Vergi Planlaması Temelinde Kamu Yararı: Kurumlar Vergisi Üzerine Teorik Bir Yaklaşım

Year 2017, , 1 - 20, 21.04.2017

Abdullah Burhan Bahçe , Öner Gümüş

https://doi.org/10.18657/yonveek.307480

Cited By: 4

Abstract

Devlet vergi ile ilgili yükümlülükleri mükelleflere uyguladığında bunu bir planlama ile yapmaktadır. Bu plan ise belirli ölçütler dâhilinde uygulamaya konulmaktadır. Söz konusu vergi planlamasının toplumsal faydayı gözetecek şekilde yapılması gerekmektedir. Nitekim toplumsal faydanın temelinde kamu yararının yattığı ifade edilebilmektedir. Bir başka deyişle vergi planlamasının başlangıç aşamasında kamu yararı unsurunun ön planda tutulması gerekmektedir. Türk vergi sistemine vergi planlaması açısından bakıldığında kurumlar vergisinin hala vergilendirilebilir bir potansiyele sahip olduğu görülmektedir. Bununla birlikte devlet, kurumlar vergisi oranlarını yükseltecek bir vergi planlaması yaptığında ciddi bir tepkiyle karşılaşabilmektedir. Dolayısıyla devlet kamu hizmetleri alanında işletmelerin payını daha fazla arttırarak bu muhalefeti azaltabilecektir. Ayrıca kurumlar vergisinden elde edilen gelirler bir transfer harcaması yoluyla bireylerin harcanabilir gelirini yükseltebilecektir. Buna ek olarak, gelir vergisi mükelleflerinin sayısı kurumlar vergisi mükelleflerinden daha fazladır. Dolayısıyla siyasi iktidar bu yolla oy maksimizasyonunu da gerçekleştirebilecektir. Bu çalışmada, bu perspektiften faydalanılmak suretiyle vergi planlamasında vergilemede eşitlik, adalet, kesinlik ve belirlilik ilkelerine uyularak ve iktisadi etkinliğin sağlanarak kamu yararı unsuruna varılabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Vergi planlaması, kamu yararı, iktisadi etkinlik, kurumlar vergisi

Public Interest on the Basis of Tax Planning: A Theoretical Approach on Corporate Income Tax

Abstract

When applying the liabilities related to tax on taxpayers, the state does this with a plan. And this plan is entered into force by obvious criteria. The tax planning should be done by considering the social benefit. Hence, it can be stated that public interest lies on the foundation of social benefit. In other words, the factor of public interest should be prioritized at the beginning level of tax planning. When looked Turkish tax system in terms of corporate tax, it is seen that corporate tax still has a potential for taxation. However, when state makes tax planning by increasing the rate of corporate tax, it can meet a serius opposition. Thus, the state can relieve this opposition by increasing the share of businesses in the scope of public services. Also, the incomes obtained by corporate tax can increase the disposable incomes of individuals as transfer expenditures. In addition to this, the number of taxpayers of income tax are more than taxpayers of corporate tax. Accordingly, political power can realize the vote maximization by this way. In this study, by using this perspective, it is concluded that the factor of public interest can be reached by obeying the taxation principles of fairness, equity, accuracy and certainty and by providing economic efficiency

