Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

RÖLYEF ETKİ AÇISINDAN DOKUMA KUMAŞLARDA İPLİK

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 57 - 68, 30.06.2018

Öz




















Rölyef, plastik sanatların
pek çok alanında kullanılan, çok eski tarihlere dayanan bir anlatı biçimi ve
bulunduğu malzemenin yüzey derinliğine inilerek elde edilen girinti, çıkıntı ya
da tümsek yapıdır. Rölyef/hacim/üç boyut şeklinde tanımlanan tekstil yüzeyleri
3 yöntem ile oluşturulmaktadır. Dokuma, örme ve nonwoven yöntemleriyle tekstil
yapılarda rölyef oluşumu, yapısı gereği algı ve tuşe şeklinde meydana gelmekte
ve kullanılan teknik, malzeme özellikleri, bitim işlemleri vb. yollarla elde
edilmektedir. Elyaf ya da iplik, sahip olduğu karakteristik özelliklere bağlı
olarak ya dokuma esnasında ya da sonrasında, kumaşa uygulanan özel işlemlerle
uzama, kısalma, esneme, büzülme vb. şeklinde kabarma ve yükselmelere sebep
olabilmektedir. Bu şekiller kumaş yüzeyinde rölyef algıyı oluşturmaktadır. Dokuma
kumaşları oluşturan görsel ve fiziksel özellikler ele alındığında, ipliğin her
iki yapıya da katkı sağladığı ortaya çıkmaktadır.
Bu çalışmada dokuma kumaşlarda rölyef
etki sadece iplik faktörü ile incelenmiş; aynı zamanda ipliklerin rölyef algıya katkısı örgü, bitim işlemi ve
sıklık-gerginlik-tansiyon faktörleri ile birlikte ele alınmıştır.
Betimsel
tarama modeli kullanılarak hazırlanan
çalışmada iplik faktörünün tekstil yüzeylerinde rölyef etkiye katkısı uygun
örneklerle açıklanmıştır.

Kaynakça

  • Acar, S. (2016). “Assesment of Weaving Design and Production Components with Different Designer Approaches”. Recent Researches In Interdisciplinary Sciences (Chapter 16),  Sofia: St. Kliment Ohridski University Press.Acar, S. (2004). Dokuma Yapıların Görsel ve Fiziksel Özelliklerinin Oluşumunu Sağlayan Faktörlerin Tasarım Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.Arn-Grischott, Ursina (1997). Doppelgewebe in der Handweberei, Italy: Verlag Paul Haupt, Die Deutsche Bibliothek. Braddock, S., O’Mahony M. (1999), Techno Textiles, Revolutionary Fabrics For Fashion and Design. London: Thames And Hudson.Braddock, S., O’Mahony M. (2007), Techno Textiles 2 , Revolutionary Fabrics For Fashion and Design. London: Thames And Hudson.Dölen E.(1992). Tekstil Tarihi (6).İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi.Eroğlu, Ö.(2006). Resim Sanatı Sözlüğü (2). İstanbul: Nelli Sanat Evi.Ergür, A. (2002).Tekstil Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.Gürcüm B. (2013).Tekstil Malzeme Bilgisi. Ankara: Grafiker Yayınları.Önlü, N., Halaçeli H. (2005) Dokuma Kumaşlarda Farklı Malzemelerin Estetik Açıdan Oluşturduğu Yüzey Görünümlerinin Araştırılması, Tekstil Maraton, 15 (78), 42-53.Halaçeli, H. (2005). 1970 Sonrası Teknoloji Kavramının Tekstil Malzemelerine ve Giysilik Kumaşlara Getirdiği Yenilikler, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.Halaçeli, H. (2010). Elasten İçeren İpliklerin Kullanımı İle Dokuma Kumaş Yüzeyinde Üç Boyutluluk Denemeleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi (19), 395-410.Keskin E. (2012). Dokuma Eyleminde Sanatsal Yaratıcılık ve Deneysellik İlişkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, İstanbul.
  • Rona, Z., Beykan, M. (1997). Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi. İstanbul: Yem Yayınevi.
  • Sözen M., Tanyeli, U. (1996). Sanat Kavram ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul:Remzi Kitabevi. Turani, A. (1993). Sanat Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Yılmaz, M. (1999). Heykel Sanatı. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Yaşar, N. (2006). Japon Tasarımcıların Günümüz Giysilik Kumaşlarına Kazandırdıkları Yenilikçi Etkiler. Tekstil Maraton, 16 (87), 22-28. Yaşar, N. (2016). Dokuma Kumaşlarda İplik Özelliklerinin Giysi Form ve Görünümlerine Etkileri. Yedi, (15), 173-184. Yaşar N., Önlü N. (2017). Yarı-Şeffaf Dokuma Kumaşların Tasarımı ve Üretiminde Doku Işık Etkileşimi. Yedi, (17), 63-75.İnternet Adresleri(www.Nuno.com) (Erişim Tarihi: 03.05.2017)SözlükTürk Dil Kurumu. (1999). Türkçe Sözlük (genişletilmiş baskı). Ankara: TDK.
Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 57 - 68, 30.06.2018

