanatta dinamik bir görsel dil olan tekrarlayan birimlerin rolünü vurgulayarak alana katkıda bulunmaktadır.
This article explores the impact of technological advancements on art, focusing on digital and interactive art forms that use unit repetition as an essential design element. The research examines the function of unit repetition as an organizational principle, particularly in interactive textile surfaces and interactive video installations, and its contribution to the language of expression within the context of new media. The visual design principles of Gestalt theory (Proximity, Continuity, Similarity, Pragnanz-Clarity, Simplicity, and Figure-Ground Relationship) constitute the basic criteria of the analysis. Based on these criteria, the article analyzes artistic practices based on unit repetition from the 20th and 21st centuries, determined by the literature review. This article explores how repeating units contribute to immersive, multi-sensory art experiences, shaping viewer engagement and dynamic visual interactions. The study uses a qualitative technique to evaluate space, visual coherence, and tactile interaction through the analysis of visual data from selected interactive installations. The findings show that unit repetition improves visual coherence and the quality of artistic expression in digital contexts by increasing sensory contact between the artwork and the viewer. This research contributes to the field by emphasizing repeating unitsa dynamic visual language in contemporary interactive art.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Visual Arts (Other), Installation |
Journal Section | Araştırma Makaleler |
Authors | |
Early Pub Date | November 28, 2024 |
Publication Date | November 28, 2024 |
Submission Date | June 20, 2024 |
Acceptance Date | November 25, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Issue: Sanatta Dijitalizm Özel Sayısı |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.