A Needs Analysis on the Competences that Students Should Have for Curriculum and Instruction Graduate Programs: A Delphi Study

Year 2019, , 149 - 158, 26.07.2019

Burcu Ökmen , Şeyma Şahin Abdurrahman Kılıç Abdullah Adıgüzel

https://doi.org/10.2399/yod.18.032

Cited By: 2

Abstract

The purpose of this study is to conduct a needs analysis study that will form the basis for Curriculum and Instruction graduate programs. It aims to determine the competences that graduate program graduates should have, and to revise the courses and contents taught in graduate programs based on these competences. Designed as a qualitative study, it employs the Delphi technique as its data collection method. The researchers achieved their consensus on the graduation competences of Curriculum and Instruction graduate programs over a series of three rounds, and then concluded it with the Delphi application process. The criteria sampling method was used in the study. The criterion to be used was defined as "being a faculty member in the field of the Department of Curriculum and Instruction". The Delphi panel was formed by 20 academics who agreed to participate in this study. We used content analysis in the analysis of the qualitative data obtained in the first round. We then employed central tendency measures (i.e. arithmetic mean and median), central distribution measures (i.e. standard deviation and interquartile range), and percentage of agreement calculations for the analysis of the quantitative data obtained in the second and third rounds. The study has revealed 11 competence areas comprising 157 sub-competences.

Keywords

Curriculum and instruction, Delphi technique, graduate, needs analysis

Supporting Institution

Düzce University Scientific Research Projects Commission

Project Number

Project no: 2018.10.01.684

Eğitim Programları ve Öğretim Yüksek Lisans Program Yeterlilikleri İhtiyaç Analizi: Bir Delphi Çalışması

Abstract

Bu araştırmada Eğitim Programları ve Öğretim yüksek lisans programı mezun yeterliklerine temel oluşturacak bir ihtiyaç analizi çalışması yaparak bu programlardan mezun olacak bireylerin sahip olması gereken yeterlikleri belirlemek amaçlanmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış olup, veriler Delphi tekniği ile toplanmıştır. Delphi sürecinde Eğitim Programları ve Öğretim yüksek lisans programı mezun yeterlikleri konusunda üç turda uzlaşma sağlanmış ve süreç sonlandırılmıştır. Araştırmada amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmış ve ölçüt olarak "Eğitim Programları ve Öğretim anabilim dalında öğretim üyesi olmak" ölçütü belirlenmiştir. Araştırmaya katılmayı kabul eden 20 akademisyen ile Delphi paneli kurulmuştur. 1. turda elde edilen nitel verilerin analizinde, içerik analizi yöntemi, 2. ve 3. turda elde edilen nicel verilerin analizinde ise, merkezi yığılma ölçüleri (aritmetik ortalama ve medyan), merkezi dağılım ölçüleri (standart sapma ve çeyrek değerler genişliği) ve uyum yüzdesi hesaplamaları kullanılmıştır. Araştırma sonunda, 11 yeterlik alanı ve bu yeterlik alanlarında yer alan 157 yeterlik tespit edilmiştir.

