Fısıltı Gazetesinin Yönetimi: Kamu ve Özel Sektör Yöneticileri Arasında Karşılaştırmalı Bir Uygulama

Year 2019, Volume: 26 Issue: 1, 181 - 199, 19.03.2019

Gökben Bayramoğlu

https://doi.org/10.18657/yonveek.427214

Cited By: 1

Abstract

Bilginin dedikodu ya da söylenti yoluyla kişiden kişiye
informal yolla aktarılmasını sağlayan fısıltı gazetesi, dünyanın en eski medyası olarak kabul edilmektedir. Toplum
bilimleri içerisinde önemli bir yer tutmasına rağmen örgütsel araştırmalarda
ampirik olarak yeterince incelenmediği görülmektedir. Bu çalışmada, kurumlarda
fısıltı gazetesinin nasıl çalıştığı ve kuruma etkilerinin neler olduğu
araştırılmıştır. Bu kapsamda kamu ve özel sektörde faaliyet gösteren 315
yönetici ile anket çalışması yapılmıştır. Dedikodu genellikle eğlenme ve sohbet
etmek amacıyla yapılır, ancak bazen de “daha iyi bir statü elde etmek” ve
“başkalarının itibarını zedelemek” amacını taşımaktadır. Dedikodunun en olumsuz etkileri çalışanların moralinin
bozulması, güven kaybı ve bunun sonucunda çalışanlar arasındaki uyumun
azalmasıdır. Buna karşın yönetimin aldığı değişim kararlarına karşın kendini
hazırlama olanağı sağlaması ve duygusal/psikolojik rahatlama sağlaması gibi
olumlu sonuçlara da neden olabilmektedir.

