JOHN FIELD’IN H. 46 VE H. 37 PİYANO NOKTÜRNLERİNİN ANALİZİ

Year 2025, Volume: 8 Issue: 1, 331 - 351, 27.03.2025

Özlem Keleş , Burak Sağırkaya

https://doi.org/10.51576/ymd.1612634

Abstract

Noktürn formunun buluşçusu olarak olarak kabul edilen John Field, özellikle Romantik dönem piyano müziğine öncülük eden eserleriyle tanınmaktadır. Bu araştırmada, J. Field’ın piyano edebiyatındaki önemi, H.37 ve H.46 numaralı noktürnler üzerinden ele alınmıştır. Bu doğrultuda noktürnler hem teknik açıdan incelenmiş hem de literatüre taze bir bilgi akışı sağlanmaya çalışılmıştır. Araştırmada, Polskie Wydawnictwo Muzyczne (PWM) tarafından 1978’de yayımlanan Field Dua Nokturny adlı edisyon temel kaynak olarak kullanılmıştır. Bu edisyonun, J. Field'ı yorumlayan piyanistler arasında yaygın olarak tercih edildiği ve onun eserlerine erişimde yaygın kullanılan bir kaynak olduğu tespit edilmiştir. Yapılan taramada H.37 ve H.46 noktürnlerinin, J. Field’ın eserleri arasında sıklıkla icra edildiği, ancak alanyazında yeterince derinlemesine incelenmediği belirlenmiştir. Araştırmanın ilk bölümünde, J. Field’ın biyografisi üzerinden piyano literatürüne olan katkıları ele alınmıştır. Araştırmanın ikinci bölümünde ise H.37 ve H.46 numaraları noktürnler detaylı bir biçimde incelenmiştir. Bu analiz süreciyle hem eserlerin tematik yapıları ve armonik yapıları hem de teknik zorlukları ve dönemsel özellikleri tek bir kaynak altında ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırmada ortaya konulan bulgularının, piyanistler ve teorisyenlerin yararlanabilecekleri bir kaynak olacağı düşünülmektedir. Ayrıca araştırmanın bu alanda yapılacak gelecekteki araştırmalara ışık tutacağı düşünülmektedir. J. Field’ın eserleri üzerine yapılacak her bir yeni inceleme ve araştırma ile günüz de Romantik dönem müziğine dair anlayışın daha da derinleştireceği öngörülmektedir.

Keywords

John Field, piyano, noktürn, eser incelemesi, müzikte romantizm

ANALYSIS OF JOHN FIELD’S PIANO NOCTURNES H.46 AND H.37

Abstract

John Field, widely regarded as the inventor of the nocturne form, is particularly renowned for his works that paved the way for Romantic period piano music. This study examines the significance of J. Field in piano literature through an analysis of his nocturnes H.37 and H.46. Within this scope, the nocturnes are explored both technically and musically, aiming to contribute fresh insights to the literature. The primary source for this study is the Field Dua Nokturny edition, published by Polskie Wydawnictwo Muzyczne (PWM) in 1978. This edition has been identified as a commonly preferred resource among pianists interpreting J. Field’s works and as a widely used reference for accessing his compositions. The review revealed that while the nocturnes H.37 and H.46 are frequently performed among J. Field’s works, they have not been sufficiently examined in depth within the existing literature. In the first part of the study, J. Field’s contributions to piano literature are addressed through an overview of his biography. The second part provides a detailed analysis of nocturnes H.37 and H.46. This analytical process aims to consolidate under a single source the thematic and harmonic structures of the works, their technical challenges, and their stylistic characteristics in the context of their period. The findings presented in this study are expected to serve as a valuable resource for pianists and theorists. Furthermore, it is anticipated that this research will shed light on future studies in this field. Each new investigation into J. Field’s works is foreseen to deepen contemporary understanding of Romantic period music.

Keywords

John Field, piano, nocturne, musical analysis, romanticism in music

References

• Bali, S. (2018). Müzikte romantik dönem bestecileri.(1. Baskı). İstanbul: Vakıfbank Kültür Yayınları.
• Branson, D. (1972). John Field and Chopin. London, England: Barrie and Jenkins Pub.
• Brown, E. E. (1970). John Field: Forgotten innovator of the nocturne. American Music Teacher, 20(2), 23–46.
• Buttall, P. (2005). The piano concertos of John Field (1782–1837). Plymouth, UK: PRB Msc.
• Clark, K. (2023). John Field's Russian landscape and the early nineteenth-century piano nocturne. Nineteenth-Century Music Review, 20(2), 285–304.
• Crocker, R. L. (2014). A history of musical style. NY, USA: Dover Publications.
• Davis, R. (1973). John Field, Chopin and others. The musical times, 114(1559), 31–32.
• Engül, D. D. ve Pirgon, Y. (2022). Stephan Beneking’in 24 nocturneforyoungpianists adlı kitabının içerdiği hedef davranışlar açısından incelenmesi. International Academic SocialResourcesJournal, 7(41),976-983. Erlich, C. (1990). The piano: a history. NY, USA: Clerendon Press.
• Farago, F. (2020). Sanat. (Çev.Ö. Doğan). (4. Basım). Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• Gillespie, J. (1972). Five centuries of keyboard music. NY, USA: Dover Publications.
• Hinson, M. (2000). Guide to the pianist's repertoire (3rd ed.). USA: Indiana University Press.
• Hopkinson, C. (1961). A bibliographical thematic catalogue of the works of John Field, 1782–1837. London, England: Basım Yazarın Kendisi. İlyasoğlu, E. (2003). Zaman içinde müzik. (7. Basım). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Kelly, M. (1944). John Field. Studies: An Irish quarterly review. Messenger Publications, 33(132), 516–526.
• Krummel, D. W. (1963). A bibliographical thematic catalogue of the works of John Field, 1782–1837 (John Field Review of the book, by C. Hopkinson). 20(2), 221–222.
• Mimaroğlu, İ. (1999). Müzik tarihi. (6. Basım). İstanbul: Varlık Yayınları.
• Moynihan, F. (2009).Considerations for a modern performance of John Field’s piano sonata op. 1 no. 1 in E-flat major. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Dublin City Uni., İrlanda.
• Piggott, P. (1968). John Field and the Nocturne.In Proceedings of the Royal Musical Association 95, 55-65. İngiltere: Cambridge University Press.
• Piston, W. (1941). Harmony (3rd ed.). NY, USA: W W Norton & Co.
• Say, A. (2003). Müzik tarihi. (5. Basım). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Schonberg, H. C. (2013).Büyük besteciler. (Çev: A. F. Yıldırım) İstanbul: Doğan Kitap.
• Tecimer Kasap, B., (2005). John Field’dan Frederic Chopin’e kalan bir miras: Noktürnler. Süleyman Demirel Üniversitesi, Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(10), 23-36.
• Temperley, N. (1975). John Field and the first nocturne. Music &Letters, 56(3/4), 335–340.
• Todd, L. (2004). Nineteenth-century piano music. New York, USA: Routledge.
• Tyson, A. (1966). John Field’s earliest compositions. Music &Letters, 47(3), 239–248.
• Valera, T. (1982). John Field, 1782–1837. Dublin Historical Record, 35(4), 134–147.
• Walker, M. E. (2015). John Field's piano concerto No. 1. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). North Dakota State University, ND, USA.