Keywords

Delphi tekniği, eğitim programları ve öğretim, ihtiyaç analizi, yüksek lisans

Project Number

Project no: 2018.10.01.684

References

• Aslan, G. (2007). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsüne kayıtlı doktora öğrencilerinin lisansüstü öğretime ilişkin sorunları. Milli Eğitim, 174, 250–269.
• Bureau, S. (2008). Analyse des besoins de formation. Accessed through <www.did.coop/documents/I–009.pdf> on December 14th, 2009.
• Büyüköztürk, Ş., & Köklü, N. (1999). Eğitim bilimleri alanında öğrenim gören lisansüstü öğrencilerinin araştırma yeterlikleri konusunda öğretim üyelerinin görüşleri. Eğitim ve Bilim, 23(112), 18–28.
• Castells, M. (2001). Universities as dynamic systems of contradictory functions. In J. Muller (Ed.), Challenges of globalisation. South African debates with Manuel Castells (pp. 206–223). Cape Town: Maskew Miller Longman.
• Castells, M. (2004). Informationalism, networks, and the network society: A theoretical blueprint. In M. Castells (Ed.), The network society: A cross-cultural perspective (pp. 36–45). Northampton, MA: Edward Elgar.
• Critcher, C., & Gladstone, B. (1998). Utilizing the Delphi technique in policy discussion: A case study of a privatized utility in Britain. Public Administration, 76(3), 431–449.
• Çalık, T., & Süzen, Z. B. (2013). Avrupa Üniversiteler Birliği kurumsal değerlendirme raporlarında yer alan tespitler ve öğretim üyelerinin iyileştirme önerilerine katılım düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(3), 355–390.
• De Villiers, M. R., & De Villiers, P. J. T. (2005). The Delphi technique in health sciences education research. Medical Teacher, 27(7), 639–643.
• DeWalt, K. M., & DeWalt, B. R. (2011). Participant observation. A guide for fieldworkers (2nd ed.). Lanham, MD: AltaMira Press.
• Fuller, M., Henderson, S., & Bustamante, R. (2015). Assessment leaders’ perspectives of institutional cultures of assessment: A Delphi study. Assessment & Evaluation in Higher Education, 40(3), 331–351.
• Gençtürk, E., & Akbaş, Y. (2013). Sosyal Bilgiler öğretmenliği Coğrafya alan standartlarının belirlenmesi: Delphi tekniği uygulaması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 335–353.
• Gömleksiz, M. N., & Yıldırım, F. (2013). Lisansüstü eğitim alan öğrencilerin lisansüstü eğitime ilişkin görüşleri. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu, 10–11 Mayıs 2013, Sakarya.
• Gözütok, F. D., Alkın, S., & Ulubey, Ö. (2010). Eğitim Programları ve Öğretim alanının amaçlarının gerçekleştirilmesini etkileyen sorunların belirlenmesi. 1. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi, 13–15 Mayıs 2010, Balıkesir.
• Grime, M., & Wright, G. (2016). Delphi method. In P. Brandimarte, B. Everitt, G. Molenberghs, W. Piegorsch, & F. Ruggeri (Eds.), Wiley StatsRef: Statistics reference online (pp. 1–6). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, Inc.
• Grisham, T. (2008). The Delphi technique: A method for testing complex and multifaceted topics. International Journal of Managing Projects in Business, 2(1), 112–130.
• Gupta, K. (2007). A practical guide to needs assessment (2nd ed.). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, Inc.
• Hatcher, T., & Colton, S. (2007). Using the internet to improve HRD research: The case of the web-based Delphi research technique to achieve content validity of an HRD-oriented measurement. Journal of European Industrial Training, 31(7), 570–587.
• Hung, H. L., Altschuld, J. W., & Lee, Y. F. (2008). Methodological and conceptual issues confronting a cross-country Delphi study of educational program evaluation. Evaluation and Program Planning, 31(2), 191–198.
• Iwai, T., Kondo, K., Lim, D., Ray, G., Shimizu, H., & Brown, J. (1999). Japanese language needs analysis. Honolulu, HI: University of Hawai, Second Language Teaching and Curriculum Center.
• Johns, A. (1991). English for specific purposes: Its history and contribution. In M. CelceMurcia (Ed.), Teaching English as a second or foreign language (pp. 67–77). Boston, MD: Heinle & Heinle.
• Kara, D. A., & Sağlam, M. (2014). Öğretmenlik meslek bilgisi derslerinin öğrenme-öğretme sürecine yönelik yeterlikleri kazandırması yönünden değerlendirilmesi. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 2(3), 28–86.