Öz

Kaynakça

  • Acar, S. (2016). “Assesment of Weaving Design and Production Components with Different Designer Approaches”. Recent Researches In Interdisciplinary Sciences (Chapter 16),  Sofia: St. Kliment Ohridski University Press.Acar, S. (2004). Dokuma Yapıların Görsel ve Fiziksel Özelliklerinin Oluşumunu Sağlayan Faktörlerin Tasarım Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.Arn-Grischott, Ursina (1997). Doppelgewebe in der Handweberei, Italy: Verlag Paul Haupt, Die Deutsche Bibliothek. Braddock, S., O’Mahony M. (1999), Techno Textiles, Revolutionary Fabrics For Fashion and Design. London: Thames And Hudson.Braddock, S., O’Mahony M. (2007), Techno Textiles 2 , Revolutionary Fabrics For Fashion and Design. London: Thames And Hudson.Dölen E.(1992). Tekstil Tarihi (6).İstanbul: Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi.Eroğlu, Ö.(2006). Resim Sanatı Sözlüğü (2). İstanbul: Nelli Sanat Evi.Ergür, A. (2002).Tekstil Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.Gürcüm B. (2013).Tekstil Malzeme Bilgisi. Ankara: Grafiker Yayınları.Önlü, N., Halaçeli H. (2005) Dokuma Kumaşlarda Farklı Malzemelerin Estetik Açıdan Oluşturduğu Yüzey Görünümlerinin Araştırılması, Tekstil Maraton, 15 (78), 42-53.Halaçeli, H. (2005). 1970 Sonrası Teknoloji Kavramının Tekstil Malzemelerine ve Giysilik Kumaşlara Getirdiği Yenilikler, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.Halaçeli, H. (2010). Elasten İçeren İpliklerin Kullanımı İle Dokuma Kumaş Yüzeyinde Üç Boyutluluk Denemeleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi (19), 395-410.Keskin E. (2012). Dokuma Eyleminde Sanatsal Yaratıcılık ve Deneysellik İlişkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, İstanbul.
  • Rona, Z., Beykan, M. (1997). Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi. İstanbul: Yem Yayınevi.
  • Sözen M., Tanyeli, U. (1996). Sanat Kavram ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul:Remzi Kitabevi. Turani, A. (1993). Sanat Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Yılmaz, M. (1999). Heykel Sanatı. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Yaşar, N. (2006). Japon Tasarımcıların Günümüz Giysilik Kumaşlarına Kazandırdıkları Yenilikçi Etkiler. Tekstil Maraton, 16 (87), 22-28. Yaşar, N. (2016). Dokuma Kumaşlarda İplik Özelliklerinin Giysi Form ve Görünümlerine Etkileri. Yedi, (15), 173-184. Yaşar N., Önlü N. (2017). Yarı-Şeffaf Dokuma Kumaşların Tasarımı ve Üretiminde Doku Işık Etkileşimi. Yedi, (17), 63-75.İnternet Adresleri(www.Nuno.com) (Erişim Tarihi: 03.05.2017)SözlükTürk Dil Kurumu. (1999). Türkçe Sözlük (genişletilmiş baskı). Ankara: TDK.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm MAKALELER
Yazarlar

Gülşen Şefika Berber

Fatma Nur Başaran

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Berber, G. Ş., & Başaran, F. N. (2018). RÖLYEF ETKİ AÇISINDAN DOKUMA KUMAŞLARDA İPLİK. Hars Akademi Uluslararası Hakemli Kültür Sanat Mimarlık Dergisi, 1(1), 57-68.