Abstract
Türkiye'deki henüz gelişimini tamamlamamış üniversitelerde de bilimsel ve akademik yeterlilikleri üst düzeyde öğretim üyeleri bulunabilmektedir. Fakat söz konusu üniversitelerdeki hem toplam öğretim üyesi sayısının hem de uluslararası düzeydeki öğretim üyesi oranının düşüklüğü nedeniyle bu üniversitelerdeki lisansüstü eğitiminin yeterli düzeyde olup olmadığı konusu zaman zaman tartışılabilmektedir. Öte yandan, uluslararası düzeydeki öğretim üyesi sayımızın ihtiyacımızın çok gerisinde olması nedeniyle henüz gelişimini tamamlamamış üniversitelerdeki kaliteli öğretim üyesi potansiyelini etkin bir şekilde kullanmamız gerekmektedir. Bu yazıda, üniversitelerimizdeki, özellikle de gelişme sürecindeki üniversitelerimizdeki öğretim üyesi potansiyelini lisansüstü eğitimin kalitesini artırmada etkin bir şekilde kullanmayı amaçlayan inter-university modeli tartışılmaya açılmaktadır. Bu bağlamda, bu makalede önce, ABD, Kanada, Hindistan gibi ülkelerde uygulanmakta olan çeşitli inter-university modellerine değinilmiş ve daha sonra ise Türkiye'nin ihtiyaçları ve şartlarına uygun bir inter-university modelinin ana hatları önerilmiştir.
References
- Ağıralioğlu, N. (2013). Türkiye’de lisansüstü öğretim. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(1), 1–9.
- Bozan, M. (2012). Lisansüstü eğtimde nitelik arayışı. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(2), 177–187.
- İbiş, E. (2014). Lisanüstü eğitimin sorunları. Yükseköğretim Dergisi, 4(3), 117–123.
- Karadağ, N., & Özdemir, S. (2017). Türkiye’de doktora eğitimi sürecine ilişkin öğretim üyelerinin ve doktora öğrencilerinin görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(2), 267–281.
- Karaman, S., & Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: Sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(2), 94–114.
Abstract
Some developing universities in Turkey may have some senior faculty members who are distinguished by their scientific and academic qualifications. However, there is an ongoing debate over the sufficiency of the level of the graduate studies in Turkey due to the low number and ratio of such distinguished faculty. As such, making an effective use of the potential of international-level qualified faculty members in Turkish universities, especially those in the developing universities, is essential since the potential of faculty with international-level qualifications in Turkey is already insufficient. This article discusses an inter-university model that aims to make the best use of the limited number of faculty members with top-level qualifications in Turkey. First, the inter-university models in some countries, such as USA, Canada, India are presented, and then the outline of an inter-university model that is compatible with the necessities and the conditions of Turkey is proposed.
References
- Ağıralioğlu, N. (2013). Türkiye’de lisansüstü öğretim. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3(1), 1–9.
- Bozan, M. (2012). Lisansüstü eğtimde nitelik arayışı. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 4(2), 177–187.
- İbiş, E. (2014). Lisanüstü eğitimin sorunları. Yükseköğretim Dergisi, 4(3), 117–123.
- Karadağ, N., & Özdemir, S. (2017). Türkiye’de doktora eğitimi sürecine ilişkin öğretim üyelerinin ve doktora öğrencilerinin görüşleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(2), 267–281.
- Karaman, S., & Bakırcı, F. (2010). Türkiye’de lisansüstü eğitim: Sorunlar ve çözüm önerileri. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 5(2), 94–114.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Studies on Education |
| Journal Section | Viewpoint |
| Authors | |
| Publication Date | August 1, 2021 |
| Published in Issue | Year 2021 Volume: 11 Issue: 2 Pt 1 |