Keywords

Dedikodu, fısıltı gazetesi, sosyal örgüt

References

• Baker, J. S., & Jones, M. A. (1996, Spring). The Poison Grapevine: How Destructive Are Gossip and Rumor in the Workplace. Human Resource Development Quarterly, 7(1), s. 75-88.
• Beersma, B., & Kleef, A. V. (2011). How the Grapevine Keeps You in Line: Gossip Increases Contributions to the Group. Social Psychological and Personality Science, 2(6), s. 642-649. doi:10.1177/1948550611405073
• Bhasin, S. (2013). Rumours Galore... to Gossiping No More !!! Human Capital, 18-24.
• Danış, M. S. (2015). Dedikodunun Sosyolojisi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi.
• Davis, K. (1953, September-October). Management Communication and the Grapevine. Harvard Business Review, 31(5), s. 43-49.
• Davis, K. (1969). Grapevine Communication Among Lower and Middle Managers. Personel Journal.
• Davis, K. (1973, October). The Care and Cultivation of the Corporate Grapevine. Management Review, 62(10), s. 53-56.
• Deepa, S., & Seth, M. (2016, April). Can Organizational Grapevine be Beneficial? An Exploratory Study in Indian Context. English for Specisific Purposes World, 19(49).
• Dingfelder, S. F. (2006, April). Learned it through the Grapevine. 02 19, 2018 tarihinde APA Monitor on Psychology: http://www.apa.org/monitor/apr06/grapevine.aspx adresinden alındı
• Dodig-Crnkovic, G., & Anokhina, M. (2008). Workplace Gossip and Rumor: The Information Ethics Perspective. In Proceeding of the Tenth International Conference ETHICOMP.
• Dunbar, R. (1997). Grooming, Gossip, and the Evolutaion of Language. USA, London: Harvard University Press.
• Elder, D., & Enke, J. L. (1991, August). The Structure of Gossip: Opportunities and Constraints on Collective Expression among Adolescents. American Sociological Review, 56(4), s. 494-508.
• Eroğlu, E. (2005). Yöneticilerin Dedikodu ve Söylentiye Yönelik Davranış Biçimlerinin Belirlenmesi: Arfor Taşıma Hizmetleri A.Ş.'de Bir Uygulama. Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), s. 203-219.
• Erol, Y., & Akyüz, M. (2015). Dünyanın En Eski Medyası: Dedikodunun Örgüt Düzeylerindeki İşlevleri ve Algılanışı: Sağlık Örgütlerinde Bir Alan Araştırması. Journal of World of Turks, 7(2), s. 149-168. Feinberg, M., Willer, R., & Schultz, M. (2014). Gossip and OStracism Promote Cooperation in Groups. Psychological Science, 25(3), s. 656-664.
• Gholipout, A., Kozekanan, S. F., & Zehtabi, M. (2011). Utilizing Gossip as a Strategy to Construct Organizational Reality. Business Strategies Series, 12(2), s. 56-62. doi:10.1108/17515631111114859
• Gouveia, C. D., Vuuren, L. V., & Crafford, A. (2005). Towards a Typology of Gossip in the Workplace. SA Journal of Human Resource Management, 3(2), s. 56-68. doi: https://doi.org/10.4102/sajhrm.v3i2.68
• Hafen, S. (2004). Organizational Gossip: A Revolving Door of Regulation and Resistance. Southern Communication Journal, 69(3), s. 223-240. doi:10.1080/10417940409373294
• Hallett, T., Harger, B., & Eder, D. (2009). Gossip at Work: Unsanctioned Evaluative Talk in Formal School Meettings. Journal of Contemporary Ethnography, 38(5), 584-618. doi:10.1177/0891241609342117
• Harari, Y. N. (2012). Hayvanlardan Tanrılara Sapiens: İnsan Türünün Kısa Bir Tarihi. (E. Genç, Çev.) İstanbul: Kolektif Yayınları.
• Heathcote, E., & Dawson, S. (2008). Have You Heard? The Role of Rumour During Organisational Change Processed. International Journal of Knowledge, Culture and Change Management, 8(2), s. 273-283.
• Kanber, L. K. (2015, Mayıs-Haziran). Sırrın Evrimsel Yükü. Psikeart(39).
• Kapferer, J.-N. (1992). Dedikodu ve Söylenti: Dünyanın En Eski Medyası. (I. Gürbüz, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
• Manaf, M. M., Ghani, E. K., & Jais, I. M. (2013). Factors Influencing the Conception of Rumours in Workplace. Journal of Arts and Humanities, 2(6), s. 50-63.
• Michelson, G., & Mouly, S. (2000). Rumour and Gossip in Organizations: A Conceptual Study. Management Decision, 38(5), s. 339-346. doi:http://dx.doi.org/10.1108/00251740010340508
• Michelson, G., & Mouly, V. S. (2002). You Didn't Hear if From Us But....': Toward and Understanding of Romour and Gossip in Organizations. Australian Journal of Management, 27(Special Issue), s. 57-68.
• Mishra, J. (1990). Managing the Grapevine. Public Personnel Management, 19(2), s. 213-229. doi:10.1177%2F009102609001900209
• Nicoll, D. C. (1994). Acknowledge and Use Your Grapevine. Management Decision, 32(6), s. 25-30. doi:https://doi.org/10.1108/00251749410065097
• Noon, M., & Delbridge, R. (1993). News from Behinde My Hand: Gossip in Organizations. Organization Studies, 14(1), s. 23-37. doi: 10.1177%2F017084069301400103
• Reyhanoğlu, M., & Akın, Ö. (2016). Toksik Liderlik Örgütsel Sağlığı Olumsuz Yönde Tetikler mi? İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(3), s. 442-459.
• Ribeiro, V., & Blakeley, J. A. (1995). The Proactive Management of Rumor and Gossip. JONA, 25(6), s. 43-51. doi:https://doi.org/10.1300/J075v23n02_07 Rivero, O. (2013). Rumors in the Workplace Affecting Organizational Change. Global Journal of Management and Business Research Administration and Management, 13(12).
• Rosnow, R. L. (1980). Psychology of Rumour Reconsidered. Psychological Bulletin, 87(3), s. 578-591.
• Waddington, K. (2005). Behind Closed Doors-the Role of Gossip in the Emotinal Labour of Nursing Work. Int. J. Work Organisation and Emotion, 1(1), s. 35-48.