• Kaufman, R., & English, F. W. (1979). Needs assessment: Concept and application. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications Inc.
• Karagenç, S. (2003). Kritik düşünmeyi geliştirme stratejileri. İleti Dergisi, 3, 5–7.
• Karaman, S., & Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: Sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 94–114.
• Karasar, N. (1984). Türk üniversitelerinde araştırma eğitimi. Yayımlanmamış araştırma, TÜBITAK SAYG-E-49 Projesi.
• Keeney, S., Hasson, F., & McKenna, H. (2011). The Delphi technique in nursing and health research. Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell.
• Loo, R. (2002). The Delphi method: a powerful tool for strategic management. Policing: An International Journal of Police Strategies & Management, 25(4), 762–769.
• Merriam, S. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
• Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017–1054.
• Niess, M. L. (2008). Guiding pre-service teachers in developing TPCK, In AACTE Committee on Innovation and Technology (Eds.), Handbook of technological pedagogical content knowledge (TPCK) for educators (pp. 3–29). London: Routledge.
• Oliva, P. F. (1988). Developping the curriculum. Glenview, IL: Scott, Foresman and Company.
• Ottekin Demirbolat, A. (2005). Yüksek lisans öğrencilerinin program ve öğretim elemanlarından beklentileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 47–64
• Powell, C. (2003). The Delphi technique: Myths and realities. Journal of Advanced Nursing, 41(4), 376–382.
• Quinn, P. (1986). Utilization-focused evaluation. Newbury Park, CA: Sage Publications.
• Rogers, X., Vouters, P., & Gerard, F. M. (1992). Formation et technologies. Revue Europeenne des Professionnels de la Formation, 1(2–3), 32–42.
• Saekman, H. (1975). Delphi critique: Expert opinion. Lexington, MA: Lexington Books.
• Saylor, J. G., Alexander, M., & Lewis, A. J. (1981). Curriculum planning for better learning. New York, NY: Holt, Rinehart and Winston.
• Scheele S. D. (2002). Reality construction as a product of Delphi interaction. In H. A. Linstone, & M. Turoff (Eds.), The Delphi method. Techniques and applications (pp. 35–67). Accessed through <https:// web.njit.edu/~turoff/pubs/delphibook/delphibook.pdf> on February 27th, 2019.
• Sezgin, F., Kavgacı, H., & Kılınç, A. Ç. (2011). Türkiye’de Eğitim Yönetimi ve Denetimi lisansüstü öğrencilerinin öz değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 161–169.
• Sharkey, S. B., & Sharples A. Y. (2001). An approach to consensus building using the Delphi technique: Developing a learning resource in mental health. Nurse Education Today, 21(5), 398–408.
• Skulmoski, G. J., Hartman, F. T., & Krahn, J. (2007). The Delphi method for graduate research. Journal of Information Technology Education, 6, 1–21. Stufflebeam, D. L., McCormick, C. H., Brinkerhoff, R. O., & Nelson, C. O. (1985). Conducting educational needs assessments. Hingham, MA: Kluwer Academic Publishers.
• Şahin, C. (2001). Sosyal beceri ve sosyal yeterlik. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 9–19.
• Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. New York, NY: Harcourt, Brace & World Inc.
• Tuzcu, G. (2003). Lisansüstü öğretim için yurtdışına öğrenci göndermenin planlaması. Milli Eğitim Dergisi, 155–165.
• Tyler, R.W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago, IL: The University of Chicago Press.
• Warner, L. A. (2014). Using the Delphi technique to achieve consensus: A tool for guiding extension programs. Gainesville FL: University of Florida, Institute of Food and Agricultural Sciences Extension.
• Watkins, R., Meiers, M. W., & Visser, Y. L. (2012). A guide to assessing needs. Washington, DC: International Bank for Reconstruction and Development.
• Wiersma, W., & Jurs, S. G. (2005). Research methods in education: An introduction (8th ed.). London: Pearson Education.
• Yükseköğretim Kurulu (2009). Türkiye Yükseköğretim Ulusal Yeterlikler Çerçevesi. Yükseköğretim Ulusal Yeterlikler Çerçevesi Komisyonu ve Çalışma Grubu Ara Raporu, Ankara.