Keywords

Tax planning, public interest, economic efficiency, corporate tax

References

• Agell, J., Englund, P. and Sodersten, J., (1998). Incentives and Redistribution in the Welfare State- The Swedish Tax Reform. New York: St. Martin's Press.
• Aktan, C. C. ve Gencel, U. (2003). Türkiye’de Geriye Doğru Vergileme ve Verginin Hukukiliği İlkesinin İhlali. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 1-21.
• Akyılmaz, B., Sezginer, M. ve Kaya, C. (2012). Türk İdare Hukuku. (3. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Altay, A. (2015). Kamu Maliyesi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Armağan, R. (2007). Türkiye’de Gelir ve Kurumlar Vergisi Oranlarında İndirimin Vergi Gelirleri Üzerine Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 3, 227-252.
• Atay, E. E. (2014). İdare Hukuku. (4. Bası). Ankara: Turhan Kitabevi. Bildirici, Z. (1986). Ticari İşletmelerin Hukuki Yapısı Üzerinde Vergilerin Etkileri. Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 177/İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yayınları No: 41.
• Bilge, N. (1996). Hukukun Başlangıcı. (11. Baskı). Ankara: Turhan Kitabevi.
• Bozkurt, B. L. (2006). Avrupa Birliği’nde Kurumlar Vergisi. Maliye Dergisi, 150, 90-106.
• Çomaklı, Ş. E. ve Ak, A. (2013). Vergi Ceza Hukukunda Suç ve Kabahatler. Erzurum: Erzurum Barosu. Devrim, F. (2002). Kamu Maliyesine Giriş. İzmir: İlkem Ofset.
• Doğanay, Ü. (1974). Toplum Yararı ve Kamu Yararı Kavramları, Mimarlık, 12 (7), 5-6, https://wiki.zirve.edu.tr/sandbox/users/alptekin.aktalay/weblog/bede2/attachments/eed3e/Kamu%20yararı%20mimarlık%20dergisi.pdf?sessionID=190148cd32475de0a28dc580d66c590be4060236 (Erişim Tarihi: 28.03.2016).
• Erdem, M., Şenyüz, D. ve Tatlıoğlu, İ., (2012). Kamu Maliyesi. (10. Baskı). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Eroğlu, O. (2014). Vergi Planlaması. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Ferhatoğlu, E. (2005). Bir Kamu Harcaması Türü Olarak Vergi Harcaması ve Türk Kurumlar Vergisi Açısından Değerlendirilmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 77-93.
• Fevurly, K. R. (2013). Plan Your Financial Future- A Comprehensive Guidebook to Growing Your Net Worth, http://link.springer.com/book/10.1007%2F978-1-4302-6065-3 (Erişim Tarihi: 10.03.2016).
• Gao, X., Du, M. and Yang, L., (2011), Study on Applying of Tax Planning in Enterprise, Information and Management Engineering International Conference, 17-18 September, China, Wuhan: Springer-Verlag Berlin Heidelberg.
• Giritli, İ., Bilgen, P., Akgüner, T. ve Berk, K. (2012). İdare Hukuku. (5. Baskı). İstanbul: DER Yayınları.
• Gözler, K. (2003). İdare Hukuku. Cilt I. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Gözler, K. (2011). İdare Hukukuna Giriş. (13. Baskı). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Gözübüyük, A. Ş. (2007). Yönetim Hukuku. (25. Bası). Ankara: Turhan Kitabevi.
• Gravelle, J. and Maguire, S. (2007). Estate Taxes and Family Businesses. Brian L. Yoshov (Ed.). Economic Issues, Taxation and Tax Policy Issues içinde (s.83-102), New York: Nova Science Publishers.
• Günday, M. (2011). İdare Hukuku, (10. Baskı), Ankara: İmaj Yayınevi.
• Hettich, W. and Winer, S. L. (2002). Public Choices and Fiscal Means: Analyzing Taxes as Collective Outcomes. Donald P. Racheter & Richard E. Wagner (Ed.).
• Politics, Taxation and the Rule of Law- The Power to Tax Constitutional Perspective içinde (s.101-121), Massachusetts: Kluwer Academic Publishers.
• Infanti, A. C. (2009). Tax Equity, Anthony C. Infanti & Bridget J. Crawford (Ed.). Critical Tax Theory içinde (s. 60-64), USA: Cambridge University Press.
• Kırbaş, S. (2006). Vergi Hukuku. (17. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Macmillan, H. and Tampoe, M. (2000). Strategic Management, New York: Oxford University Press.
• Mankiw, G., (2008). Principles of Economics. (5. Baskı). Canada: South Western Cengage Learning.
• Oliver, P. D., (2004). Tax Policy- Readings and Materials. (2. Baskı). New York: Foundation Press.
• Orhaner, E. (2007). Kamu Maliyesi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Parkin, M. (2010). Economics. (9. Baskı). Boston: Pearson Addison Wesley.
• Perloff, J. M. (2007). Microeconomics. (4. Baskı). Boston: Pearson Addison Wesley.
• Peter, V. M., Kerr, I. A. and Thorpe, M. (2002). Tax Policy in India, Asian Journal of Public Administration, 24(1), 111-138.
• Ricardo, D., (1996). Principals of Political Economy and Taxation. New York: Prometheus Books.
• Sancakdar, O. (2012). İdare Hukuku. (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Saraçoğlu, F. (2014). Anayasa Mahkemesinin Vergiye İlişkin Kararlarında Kamu Yararı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Saraçoğlu, F., Engin, İ ve Ejder, H. L. (2014). Maliye Ders Notları. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Şenyüz, D., Yüce, M. ve Gerçek, A., (2012). Vergi Hukuku. (3. Baskı). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Şişman, B. (2003). İşletmelerde Vergi Planlaması Yöntemleri. Ankara: Yaklaşım Yayınları.
• Yıldırım, R., (2015). Kamu Hizmetleri. Mustafa Avcı (Ed.). İdare Hukukuna Giriş içinde (s. 126-145), Eskişehir: T. C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2466/Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 1437.
• Yıldırım, T., Yasin, M., Karan, N., Özdemir, H. E., Üstün, G. ve Tekinsoy, O. (2012). İdare Hukuku. (4. Baskı). İstanbul: On İki Levha Yayıncılık. http://www.gib.gov.tr/sites/default/files/fileadmin/user_upload/VI/CVI/Tablo_65.xls.htm (Erişim Tarihi: 02.04.2016).